امید محققان به تولید رحم مصنوعی

به گزارش سیناپرس به نقل از gizmodo، محققان، جنین های موش را که تنها چند روز از لقاح آنها می گذرد و اندازه آنها کوچک تر از یک قرص آسپرین است، در داخل شیشه های آزمایشگاهی رشد داده اند و آنها موفق شده اند به زندگی خود ادامه دهند.

به عبارتی، آنها درون یک رحم مصنوعی رشد کرده اند و این گام مهم، می تواند دانش محققان را پیرامون این علم اولیه رحم مصنوعی کامل تر کند.
به گزارش سیناپرس، طبق این مقاله که به تازگی در مجله nature منتشر شده، دانشمندان جنین های جدید را طی یک بازه 6 روزه رشد داده اند به طوری که حدود یک سوم آنها دوره کامل لقاح موش را در خارج از رحم موش پشت سر گذاشته اند.
آنها معتقدند که اگر شرایط مناسبی برای رشد جنین فراهم باشد، کدگذاری ژنتیکی آن مانند دومینوی از پیش تعیین شده عمل خواهد کرد. به گزارش سیناپرس،دانشمندان قصد دارند در قرن پیش رو، ایده رشد جنین های پستانداران را در خارج از رحم انجام دهند تا بتوانند درک و شناخت بهتری از ترکیب و رشد سلولی و تبدیل آنها به اندام های مختلف پیدا کنند.
به گزارش سیناپرس، برخی محققان در سال 2017 از جعبه ای شبیه کیسه برای نگهداری جنین در فیلادلفیا استفاده کردند. دو سال بعد از آن، گروه دیگری ادعا کردند که می توانند جنین بره را در رحم مصنوعی انجام دهند. پس از به دنیا آمدن جنین ها، پستانداران نارس، به همان اندازه سالم به نظر می رسیدند.
به نظر می رسد که جنین بره که چند سال پیش به روش رحم مصنوعی نگهداری شد، رشد یافته تر از جنین های موش بود. مشاهده مراحل رشد پستانداران در شرایط آزمایشگاهی دشوار است بنابراین، زیست شناسان و متخصصان ژنتیک با کنار هم قرار دادن مشاهدات خود، این مراحل را متصور می شوند.
جنین های اولیه موش از صدها سلول تشکیل شده اند که در ظروف آزمایشگاهی نگهداری می شوند و این ظروف مانند دیواره رحم برای جنین ایفا می کنند. بعد از گذشت چند روز، محققان جنین های موش را به داخل بشرهایی مملو از محلول مغذی و حاموی مقادیری اکسیژن و دی اکسید کربن منتقل کردند که شرایط لازم را برای رشد جنین فراهم می آورد.
اما محققان می دانند که جنین برای ادامه رشد خود به منبع خونی نیاز دارد و باید رشد اولیه خود را درون رحم موش مادر سپری کند. در شرایط آزمایشگاهی آینده، محققان امیدوارند که که بتوانند از خون مصنوعی برای تغذیه جنین استفاده کرده و برای جلوگیری از نیاز کامل به رحم بیولوژیکی، جنین را از سلول های بنیادی سنتز کنند.
محققان همچنین توانستند سلول های پوست انسانی را در ساختارهایی شبیه به بلاستوسیت ها دوباره برنامه ریزی کنند. به گزارش سیناپرس، بلاستوسیت درواقع، مراحل جنینی است که حدود 5 روز بعد از باروری تخمک اتفاق می افتد. ساختارهای سنتز شده می تواند به محققان در شناخت بهتر فرآیند ناباروری که گاهی منجر به سقط جنین می شود، کمک کند.

مترجم:ندا اظهری

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا