شکاف دانش و صنعت با دولتی بودن صنعت پر نمی شود

بحث شکاف دانش و صنعت در کشور ما از مباحث بسیار قدیمی و پرچالش است. عاملی که از یکسو باعث کند شدن روند رشد و پیشرفت علمی کشور به دلیل عدم تزریق امکانات و منابع مالی کافی توسط صنایع مختلف به دانشگاه ها برای گسترش و حمایت از پژوهش شده است و از سوی دیگر بسیاری از صنایع ما را به لحاظ دستیابی به دانش و فناوری روز، نیازمند کشورهای بیگانه ای کرده است که یا در قبال انتقال این دانش و فناوری، مبالغ هنگفتی از صنعت گران ایرانی مطالبه می کنند و یا معمولا تکنولوژی های دست چندم خود را آن هم پس از گذر از هفت خوان تحریم ها و دیگر موانع به ما منتقل می کنند. تکنولوژی هایی که حتی در پاره ای موارد هیچ تناسبی با شرایط بومی و نیازهای کشور هم ندارد.

اما برای پر و یا دستکم کاهش این شکاف چه باید کرد؟

دکتر سعید سهراب پور؛ رییس پیشین دانشگاه صنعتی شریف و قائم مقام بنیاد ملی نخبگان، در پاسخ به این پرسش به خبرنگار سیناپرس می گوید: تا زمانی که صنعت ما دولتی یا خصولتی است، هیچ وقت این شکاف پر نمی شود، چون خصولتی هم به نوعی دولتی است و هیچ فرقی ندارد. من شخصا هیچ دل خوشی از صنعت خودروی خودمان ندارم. مگر ما از هیوندا چه کمتر داریم؟ چرا ما باید در این سطح بمانیم و آنها به جایی که هستند برسند؟  آدم های باهوش بسیاری در کشورمان داریم. اگر می شد یک صنعت خودروی سوم درست شود، منتها آن وقت دیگر این گونه عمل نکنیم و بهترین و باسوادترین و باهوش ترین تحصیلکرده های خود را که انگیزه بالایی دارند بیاوریم، اینها را چه در بحث مدیریت ها چه در بحث R&D به کار بگیریم، آن وقت می دیدید که چه می شود! من دیگر از اینها که هستند قطع امید کرده ام چون اینها را نمی شود درست کرد. باید یک صنعت خودروی سوم به وجود بیاوریم و از اول درست عمل کنیم. افراد نخبه را به کار بگیریم، همین کسانی که آمدند در بحث دفاع، در بحث هسته ای موفقیت کسب کردند.

سهراب پور در واکنش به این سخن که بخش خصوصی هم در زمینه استفاده از دانشگاه ها، کارنامه چندان موفقی ارایه نکرده است، می افزاید: بالاخره آن حمایت های شدیدی که دولت کرده و آن تعرفه های بالایی که وضع کرده و جلوی واردات را گرفته است که نداشته اند. تا اتفاقی می افتد زود می گویند همه بیکار می شوند و باید گفت چشم! چشم! اگر یک چهارم حمایت های صورت گرفته از بخش دولتی از این افراد نخبه به عمل بیاید خواهید دید که نتیجه چه می شود! اگر بین بخش خصوصی رقابت باشد و هرکدام سعی ‏کنند بهترین ‏ها را به کار بگیرند که با استفاده از خلاقیت و ابداع و نوآوری آنها از دیگران جلو بزنند، این شکاف برطرف می شود. الان در بخش خصوصی، این موضوع یک مقدار وجود دارد ولی در بخش دولتی که اصلا رقابت وجود ندارد. اگر بخش خصوصی هایتک داشته باشیم که ذره ذره در بعضی قسمت‏ها دارد به وجود می‏آید، اینها برای پیشرفت خودشان، این نخبگان را جذب می‏کنند. الان چندتا از استادان دانشگاه شریف شرکت‏های بزرگ هایتک دارند و تا جایی که من اطلاع دارم یکی از آنها 300 مهندس را استخدام کرده است که اگر این اتفاق نمی افتاد، چه بسا آنها به خارج از کشور مهاجرت کرده بودند.    

No tags for this post.