بشر طی میلیون ها سال زندگی در کره زمین با انواع تهدیدها و عوامل مرگباری مواجه شده بود که در این میان اما ویروس ها، باکتری ها و عوامل بیماری زا نقش بسیار مهمی ایفا کرده و بارها باعث مرگ و میر گسترده ملت ها شده اند. به گزارش سیناپرس،روزگاری همه گیری طاعون و وبا بلای جان انسان ها بوده و میلیون ها نفر را به کام مرگ کشاند اما پس از پیشرفت های پزشکی در قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم، این بار نوبت ویروس ها است که عرض اندام کرده و پاندمی های بزرگی را رقم بزنند.
همه گیری کرونا سبب شد تا اذهان عمومی مجددا به سمت آنفولانزای اسپانیایی معطوف شود. 
به گزارش سیناپرس، مقایسه ویروس کرونا با آنفولانزای اسپانیایی به هیچ عنوان منطقی نیست زیرا ویروس کرونا طی یک سال گذشته ۳۰ میلیون نفر را مبتلا کرده و از این تعداد، حدود یک میلیون نفر جان خود را از دست داده اند.
گفتنی است ویروس آنفلوانزای اسپانیایی سرانجام به سویه ای با خطر کمتری تبدیل شد اما سوالی که برای بسیاری از افراد پیش آمده، این است که اگر شیوع آنفلوانزای اسپانیایی امروزه اتفاق می افتاد، تا چه حد خطرناک بوده و چه میزان مرگ و میر در پی داشت؟
در پاسخ باید اذعان داشت که قطعا اگر در قرن بیست و یکم این ویروس ظاهر می شد، مرگ و میر ناشی از آن به مراتب بسیار کمتر از قرن بیستم بود زیرا هنگامی که آنفولانزای اسپانیایی در سال 1918 ظاهر شد، دانشمندان فکر کردند که این بیماری توسط باکتری منتقل می شود و در حقیقت این ویروس خود به خود ضعیف شده و از بین رفت. این یک حقیقت علمی است که پزشکان دلیل بروز و روش درمان این بیماری را نمی شناخته و تنها در سال 1931 بود که ویروس آنفلوانزا کشف شد.
امروزه، ما درک خوبی از ویروس های آنفولانزا و نحوه انتشار آنها داریم و می توانیم ظرف چند ماه واکسن هایی برای سویه های جدید آنفولانزا تولید کرده و بسازیم.
از سوی دیگر ذکر این نکته نیز ضروری است که در بیماری همه گیر 1918-1920 میلادی، برآورد می شود 95 درصد تلفات ناشی از ذات الریه باکتریایی باشد زیرا عفونت های آنفلوانزا رشد باکتری های خاص در ریه بیمار را آسان می کند.
به گزارش سیناپرس،امروزه، بیشتر این موارد با درمان مبتنی بر آنتی بیوتیک قابل درمان هستند و همچنین برای موارد شدیدتر نیز تجهیزات تنفس مصنوعی در اختیار مراکز درمانی قرار دارد.
مترجم: فاطمه کردی
No tags for this post.