یک مطالعه که روی افراد 38 ساله انجام شد نشان داد که سن بیولوژیکی این افراد – حالت اندامهای بدن، سیستم ایمنی، سلامت قلب و کروموزوم‌ها – یا مانند یک جوان 30 ساله و یا مانند یک سالمند 60 ساله به نظر می‌رسید. هرچه سن بیولوژیکی آنها بیشتر بود، به همان اندازه مسن‌تر به نظر می‌رسیدند.
پژوهشگران نشانه‌های کلیدی سلامت اندامهای مختلف بدن افراد نسبتا جوان را به منظور یافتن نحوه پیر شدن واقعی بدن آنان بررسی کرده و دریافتند که رابطه روشنی بین مسن به نظر رسیدن ظاهری و پیر شدن سریعتر بدن، وجود دارد. همچنین احتمال دارد که بتوان نوع فرآیند پیری را در افراد جوان اندازه گیری کرد.
برای اکثر افراد جوان، سن بیولوژیکی با سن شناسنامه‌ای هماهنگ است. اما عوامل ژنتیکی و زیست‌محیطی ممکن است روی سن بیولوژیکی بدن تاثیر گذاشته و سبب شود تا نشانه‌های بالا رفتن سن، بسیار سریعتر – یا کندتر- از سن شناسنامه‌ای افراد ظاهر شود.
پژوهشگران اشاره کردند که در سال 2050 جمعیت افراد 80 سال به بالا به 400 میلیون نفر در سطح جهان خواهد رسید، چیزی در حدود سه برابر آمار فعلی.
به گفته محققان، این روند اهمیت یافتن روشهایی برای تشخیص نشانه‌های پیر شدن در سالهای اولیه زندگی روشن می‌کند. این روشهای درمانی می‌توانند با جلوگیری از هجوم بیماری‌های مربوط به سن، زندگی افراد را طولانی‌تر کنند.
به منظور این پژوهش، محققان اطلاعات مربوط به 1000 نفر از مردان و زنانی را که از زمان تولد خود در سال 1972 – 1973 در یک مطالعه شرکت کرده بودند بررسی کردند.
این شرکت‌کنندگان تحت آزمایش عملکرد کلیه و کبد، گنجایش ریه، سوخت و ساز بدن و قدرت سیستم ایمنی قرار گرفتند. کلسترول، فشارخون، وضعیت دندانها، چشمها و سلامت قلب این افراد نیز بررسی و طول کلاهک کروموزومی که به نام تلومر شناخته شده است نیز اندازه‌گیری شد. تلومرها همزمان با بالا رفتن سن کوتاه می‌شوند.
محققان پس از تجزیه و تحلیل و مقایسه اطلاعات جمع‌آوری شده این افراد و مقایسه آن با داده‌های شش و دوازده سال پیش از آن دریافتند که در سن بیولوژیکی شرکت‌کنندگان مختلف تا بیش از 30 سال اختلاف وجود دارد، هرچند که همه آنها هیچگونه بیماری مربوط به سن را نداشتند.
یافته‌های این مطالعه حاکی از آن بود که در سنین 26 تا 38 سال، بین سن شناسنامه‌ای و سن بیولوژیکی بیشتر شرکت‌کنندگان هماهنگی وجود داشت. اما برخی از آنها به ازای هر یک سال سن شناسنامه‌ای سه سال سن بیولوژیکی بالاتر داشتند. روند افزایش سن برخی از آنها طوری متوقف شده بود که انگار سن بیولوژیکی بدنشان اصلا افزایش نمی‌یافت.
هر چه سن بیولوژیکی بدن بالاتر می‌رود احتمال بدتر شدن آزمایش ذهنی و فیزیکی افراد بیشتر است.
آنان که سرعت افزایش سن بیولوژیکی آنها بیشتر بود، تعادل کمتر داشتند، سیستم حرکتی بدن آنها ضعیف‌تر عمل می‌کرد و مشکل بیشتری نسبت به اموری مانند بالا رفتن از پله‌ها و یا حمل خواربار داشتند.
امروزه می‌توان نشانه‌های بیماری‌های ناشی از کهولت سن را در سالهای اولیه زندگی جوانان دید، علائمی که با کاهش عملکرد فیزیکی و شناختی مطابقت دارد، خیلی زودتر از آنکه خود این بیماری‌ها بروز کند.
اگر بتوان دلایل پیری بیولوژیکی سریعتر برخی افراد را شناسایی کرد، شاید بهتر بتوان خطرات ناشی از عوارض و بیماری‌های مربوط به بالا رفتن سن را کاهش داد.
این یافته‌ها ممکن است دانشمندان را به سوی یک مسیر جدید سوق دهد. آنها تلاش می‌کنند تا به جای یافتن روشهایی برای جلوگیری از بیماری‌هایی مانند بیماری قلبی و یا سرطان به دنبال پیدا کردن راهی برای درمان علت مشترک تمام این مشکلات یعنی پیری باشند.
No tags for this post.