این تیم تحقیقاتی با استفاده از مولکول های کوپک فتول گیاهی که در دریاها نیز فراوان هستند موفق به ساخت ماده جدیدی شده اند که می تواند جایگزین هلدر های شیمیایی کنونی شوند. بر اساس گفته های جان: « شناخته شده ترین گنترل کننده های کنونی از نظر شیمیایی پایدار و تجزیه ناپذیرند و بنابراین سال ها در اکوسیستم دریایی باقی می مانند. هدف ما ایجاد ماده ای است که بتواند جایگزین مناسبی برای پلیمرهای سیلیکونی کنونی باشد.»
این ماده در واقع متشکل از مولکول های سورفکتانت است که زمانی که با آب مخلوط می شود می تواند کشش سطحی را کاهش دهد. زمانی که این ماده در محل انتشار نفت ریخته می شود می تواند آن ها را طوری منقبض کرده و به هم بچسباند که قاب جمع آوری یا سوزاندن باشد.
به این ترتیب می توان بحران های ناشی از نشت نفت در سطح آب ها را با کمک روش جدید و بدون ایجاد یک بحران زیست محیطی دیگر رفع کرد. شایان ذکر است که پیش از این دانشمندان در مواجهه با این بحران ها با یک مشکل بزرگ روبرو بودند زیرا راهکارهای رفع این مشکل برای آنها مشکلات جدیدی در محیط زیست منطقه ایجاد می کرد و به همین دلیل نیز عملا نشت نفت در محیط های دریایی به یک بحران بزرگ تبدیل می شد.
با کمک این ساختار می توان به سرعت به این موارد رسیدگی کرده و پس از پایان یافتن فرایند نابودسازی لکه های نفتی موجود در آب، مواد مورد استفاده برای این امر را نیز از روی آب جمع کرده و یا اینکه آنها را سوزاند.
No tags for this post.