ساندرو پورتنر (Sandro Portner) یک جوان سوئیسی است که هیچ نگرانی بابت گم کردن و یا جا گذاشتن کلیدهای خود ندارد . او با یک حرکت ساده دست در مقابل دستگاه بازشناسی امواج رادیویی اقدام به باز کردن درها می کند .
پورتنر شیفته و طرفدار فن آوری های جدید است و تا کنون دو ریز تراشه امواج رادیویی را در بدن خود کار گذاشته است . به این ترتیب ساندرو به نسل جدیدی از انسان ها که ” ابر انسان ” (enhanced human beings) نامیده می شوند ، تعلق پیدا کرده است .
ساندرو پورتنر در رابطه با استفاده از این ریز تراشه ها می گوید : ” من ادعا نمی کنم که استفاده از این فن آوری ضروری است ، اما من از طرفداران تکنولوژی جدید و پیشرفته هستم و بسیار علاقمند بودم تا این اختراع را آزمایش کنم چون ممکن است به زودی حذف شده و دیگر در دسترس نباشد . “
او در ادامه توضیح می دهد : ” مردم فکر می کنند که استفاده از ریز تراشه و دریافت یک ایمپلت عمل عجیب و شگفت انگیزی است . آنها نتیجه استفاده این ریز تراشه را می بینند و در مورد آن فکر می کنند و به این می اندیشند که من هم می توانم آن را امتحان کنم و ممکن است روزی این ریز تراشه به من کمک کند تا کارهای بیشتری را انجام دهم . “
باز کردن درها یا فعال کردن تلفن همراه ، برخی از کاربردهای این ریز تراشه ها هستند که طراحی های منحصر به فرد آن ها ، طیف وسیعی از برنامه های کاربردی جدید در حال رشد را نشان می دهند .
هر ریز تراشه به اندازه یک دانه برنج بوده که دور آن را نوعی شیشه زیست فعال (بیو اکتیو) احاطه کرده است . به گفته کارشناسان ، این تراشه هیچ عارضه ای برای بدن فرد نخواهد داشت . حتی کسانی که خالکوبی می کنند نیز می توانند این عمل را انجام داده و ریز تراشه ها را در بدن کار بگذارند . دیدی لیمن (Deady Leeman) یکی از افراد فعال در این حوزه می گوید : ” ما حدود 70 تا 80 مشتری داشتیم که برای کار گذاشتن این ریز تراشه ها اینجا آمدند. آن ها همانند موجی از علاقمندان هستند که با دیدن کارکرد یکی از ریز تراشه در دست یک نفر ، می آیند و می خواهند همان کار را انجام دهند . “
در اینجا این پرسش مطرح می شود که آیا این فن آوری واقعا مفید است ؟ دنیلا سِرکی (Daniela Cerqui) انسان شناس سوئیسی می گوید در واقع این موضوع به اینگونه است که آنچه امروز لوکس به نظر می رسد، فردا یکی از نیازهای اصلی به حساب خواهد آمد .
او در توضیح این مساله می گوید : ” سودمندی مفهومی است که با گذشت زمان تغییر و تحول پیدا می کند . امروزه ما در یک جامعه مصرف گرا هستیم که در آن هر روز سقف نیازها بالاتر می رود . چیزهایی که امروز بی فایده و یا حتی مضحک به نظر می رسند ، ممکن است فردا یا پس از آن به عنوان ابزار هائی ضروری به حساب آیند .
قابل ذکر است که قطعا این ریز تراشه ها در پزشکی نیز کاربرد فراوان دارند . محققان موسسه فن آوری فدرال سوئیس (Swiss Federal Institute of Technology) واقع در شهر لوزان ، ریز تراشه های امواج رادیویی را طراحی کرده اند که مولکول هایی مانند کلسترول را ردیابی کرده و می تواند در تنظیم میزان دارو به بیمار کمک کند .
پروفسور ساندرو کارارا (Sandro Carrara) یکی از این محققان می گوید : ” بسیاری از این برنامه های کاربردی وجود دارد که می تواند برای بیماران مورد استفاده قرار گیرند . به عنوان مثال در درمان سرطان می توان میزان داروهای ضد سرطان را در بدن اندازه گرفته و برای تنظیم دوز مناسب دارو برای هر بیمار آن را به کار برد . “
لازم به توضیح است که پروژه تراشه ها باعث پخش شدن شایعات فراوانی به ویژه در اینترنت شده است . در سال 2011 بسیاری از وب سایت ها اعلام کردند که کاشت این تراشه ها در ایالات متحده امریکا اجباری خواهد شد ، چون باراک اوباما رئیس جمهور این کشور می خواهد آن را برای طرح بیمه های درمانی و بهداشتی خود به کار ببرد . پس از مدتی مشخص شد این ادعا دروغ بوده است .
در یک دفتر تجاری در استکهلم (Stockholm) پایتخت سوئد ، با قرار دادن تراشه امواج رادیویی در دست کارکنان ، آنها تنها با حرکت دست می توانند برای باز کردن درها ، مبادله اطلاعات ارتباطی و استفاده از دستگاه فتوکپی اقدام کنند . سازندگان این تراشه در نظر دارند تا دریابند که چگونه محصولات و خدمات این تراشه را می توان بر اساس این فن آوری توسعه داد .
پاتریک مسترتومن (Patrick Mesterton) از بنیانگذاران و مدیر عامل دفتر مرکزی این فن آوری در این رابطه می گوید : ” شما می توانید با این تراشه درها را باز کنید ، می توانید به شکلی امن از چاپگرها استفاده کنید . می توانید با تلفن همراهتان کارت تجاری خودتان را برای هر کسی که قرار ملاقات دارید ، بفرستید . “
بر اساس گزارش سازندگان این تراشه ، چون مقدار فلز درون تراشه بسیار کم و ناچیز است ، خطر این که تراشه توسط فلزیاب ها ردیابی شود ، وجود ندارد و در اسکن های ام آر آی یا در نزدیکی کوره های القایی هم مشکلی ایجاد نمی کند . احتمال اینکه تراشه در بدن شکسته شود و یا به درون بدن کشیده شود نیز بسیار ناچیز است چرا که بافت و پوست آن را در بر گرفته اند .
لین کواسکا (Lin Kowalska) یکی از کاربران این تراشه از تجربه استفاده آن می گوید : ” استفاده از این تراشه احساس ترس بسیار ایجاد می کند اما در همان زمان احساس پیشرفته و مدرن بودن بیش از سال 2015 را نیز به انسان دست می دهد . “
این سازندگان معتقدند که نمی توان این ریز تراشه را بر خلاف تلفن همراه ردیابی کرد و مشکلات مربوط به حفظ حریم خصوصی در آن پیش نمی آید . واقعیت این است که این فن آوری در حال حاضر در زندگی ما وجود دارد و باقی می ماند و باید منتظر بود و دید آینده آن چگونه می شود .
No tags for this post.