طرح ها با توجیه اقتصادی در اولویت دریافت سرمایه

به گزارش سیناپرس، وی تاکیدکرد:طبق این طرح، تعدادی نهاد خصوصی به نام صندوق های پژوهش و فناوری وظیفه انتخاب و ارزیابی طرح ها را بر عهده دارند.
به گفته دکتر علی ناظمی این طرح به گونه ای است که اگر این صندوق ها طرحی را انتخاب، ارزیابی و در نهایت تأیید کردند که حداقل 20 درصد از منابع موردنیاز آن طرح را متقبل شوند، 80 درصد هم صندوق روی آن طرح سرمایه گذاری می کند. در حقیقت در چارچوب این طرح، فرآیند ارزیابی، انتخاب و تأیید به صندوق های تخصصی سپرده شده است.
ناظمی در ادامه تأکید کرد: هر کدام از این صندوق ها براساس ظرفیت و عملکردی که دارند، قادرند یک یا چند طرح را انتخاب کرده و برای سرمایه گذاری مشترک به صندوق معرفی کنند.
او درباره انتخاب نام هم سرمایه گذاری به سیناپرس گفت : این نام از آنجایی انتخاب شده است که ما همگام با آنها و با اعتماد به فرآیندهای ارزیابی، اقدام به سرمایه گذاری می کنیم. این صندوق ها، کاملا مستقل هستند که از یک کارگروه تخصصی مجوز می گیرند و تأیید صلاحیت می شوند. دبیرخانه این کارگروه در صندوق نوآوری و شکوفایی حضور دارد و وزیر علوم هم ریاست این کارگروه را برعهده دارد. اما اعضای کارگروه از قسمت های مختلف مانند معاونت علمی، وزارت اقتصاد و بانک مرکزی هستند.

معاون سرمایه گذاری صندوق نوآوری و شکوفایی با اشاره به سرمایه هایی که از سوی صندوق در اختیار شرکت های دانش بنیان قرار می گیرد، تأکید می کند که این سرمایه ها برای پژوهش اختصاص داده نمی شوند و درواقع، پولی که به عنوان سرمایه به آنها تعلق می گیرد، برای تجاری سازی است؛ به این معنا که یک طرح و ایده باید از فاز پژوهشی و تحقیقاتی خارج، نمونه های اولیه ساخته شده و تأییدیه های لازم را کسب کرده باشد و در مرحله ای باشد که قرار است یا در مقیاس بزرگ و صنعتی تولید شود یا در آستانه ورود به فاز نیمه صنعتی باشد.

پرداخت سرمایه برای کاربردی کردن پژوهش ها صورت می گیرد

وی در ادامه عنوان کرد: وقتی ما درباره صنایع خطرپذیر صحبت می کنیم، این صنایع عموما از مرحله ایده رد می شود  و آماده تجاری سازی شده اند. بنابراین، بحث کاربردی آنها ذاتا مطرح نیست و سرمایه ای که از طریق صندوق به آنها داده می شود صرف تولید مقاله نمی شود و درواقع برای کاربردی کردن پژوهش هاست.

ناظمی درباره چگونگی تعیین میزان سرمایه برای هر طرح گفت: طرح ها بعد از طی مراحل ارزیابی و تهیه طرح تجاری و توجیحی، به این نتیجه می رسند که به عنوان مثال برای تولید کالا یا محلولی مشخص، تجهیزات و سرمایه در گردش مشخصی موردنیاز است و سپس بحث بر سر تأمین آن مقدار سرمایه مطرح می شود که معمولا بر اساس سرمایه گذاری مشترک صندوق پژوهش و فناوری در صندوق نوآوری و شکوفایی تأمین می شود.

به گفته او، در رویدادی که روز گذشته برگزار شد، سرمایه گذاری روی طرح هایی صورت گرفت که از دل پارک های علم و فناوری بیرون آمده بود. طرح ها معرفی شد و صندوق ها شروع به بررسی طرح ها کردند و در نهایت، طرح های جذاب با توجیح اقتصادی و بازگشت سرمایه را که خودشان هم حاضر به سرمایه گذاری روی آن بودند، برای ما فرستادند.

از کل طرح های ارسال شده، 35 طرح از سوی پارک های علم و فناوری برای صندوق فرستاده شده بود. از این میان، غربالگری اتفاق افتاد و برخی به دلایلی چون نداشتن توجیح اقتصادی یا کامل نبودن مدارک کنار گذاشته شدند و در مجموع 7 طرح به دست آمد که صندوق ها حاضر به سرمایه گذاری روی آنها شدند و مورد تأیید ما هم قرار گرفتند و به طور مشترک در حال تأمین مالی این طرح ها هستیم.

دریافت تسهیلات یا استفاده از سرمایه گذاری؟

معاون سرمایه گذاری صندوق نوآوری و شکوفایی با اشاره به مزیت ها و فواید استفاده شرکت ها از تسهیلات صندوق یا استفاده از سرمایه سرمایه گذاران خطرپذیر به سیناپرس گفت: در بخش تسهیلات صندوق، شرکت عملا از صندوق وام می گیرد و وثیقه ای را قرار می دهد و صرف نظر از این که نهایتا طرح شکست بخورد یا پیروز شود، موظف است که وام را با صندوق تسویه کند.

او تأکید کرد: در مقابل، مزیت سرمایه گذاری این است که شرکت در سود و زیان آن طرح شریک است به طوری که حتی اگر طرح ضرر یا سود کرد، سرمایه گذار هم در این سود و زیان شریک است. به همین دلیل به آن سرمایه گذاری خطرپذیر می گویند.

درواقع، سرمایه گذاران خطرپذیر در طرح هایی وارد می شوند که طرح نوآورانه و فناوران بوده و ریسک خاص خودش را دارد. بسته به نوع طرح، شرکت ها ترجیح می دهند از تسهیلات یا سرمایه گذاری استفاده کنند. هر کدام از این ها از دید شرکت ها معایب و مزیت هایی دارند.

شرکت ها وقتی وارد فضای سرمایه گذاری می شوند، بزرگ ترین عیبی که دارد، این است که تا انتهای کنار خود شریکی دارند که در سود و زیان با آنها شریک است. بنابراین، شرکت آزادی و استقلال عمل خود را تا حدودی از دست می دهد و بخشی از سودآوری شرکت باید با سرمایه گذار تقسیم شود.در قراردادها بسته به نوعی طرح تجاری، مدت زمان مشارکت تعیین می شود. ممکن است در زمان ارزیابی یک طرح به این نتیجه برسند که طرح دو ساله به نتیجه می رسد و بعد از آن مکانیسم های خروج اتفاق می افتد که در این شرایط، سرمایه گذار بخشی از سهام را تحت شرایطی به کارآفرین یا سایر سرمایه گذاران واگذار می کند.

ناظمی اظهار کرد: در کنار عیبی که سرمایه گذاری دارد، مزیتی هم دربردارد به طوری که آن شریک سرمایه گذار بخشی از ریسک شرکت را هم پوشش می دهد و حتی در زمان شکست هم کنار شرکت است. تسهیلات، نقطه برعکس این است که شرکت استقلال عمل دارد اما بزرگ ترین مشکلی که دارد این است که ریسک را به تنهایی می پذیرد.

اما در نهایت، آن چه مورد هدف صندوق نوآوری و شکوفایی و صندوق های مستقل است، تأمین سرمایه لازم برای تجاری سازی طرح های نوآورانه در کشور است تا شرکت ها بتوانند با استفاده از آن به ایجاد اشتغال و تولید بپردازند.

گفتگو:ندا اظهری

 

 

No tags for this post.