به گزارش سیناپرس؛ نشست موضوعی هنر درمانگران در راستای معرفی این شاخه علمی با حضور شقایق بالندری، مدیرعامل شرکت آرت بال؛ الهام رضایی، هنر درمانگر؛ یاسمن حسنی پور، پژوهشگر و هنر درمانگر و جمعی از هنردرمانگران، روز شنبه 23 اسفند ماه سال جاری در پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی برگزار شد.
در ابتدای این مراسم بالندری با اشاره به اهمیت حمایت های مجموعه پارک ملی علوم و فناوری های نرم و صنایع فرهنگی گفت: چند سالی می شود که مجمعه آرت بال در زمینه هنردرمانی به فعالیت می پردازد؛ خوشبختانه در پارک ملی علوم و فناوری های نرم و صنایع فرهنگی این امکان فراهم شد که این رشته علمی و هنری را بیش از گذشته توسعه و کسب و کار خود را رواج دهیم.
وی ادامه داد: افزایش خلاقیت، افزایش آرامش و جلوگیری از اضطراب موضوعاتی است که ما در رواج هنردرمانی روی آن تاکید می‌کنیم. همانگونه که اشاره شد، به واسطه فعالیت ها و حمایت های پارک ملی علوم و فناوری های نرم و صنایع فرهنگی کسب و کار خود را توسعه دادیم، اما باید گفت؛ توسعه هنر درمانی در میان عموم مردم و جامعه راه دشواری است که با وجود عضویت در این مجموعه این فرآیند برای ما کمی راحت تر شده است.
به گفته بالندری، هنر درمانی برای نسل های بعد تأثیر جدی خواهد داشت؛ هدف ما در این زمینه بسیار گسترده است. این روزها داشتن مرجع برای هنر درمانگران مهمترین مولفه در رواج هنر درمانی است.
در ادامه این مراسم رضایی در بستر گفتگو آنلاین گفت: امروز آگاهی رسانی در هنر درمانی بسیار کم است و همچنان ناشناخته است و عموم مردم باید بدانند که هنردرمانی تنها برای کودکان نیست و می‌تواند برای حل اختلافات بزرگسالان موثر باشد. افراد می توانند با هنر درمانی گام موثری در درمان بیماری های خود بردارند. امروزه در ایران نگرش افراد نسبت به هنر درمانی بسیار محدود است و خود هنر درمانگران باید گام مهمی در بحث آگاهی‌رسانی بردارند.
حسنی پور، با اشاره به محدود بودن منابع مکتوب درباب هنردرمانی گفت: پیدا کردن منابع در هنر درمانی در ایران بسیار سخت است و شاید حتی بتوان گفت منابع چندانی در دسترس نیست. وظیفه ماست که این آگاهی را در سطح جامعه افزایش دهیم. خلق هنر خود دارای اثر درمانی است در غرب این و درمان بسیار گسترش پیدا کرده است.
وی ادامه داد: موضوع بعدی فرهنگ سازی است. گفتنی است، هنوز در ایران یک تابو راجع به بیماری های روحی و روان درمانی وجود دارد، البته نمی‌توان مسئله مالی را در این زمینه هم نادیده بگیریم. از طرفی بیمه ها در ایران هزینه روان درمانی را پوشش نمی دهند و این خود مانعی است برای اینکه بخواهیم بحث هنر درمانی را رواج دهیم. به اعتقاد من باید از دوران مدرسه و در سنین کودکی هنردرمانی رواج داده شود چراکه این فرهنگ یک شبه به دست نمی آید.
به گفته این پژوهشگر؛ هنر درمانی به مردم ایران کمک زیادی خواهد کرد. با توجه به تاریخ و موقعیت جغرافیای ایران هنر درمانی در رفع معضلات روحی و روانی بسیار مفید خواهد بود.
در این مراسم، هنر درمانگران به ارائه نظرات خود در بحث هنر درمانی پرداختند. آنها معتقد بوند؛ هنر درمانی و نمایش درمانی اثر بخشی زیادی در بهبودی بیماری‌های روحی و جسمی دارد. این نوع روش درمانی دارای خصوصیاتی است که اگر از همان کودکی آموزش صحیح داده شود نیاز به درمان های شیمیایی در بزرگسالی نیست.
به اعتقاد این کارشناسان، معضل اصلی در رواج هنر درمانی، عدم آموزش هنر درمانی در ایران است. در حقیقت، بزرگترین مشکل در کشور در بحث هنر درمانی عدم آموزش آکادمیک در این رشته است که منجر به بروز مشکلاتی برای هنردرمانگران شده است. از آنجایی که هنر درمانی یک علم میان رشته ای است باید درس گفتار مدون شکل بگیرد.
گفتنی است؛ هنوز محتوایی که استاندارد در این حوزه در فضای آکادمیک کشور وجود ندارد و باید همکاری جدی و مدون میان هنردرمانگران و متخصصان این حوزه شکل بگیرد تا بتوان این علم را در دانشگاه ها تدریس کرد.
گزارش:مهتاب دمیرچی
No tags for this post.