به گزارش سیناپرس، محققان دانشگاه سیدنی استرالیا با استفاده از ابزارهای پیشرفته علمی، دریافته اند که چربی اطراف شکم که می تواند موجب برآمدگی شکم و به هم خوردن تعادل ظاهر شده و سلامت فرد را نیز دچار مشکل کند، در مقابل نوعی رژیم غذایی که طی آن فرد یک روز در میان غذا مصرف می کند، مقاومت کرده و به مرور زمان روند کاهش وزن را با مشکل مواجه می نماید.
در این پژوهش که با استفاده از موش های آزمایشگاهی انجام شده، محققان انواع بافت چربی را از مکان های مختلف بدن مورد بررسی قرار دادند تا واکنش آن ها را به رژیم غذایی «روزه متناوب یا یک روز در میان» زیر ذره بین تحقیقاتی خود ببرند.
مجریان این مطالعه می گویند: «در حالی که اکثر مردم تصور می کنند که همه بافت های چربی یکسان و شبیه به هم هستند، واقعیت آن است که محل حضور آن ها، می تواند تفاوت زیادی را در واکنش های آن ها ایجاد کند».
به گزارش سیناپرس،به گفته آن ها، «داده های ما نشان می دهند که به طور کلی چربی های احشایی و زیر جلدی در طی روزه داری متناوب دچار تغییرات چشمگیری می شوند. در طی چنین مدلی از روزه داری، بافت چربی با آزاد سازی مولکول های اسید چرب، انرژی را به بقیه بدن می رساند».
با این حال، محققان فوق دریافتند که چربی احشایی دور شکم در طی روزه داری متناوب در برابر این آزادسازی اسیدهای چرب مقاوم می شود.به گزارش سیناپرس، همچنین علائمی وجود دارند که نشان می دهند چربی احشایی و زیرپوستی توانایی خود را در ذخیره انرژی افزایش می دهد و حتی در صورت تبدیل شدن به شکل های دیگر، دوباره و تا قبل از دوره بعدی روزه داری، به سرعت بازسازی شده و به حالت ذخیره در می آید.
محققان استرالیایی معتقدند،این احتمال وجود دارد که سابقه تکرار دوره های ناشتا و روزه داری، باعث ایجاد یک مسیر سیگنال دهی در چنین بافت هایی برای حفظ چربی احشایی می شود. این موضوع نشان می دهد که چربی احشایی می تواند با دوره های تکرار روزه داری سازگار شده و از ذخیره انرژی خود محافظت نماید.
به بیان آن ها، تحقیقات آینده در جانوران مدل و همچنین انسان ها می توانند مکانیزم های ایجاد این مقاومت و همچنین انواع رژیم ها و سایر مداخلات را برای مقابله مناسب تر با چربی های شکمی کشف کنند.به گزارش سیناپرس، این یافته ها اخیراً در نشریه معتبر Cell Reports منتشر شده اند.
نویسنده: محمدرضا دلفیه
No tags for this post.