نتایج یک مطالعه منتشرشده در نشریه علمی Scientific Reports نشان از آن دارد که مشت کوبیدن سریع گوریل های کوهستانی به سینه خود برای تولید نوعی صدای بم طبل مانند، احتمالاً برای آن است که این حیوانات به کمک آن بتوانند اطلاعاتی را در مورد اندازه بدن خود به دیگر هم نوعانشان منتقل کرده و از این طریق مورد شناسایی بقیه قرار گیرند.
این یافته های جالب توجه حاکی از آن هستند که چگونه بروز رفتارهای خاص با یا بدون استفاده از صداهای دهانی، می تواند به این جانوران در برقراری ارتباط با دیگران کمک کند.
در این تحقیق، پژوهشگران بین المللی به سرپرستی موسسه انسان شناسی تکاملی ماکس پلانک آلمان، 25 گوریل وحشی بالغ نر از نوع پشت نقره ای را به مدت دو سال در پارک ملی آتشفشان ها در کشور رواندا تحت پایش قرار دادند.
این محققان ضمن ثبت اندازه گوریل ها از راه دور، مدت زمان، تعداد و فرکانس صدای ایجاد شده توسط مشت زدن گوریل ها به سینه خود را با استفاده از دستگاه های ضبط صوت خاص ثبت نمودند.
این پژوهشگران دریافتند که فرکانس صوتی ایجادشده توسط ضربات مشت گوریل ها به قفسه سینه خود، در آن هایی که سایز بدن بزرگ تری دارند، پایین تر از آن هایی است که سایز بدنشان کوچک تر است.
به گفته آن ها، گوریل های نر بزرگ تر، دارای کیسه های هوایی حجیم تری در نزدیکی حنجره خود هستند که می تواند فرکانس صدای تولید شده هنگام ضربات قفسه سینه را کاهش دهد.
همچنین مدت زمان و تعداد ضربات نواخته شده گوریل ها به قفسه سینه خود، متفاوت بود. این موضوع به اعتقاد محققان گرچه به اندازه بدن ارتباطی ندارد، ولی احتمالاً به شناسایی آن ها توسط دیگران کمک می کند.
به گفته آن ها، صدای حاصل از ضربه مشت به قفسه سینه می تواند به گوریل های کوهستانی اجازه دهد تا از میان درخت های فراوان و متراکم جنگل های گرمسیری که در آن زندگی می کنند، یعنی جایی که دیدن دیگران معمولاً دشوار است، با هم نوعان خود ارتباط برقرار کنند.
به علاوه، آن ها حدس می زنند که این گوریل ها، از اطلاعات منتقل شده از طریق ضربه به قفسه سینه خود، برای انتخاب جفت و ارزیابی توانایی جنگیدن رقبا استفاده کنند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه