اما به اعتقاد روانشناسان، معمولا افرادی که از ضعف شدید در روابط اجتماعی رنج میبرند یا دچار تشویش، افسردگی و بیاعتمادی به نفس و…. هستند بیشترین احتمال وابستگی شدید واعتیاد به دنیای مجازی را دارند.
به این ترتیب ارتباط مجازی از طریق اینترنت برای این افراد، محلی را برای گریز از واقعیت و وسیلهای برای ارضای نیازهای هیجانی و روانی به وجود میآورد.
در این میان بسیاری از روانشناسان در تعریف خود از اعتیاد اینترنتی، ابتدا به تعریف استفاده طبیعی و معمولی اینترنت میپردازند و معتقدند هرگاه میزان استفاده از اینترنت به کمتر از ۱۹ ساعت در هفته برسد، فرد به شکل طبیعی از اینترنت استفاده میکند.
بنابراین، فردی که بیش از ۱۹ ساعت در هفته از اینترنت استفاده کند، معتاد به اینترنت است. اما در میزان مناسب مصرف اینترنت هم بین کارشناسان اختلاف نظر وجود دارد، چنانچه عدهای نیز معتقدند فرد معتاد کسی است که حداقل ۳۸ ساعت در هفته یا ۸ ساعت در روز، وقت خود را صرف استفاده از اینترنت میکند. در این میان متخصصان در زمینه آسیبشناسی، تعریفی متفاوت اما تقریبا مشابهی را برای طبقهبندی استفاده از اینترنت ارائه میدهند. بهطوری که به گفته آنها چنانچه فرد در هفته ۲ تا ۳ ساعت از اینترنت استفاده کند، یک کاربر معمولی و چنانچه میزان استفاده وی از اینترنت به 5/8 ساعت یا بیشتر برسد، کاربری است که باید مورد بررسیهای آسیبشناسانه قرار گیرد.
در این میان همانطورکه متخصصان انجمن روانپزشکی آمریکا اعلام کردهاند براحتی نمیتوان به فردی انگ اعتیاد زد.به همین دلیل، برای شناخت اعتیاد اینترنتی و افرادی که به استفاده مفرط از اینترنت معتادند این انجمن، معیارهای هفتگانهای را مشخص کرده است که طبق آن، چنانچه بخواهیم فردی را معتاد به اینترنت بنامیم، باید حداقل 3 مورد از آنها، در طول یک دوره ۱۲ماهه (یک ساله) در وی دیده شود.
صرف وقت زیاد برای حضور در اینترنت و در عین حال علاقه به صرف زمان بیشتر، صرفهنظر از فعالیتهای مهم اجتماعی، شغلی یا تفریحی به دلیل استفاده از اینترنت و خطر فقدان روابط مهم، شغل و فرصتهای آموزشی در نتیجه این رفتار از جمله این معیارها هستند.
در این میان حتی شما هم میتوانید با به کارگیری راهکارهایی از تاثیرات منفی استفاده زیاد از اینترنت پیشگیری کنید، البته این بدان معنا نیست که محیط سایبر را ترک کنید، بلکه از این پس میتوانید استفاده مناسبتری از این فضا داشته باشید.
به عنوان مثال بهتر است زمان استفاده خود را در نظر بگیرید و آن را در دفترچه یادداشتی بنویسید. همچنین زمانی که کارخاصی ندارید برای چت کردن و وبگردی بیهوده، پشت کامپیوتر ننشینید.
یادتان باشد که اینترنت، بیشتر جنبه کاری دارد تا تفریح و وقتگذرانی، بنابراین اگر کارتان ارتباط مستقیمی با اینترنت ندارد بیشتر از 2 بار در روز حتی به بهانه چک کردن صندوق پستی به آن سر نزنید.
فراموش نکنید که درمان این اختلال نیز همانند دیگر اختلالات روانی باید با شناخت و آگاهی از آنچه باعث پناه آوردن کاربر به اینترنت شده صورت گیرد که قطعاً مراحل مشاوره نزد روانشناس را به همراه دارد اما در نهایت بهترین روش برای درمان این اختلال «روش کاهش تدریجی استفاده» است تا در نهایت استفاده منطقی و صحیحی از اینترنت به عنوان وسیلهای کارآمد داشته باشید.
بهاره صفوی /روزنامه نگار علم