عامل مرگ زودرس افراد مبتلا به سرطان ریه برخی ژن ها هستند
به گزارش وب‌سایت رسمی دانشگاه آگوستا، پژوهشگران باور دارند بیمارانی که تعداد زیادی از ژن‌های مرتبط با مسیرهای موثر در مرگ سلولی سرطان ریه را دارند، بیشتر در معرض خطر مرگ زودرس قرار می گیرند.
پژوهشگران دریافتند بیمارانی که بیان زیادی از ۲۱ ژن نشانه مرگ سلول دارند، شاخص هایی را دارا هستند که نشان می دهند سیستم ایمنی آنها به سرطان حمله می کند؛ مانند سلول های تی که معمولا سرطان را از بین می برند. در هر حال، آنها سطح بالایی از مولکول هایی را شامل می شوند که می توانند به سرکوب سلول های تی بپردازند و آنها را به سلول‌های تی ناکارآمد و خسته تبدیل کنند.
دکتر "راویندرا کوله"(Ravindra Kolhe)، از پژوهشگران این پروژه گفت: از این نشانه ژنومی جدید می توان برای پیش بینی بهتر نحوه عملکرد بیمار مبتلا به سرطان ریه و مهم تر از همه ارائه درمان بهتری برای بهبود بیماران استفاده کرد.
وی افزود: ایمنی درمانی، یک روش عالی برای درمان است اما برای همه افراد موثر نخواهد بود. ما باور داریم که این روش کمک می کند تا بدانیم کدام روش ایمنی درمانی بیشتر به بیمار سود می رساند.
کوله ادامه داد: برای نمونه، سلول‌های سرطانی برای محافظت از خود در برابر سلول های تی، از وارسی ایمنی مانند پروتئین‌های "PD-L1" استفاده می کنند که معمولا به محافظت از سلول های ما در برابر سیستم ایمنی می پردازند. این پژوهش، یک عملکرد ایمنی را در ریز محیط تومور نشان داد که بالاترین شاخص مرگ سلولی را دارد. بدین ترتیب، این دسته از بیماران باید از مزیت وارسی ایمنی مانند PD-L1 بهره‌مند شوند تا سیستم ایمنی بتواند سرطان آنها را بهتر مورد حمله قرار دهد.
پژوهشگران برای یافتن راهی که بقای بیماران را بهبود ببخشد، به بررسی چگونگی مرگ سلول ها در این نوع سرطان پرداختند.
روزانه میلیون ها سلول می میرند و راه های مرگ آنها، مرگ برنامه ریزی شده سلول از جمله آپوپتوز( Apoptosis) است که سلول ها طی آن خودکشی می کنند زیرا جهشی دارند که قابل ترمیم نیست و می تواند به بروز سرطان منجر شود. روش دیگر، "خودخواری" یا "اتوفاژی"(Autophagy) است که سلول ها به دلیل وجود مشکلاتی مانند سوءعملکرد اجزا، خود را مصرف می کنند. سیستم ایمنی به طور طبیعی به واسطه این ژن ها و مسیرها کار می کند تا مهاجمان را از بین ببرد. روش‌های درمان سرطان از جمله شیمی‌درمانی و ایمنی درمانی نیز همین گونه عمل می کنند.
پژوهشگران، داده های مربوط به ۵۱۰ بیمار مبتلا به سرطان ریه را بررسی کردند. ژن های دخیل در حالت های گوناگون مرگ سلولی مورد ارزیابی قرار گرفتند و پژوهشگران دریافتند که ۲۱ ژن بیشتر اوقات در این میان نقش دارند. آنها ۵۹ نفر با بالاترین بیان ژن و ۴۹ نفر با پایین ترین بیان برجسته ترین ژن های مرگ سلولی را شناسایی کردند. همچنین پژوهشگران، شاخص های مهم فعالیت سیستم ایمنی را ارزیابی کردند و به مقایسه بقای کلی، بقای بدون بیماری و بقای خاص بیماری در این دو گروه پرداختند.
اگر هنوز یک پژوهش آینده نگر مورد نیاز است اما کوله امیدوار است که شاخص مرگ سلولی به زودی به بیماران مبتلا به سرطان ریه، همان مزایایی را ارائه دهد که در حال حاضر به بیماران مبتلا به سرطان پستان ارائه می شوند.
این پژوهش، در مجله "Cancers" به چاپ رسید.
منبع: ایسنا
No tags for this post.
