توصیه می شود این بی توجهی دائمی به بدنتان را کنار بگذارید و با حقایق زندگی خود بیشتر آگاه شوید. به گزارش سیناپرس،آلیس میلر روانکاو و نویسنده سوییسی متولد لهستان کتاب های فراوانی درباره علل و نتایج کودک آزاری و خشونت علیه کودکان نوشته است وی با نظریه‌های سنتی روانکاوی مخالف است و اعتقاد دارد تنبیه بدنی و دیگر روش های تحقیر آمیز تربیت کودک آسیب جدی به مغز کودک وارد می کند؛ همچنین چند اثر هم درباره خشونت و دوران کودکی دیکتاتورهای بی رحم نوشته است.
کتاب «بدن هرگز دروغ نمی گوید» دیگر اثر این نویسنده است که قصد داریم در این هفته به عنوان یک پیشنهاد مطالعاتی به شما معرفی کنیم در واقع نویسنده در این کتاب با تحلیل تجربه بیمارانش و سرگذشت شخصیت های سرشناسی مانند ویرجینیا وولف و فرانتس کافکا و مارسل پروست نشان می‌دهد که چطور تحقیر و سرخوردگی و خشم فروخورده در دوران کودکی خود را در بزرگسالی اما این بار در جسم نشان می دهد.
میلر معتقد است موضوع اصلی همه کتاب هایش بررسی اثراتی است که در نتیجه رنج های دوران کودکی در ما باقی می‌ماند و هر کدام از این کتاب‌ها به جنبه خاصی از این تاثیرات می‌پردازد و آن را روشن تر می‌کند برای مثال در کتاب به صلاح خودت نباید آگاه شوی وی بر دلایل و پیامدهای چنین کاری تمرکز کرده است همچنین در کتاب های بعدی تاثیرات این امکان را بر زندگی بزرگسالان و جامعه بررسی کرده است.
گفتنی است دغدغه اصلی میلر در کتاب «بدن هرگز دروغ نمی گوید» بررسی تاثیراتی است که انکار هیجانات قوی و واقعی روی بدن ما می گذارد چنین کاری بیشتر به نام اصول اخلاقی بر ما تحمیل می‌شود طبق دانش و تجربه شخصی وی از روان درمانی و نیز روایت هایی که از افراد زیادی شنیده است ؛ افرادی که در کودکی آزار دیدند تنها زمانی می‌تواند فرمان چهارم یعنی همان احترام به پدر مادر را انجام دهند که از احساسات واقعی خود فاصله بگیرند و آنها را به شدت سرکوب کنند این افراد نمی توانند پدر و مادر خود را دوست داشته باشند و به آنها احترام بگذارند زیرا هنوز در ناخودآگاهشان از آنها می ترسند و نمی توانند رابطه راحت و مطمئن با والدین خود برقرار کند.
به گزارش سیناپرس،کتاب «بدن هرگز دروغ نمی گوید» در حقیقت پرده از یک قانون روان زیست شناختی بر می‌دارد که مدعا های اخلاقی مدت های مدید آن را پنهان نگه داشتند قسمت نخست کتاب نشان می‌دهد که این قانون چگونه زندگی و حرفه شماری از نویسندگان و شخصیت‌های مشهور را تحت تاثیر قرار داده است. بخش‌های بعدی روش هایی برای برقراری ارتباط اصیل ارائه می‌دهد که می‌تواند به چرخه خطرناک خودفریبی پایان دهد و فرد را از تحمل رنج های جسمی رهایی دهد.
همه نویسندگانی که نام آنها در این کتاب آمده است البته احتمالاً به استثنای کافا نمی دانستند که در دوران کودکی به شدت از والدینشان عذاب دیده اند؛ بنابراین در بزرگسالی حداقل آگاهانه هیچ کینه به والدینشان نداشتند بسیار غیر واقع بینانه خواهد بود اگر فکر کنیم آنها قبلاً می توانستند واقعیت را بیابند و جلوی پدر و مادرشان بایستند زیرا آن واقعیت برای بزرگسالان کودک پوشیده بود ذهن خودآگاه آنها واقعیت را سرکوب کرده بود این بی اطلاعی همان مصیبتی است که در بیشتر موارد عمر آن ها را کوتاه کرد..
این اثر از سوی امید سهرابی نیک ترجمه و در سال جاری راهی بازار کتاب شده است.
'گزارشگر؛ فریده سلیمانی
No tags for this post.