آيا من معتاد شده‌ام؟
اما به اعتقاد روان‌شناسان، معمولا افرادي كه از ضعف شديد در روابط اجتماعي رنج مي‌برند يا دچار تشويش، افسردگي و بي‌اعتمادي به نفس و…. هستند بيشترين احتمال وابستگي شديد واعتياد به دنياي مجازي را دارند.
به اين ترتيب ارتباط مجازي از طريق اينترنت براي اين افراد، محلي را براي گريز از واقعيت و وسيله‌اي براي ارضاي نيازهاي هيجاني و رواني به وجود مي‌آورد.
در اين ميان بسياري از روان‌شناسان در تعريف خود از اعتياد اينترنتي، ابتدا به تعريف استفاده طبيعي و معمولي اينترنت مي‌پردازند و معتقدند هرگاه ميزان استفاده از اينترنت به كمتر از ۱۹ ساعت در هفته برسد، فرد به شكل طبيعي از اينترنت استفاده مي‌كند.
بنابراين، فردي كه بيش از ۱۹ ساعت در هفته از اينترنت استفاده كند، معتاد به اينترنت است. اما در ميزان مناسب مصرف اينترنت هم بين كارشناسان اختلاف نظر وجود دارد، چنانچه عده‌اي نيز معتقدند فرد معتاد كسي است كه حداقل ۳۸ ساعت در هفته يا ۸ ساعت در روز، وقت خود را صرف استفاده از اينترنت مي‌كند. در اين ميان متخصصان در زمينه آسيب‌شناسي، تعريفي متفاوت اما تقريبا مشابهي را براي طبقه‌بندي استفاده از اينترنت ارائه مي‌دهند. به‌طوري كه به گفته آنها چنانچه فرد در هفته ۲ تا ۳ ساعت از اينترنت استفاده كند، يك كاربر معمولي و چنانچه ميزان استفاده وي از اينترنت به 5/8 ساعت يا بيشتر برسد، كاربري است كه بايد مورد بررسي‌هاي آسيب‌شناسانه قرار گيرد.
در اين ميان همان‌طوركه متخصصان انجمن روانپزشكي آمريكا اعلام كرده‌اند براحتي نمي‌توان به فردي انگ اعتياد زد.به همين دليل، براي شناخت اعتياد اينترنتي و افرادي كه به استفاده مفرط از اينترنت معتادند اين انجمن، معيارهاي هفتگانه‌اي را مشخص كرده است كه طبق آن، چنانچه بخواهيم فردي را معتاد به اينترنت بناميم، بايد حداقل 3 مورد از آنها، در طول يك دوره ۱۲ماهه (يك ساله) در وي ديده شود.
صرف وقت زياد براي حضور در اينترنت و در عين حال علاقه به صرف زمان بيشتر، صرفه‌نظر از فعاليت‌هاي مهم اجتماعي، شغلي يا تفريحي به دليل استفاده از اينترنت و خطر فقدان روابط مهم، شغل و فرصت‌هاي آموزشي در نتيجه اين رفتار از جمله اين معيارها هستند.
در اين ميان حتي شما هم مي‌توانيد با به كارگيري راهكارهايي از تاثيرات منفي استفاده زياد از اينترنت پيشگيري كنيد، البته اين بدان معنا نيست كه محيط سايبر را ترك كنيد، بلكه از اين پس مي‌توانيد استفاده مناسب‌تري از اين فضا داشته باشيد.
به عنوان مثال بهتر است زمان استفاده خود را در نظر بگيريد و آن را در دفترچه يادداشتي بنويسيد. همچنين زماني كه كارخاصي نداريد براي چت كردن و وبگردي بيهوده، پشت كامپيوتر ننشينيد.
يادتان باشد كه اينترنت، بيشتر جنبه كاري دارد تا تفريح و وقت‌گذراني، بنابراين اگر كارتان ارتباط مستقيمي با اينترنت ندارد بيشتر از 2 بار در روز حتي به بهانه چك كردن صندوق پستي به آن سر نزنيد.
فراموش نكنيد كه درمان اين اختلال نيز همانند ديگر اختلالات رواني بايد با شناخت و آگاهي از آنچه باعث پناه آوردن كاربر به اينترنت شده صورت گيرد كه قطعاً مراحل مشاوره نزد روان‌شناس را به همراه دارد اما در نهايت بهترين روش براي درمان اين اختلال «روش كاهش تدريجي استفاده» است تا در نهايت استفاده منطقي و صحيحي از اينترنت به عنوان وسيله‌اي كارآمد داشته باشيد.
بهاره صفوی /روزنامه نگار علم
No tags for this post.
