سینا پرس: پروفسور محمود مقومي، رييس مركز تحقيقات و مطالعات دانشكده برق و الكترونيك و استاد دانشگاه «مالايا» UM از جمله پژوهشگران ایرانی است که در تازه‌ترين اختراع خود، ويلچری هوشمند برای معلولان فاقد دست و پا ساخته است. اختراعی که جهان را متحول کرد و شگفتی بسیاری از محققان جهان را بر انگیخت. خبرنگار خبرگزاری سینا به سراغ این مخترع و استاد ایرانی دانشگاه مالزی و عضو وابسته گروه برق دانشکده فنی مهنذسی دانشگاه علم و فرهنگ رفته است تا گفت و گویی اختصاصی با او انجام دهد.
چرا رشته برق و الکترونیک را انتخاب کردید؟ از ابتدا علاقه ای به تحصیل در این رشته داشتید؟
من از اول علاقه شدیدی به رشته مهندسی برق داشتم ولی برای ورود به این رشته تحصیلی شک داشتم. به دلیل اینکه سیستم آموزشی آمریکا به گونه ای طراحی شده است که دروس تمام دانشجویان در 2 سال اول یکی باشد، این دوران فرصتی شد تا من بیشتر در انتخاب رشته ام بیاندیشم و به یقین برسم و وارد رشته برق و الکترونیک شوم.
مشوقی هم برای انتخاب این رشته داشتید؟
در دوران تحصیل استاد خوبی داشتم که در دانشگاه نیویورک، فیزیک الکتریسیته و مغناطیس درس می داد. ایشان بهترین نقش در هدایت من به این رشته را داشت.
اگر دوباره به عقب برگردید دوباره رشته برق و الکترونیک را انتخاب می کنید؟
حتما. حتی آن 2 سالی را هم که برای انتخاب این رشته شک داشتم را تبدیل به یقین می کنم.
یکی از اختراعات شما ساخت ويلچر هوشمند تمام خودكار است که تنها از طریق صدا فرمان می گیرد، لطفا در خصوص این طرح توضیح بیشتری دهید ؟ چه شد که ایده این طرح به ذهنتان خطور کرد؟
این طرح برای جانبازان قطع نخاع؛ کسانی که نمی توانند اعضای بدنشان را تکان دهند اما مغز سالمی دارند و تنها مجبور هستند به سقف نگاه کنند، ساخته شده است. در این طرح با استفاده از امواج مغز، ویلچرفرد معلول و جانباز کنترل می شود . فرد می تواند در کنار پنچره بیاستد و آسمان یا فضای بیرون را ببیند یا به راحتی در محدوده اش حرکت کند. ایده اصلی این طرح با دیدن فیلم 100 ثانیه ای از جانبازی که فقط مجبور به دیدن سقف بود و کاری از دست او بر نمی آمد، در ذهن من خطور کرد.
این طرح پس از گذشت چند ماه به سر انجام رسید؟
کار اجرایی این طرح حدود 9 ماه تا یک سال به طول انجامید.
هم اکنون این طرح در چه مرحله ای به سر می برد؟
مرحله اولیه و آزمایشی این طرح با موفقیت طی شده است. ما در طرح اولیه ثابت کردیم که انجام چنین کاری شدنی است اما برای کوچک شدن این سیستم و گسترش و عملیاتی کردن آن نیاز به کارهای مطالعاتی زیادتری داریم. برنامه بعدی ما این است که قسمت های دیگری هم برای این طرح اضافه کنیم مثلا جانباز یا معلول بتواند درجه حرارت اتاق را تنظیم یا چراغ را خاموش و روشن و کانال تلویزیون را تغییر دهد.
این طرح برای اجرایی شدن نیاز به ابزار پیشرفته دارد؟ در صورت عملیاتی شدن هر فرد معلول می تواند به راحتی آن را تهیه کند؟
اگر هر طرحی زیاد پیشرفته باشد، نمی تواند جنبه عمومی پیدا کند. این سیستم هم نیازی به ابزار بسیار پیشرفته ای ندارد و با ابزارهای ساده کار جدا سازی امواج مغز و انتقال آن برای حرکت ویلچر انجام می شود.
فکر می کنید عامل اصلی موفقیت شما در طی این سال ها چه بوده است؟
من فکر می کنم علاوه بر پشتکار قوی و انتخاب هدف هایم، لطف خدای متعال و دعای دوستان عزیز هم در این امر دخیل بوده است.
شما از جمله کسانی بودید که موفقیت های زیادی در زمینه تولید علم و دانش کسب کرده اید، به عنوان یک نخبه ایرانی که توانسته اید بیش از 40 اختراع و 54 مدال مختلف از نمایشگاه های گوناگون جهان کسب کنید، در حال حاضر سطح علمی کشور را چطور ارزیابی می کنید؟
الحمد ا… کشورمان در زمینه تولید علم پیشرفت های چشمگیری پیدا کرده است و روز به روز وضعش هم بهتر می شود؛ گواه این مساله هم سیر صعودی کشورمان از نظر تولید علم در طی این چند سال و کسب رتبه بالا در بین کشورهای همسایه و منطقه با وجود تمام تحریم ها و مشکلات اقتصادی است.
علاوه بر این نقطه قوت، از چه ضعف هایی برخورداریم؟
من نمی توانم قضاوتی در این رابطه کنم اما احتمالا فقط ضعف مان، کمبود امکانات و تمرکز و استفاده نکردن درست علم تولید شده در کشور است. به طور کلی نه تنها در ایران بلکه در کل جهان، انجام سریع محاسبات علمی در برق و الکترونیک و سایر حوزه ها تبدیل به مساله ای اساسی و بزرگ شده است که باید برای آن راه حلی اندیشید. متاسفانه هنوز تکنولوژی به حدی نرسیده که احتیاجات این حوزه را برطرف کند. امیدوارم روزی به مرحله ای برسیم که ضمن پیشرفت تکنولوژی قیمت های آن هم کم شود تا محصولات جدید و مفید مخترعان به راحتی در دسترس همگان قرار بگیرد.
برنامه آینده تان چیست؟
به غیر از تکمیل طرح ویلچر هوشمند ، طرحی برای رفع مشکل افراد کور رنگ دارم که کارهای آن در مرحله اتمام است. در این طرح افراد کور رنگ می توانند رنگ های مختلف را تشخیص دهند. این طرح در حال حاضر پتنت شده و قرار است 30 نمونه از این سیستم نزد افراد نابینا توزیع و کار میدانی آن آغاز شود. طرح دیگری را هم برای رفع مشکل لرزش دست افراد پارکینسونی در دست اجرا دارم که 2 هفته دیگر آغاز می شود.
گزیده ای از زندگی پروفسور مقومی
محمود مقومی مدرک کارشناسی خود را در سال 1986 از دانشگاه ایالتی نیویورک در بوفالو و نیز مدرک کارشناسی ارشد را از دانشگاه بریجپورت در سال 1988 دریافت کرد.
مقومی چند سالی را به عنوان مهندس تست و طراحی در CTI ELECTRONICS USA و نیز مدیر موسسه آموزشی انفورماتیک مهندسی گذراند و سپس در سال 1991 به گروه مهندسی الکترونیک دانشگاه مالای پیوست. وی در همان گروه دوره دکترای خود را ادامه داد و با معدلی بسیار عالی در سال 1995 فارغ التحصیل شد. ولی در سال 1996 به رتبه دانشیاری و در سال 2002 نیز به رتبه استاد تمامی ارتقاء یافت.
وی در 30 اختراع ثبت شده و نیز بیش از 200 مقاله منتشر شده در ژورنالها و کنفرانس ها و نیز تهیه شده توسط دانشجویان تحصیلات تکمیلی همکاری داشته است.
پروفسور مقومی داور چندین ژورنال مطرح در حوزه تخصص خویش است. وی همچنین بنیانگذار و نیز رئیس «مرکز پژوهش در الکترونیک کاربردی» (CRAE) است.
No tags for this post.