ادرار انسان، کودی مقوی برای زمین های کشاورزی

به گزارش inverse، بیشترین حجم کود از تبدیل نیتروژن موجود در هوا به آمونیاک حاصل می شود که تنها  2 درصد انرژی جهان را مصرف می کند و تا حد زیادی به سوخت های فسیلی یا استخراج منابع محدودی مانند سنگ فسفات وابسته است.

بهترین راه حلی که در این میان وجود دارد استفاده از ادرار انسانی است. بیشترین موادمغذی مصرفی در موادغذایی از طریق ادرار دفع می شود. اما این مواد وارد تصفیه خانه های فاضلابی شده و در آنجا محلول گیری می شوند و می توان پساب هایی سالم را در محیط زیست استفاده کرد.

به گزارش سیناپرس، غنی ترین ماده مغذی در فاضلاب، ادرار انسانی است که کم تر از 1 درصد تمام حجم آن را تشکیل می دهند اما از طرف دیگر، حاوی 80 درصد نیتروژن و 50 درصد فسفر است که از این نظر بسیار غنی است.

 دانشمندان با کشف این چرخه توانسته اند ادرار را به ماده ای ارزشمند و پایدار و به عنوان کودی مغذی برای محیط زیست استفاده کنند.

چگونگی بازیافت ادرار

ادرار را می توان با روش های مختلفی بازیافت کرد که یکی از بهترین راه ها، جداسازی ادرار با کمک توالت های مخصوصی است که بعد از ورود فاضلاب به داخل توالت، ادرار را از مدفوع جدا می کند. اما از آنجایی که حجم بیشتر ادرار را آب تشکیل می دهد، کشاورزان 15 هزار کیلوگرم از آن را برای کوددهی یک هکتار از زمین کشاورزی به کار می برند.

اگر بتوان راهی برای جداسازی آب از ادرار و استخراج موادمغذی آن پیدا کرد، کشاورزان تنها از 400 کیلوگرم از آن برای کوددهی یک هکتار زمین استفاده می کنند.

 از طرفی، به دلیل پیچیده بودن محلول شیمیایی ادرار، تبخیر آب از آن بسیار دشوار است. تقریبا تمام نیتروژن موجود در ادرار در قالب ماده شیمیایی اوره است که به عنوان معمول ترین کود نیتروژن در جهان استفاده می شود.

اما آنزیم سریع الاثر «اوره آز» هیشه در داخل لوله های فاضلاب وجود دارد و اوره را به آمونیاک تبدیل می کند که در مواجهه با هوا، آمونیاک به سرعت تبخیر شده و نیتروژن را از ادرار گرفته و بوی تندی ایجاد می کند.

مترجم:پروانه غفاری

No tags for this post.