موزه ملی کامبوج شامل بیش از چهارده هزار شی پیش از تاریخی تا دوره تاریخی به ویژه دوره تاریخ امپراتوری خمر که بخشی از تایلند ، سراسر کامبوج امروزی و جنوب ویتنام را در بر داشته است، می شود . در این موزه یکی از بزرگ ترین مجموعه های جهان از هنر خمر ، از جمله مجسمه و اشیاء سرامیکی، برنزی و نیز اشیا نشانگر فرهنگ بومی مردم منطقه به نمایش گذاشته شده است. مجموعه های برنزی ، سرامیکی ، سنگی و چوبی این موزه به طور جداگانه نمایش داده می شوند و هر کدام دارای زیر شاخه هایی هستند.
این موزه به جهت داشتن مجسمه های مهم و ارزشمند آیین های بودایی و هندویی، از نظر مذهبی نیز دارای اهمیت بسیاری است. یکی از عملکردهای مذهبی موزه برگذاری نمایشگاه های دائمی (Post-Angkorian Buddha) بودا در آنکور وات با پشتیبانی یونسکو و افراد برجسته در این رشته است که از سال 2000 آغاز شده است که به گسترش این عملکرد کمک می کند.
این مجموعه دارای گالری های نمایش ، گارگاه های هنری ، انبارهای اشیا ، دفتر اداری ، دفتر بایگانی و فروشگاه است و در مجموع 5190 متر مکعب زیربنا دارد. از مهم ترین اشیا این موزه اشیای کشف شده از حفاری های شهر تاریخی آنکور ، پایتخت امپراتوری خمر است . بیش از هزار معبد همچون "معبد آنکوروات" در این کشور وجود دارد که با نمایش اشیاء آن می توان فرهنگ و هنر آن را شناخت و از زیبایی های آن لذت برد .
ساختمان موزه ملی از معماری معبد خمر الهام گرفته و بین سال های 1917 تا 1920 ساخته شده است و به طور رسمی در سال 1920 افتتاح شد . قابل توجه است کهاین موزه پس از 48 سال ، در سال 1968 بازسازی شد.
جورج گروسلیر تاریخدان ، موزه دار و نویسنده دراواخر سده نوزدهم و اوایل سده بیستم علاقمند به بازسازی و احیای هنر و تاریخ کامبوج بوده است . گروسلیر طراحی بنای موزه را با الهام گرفتن از هنر دوره خمر انجام داده بود. باید گفت که با بازدید از این بنا ، یکی از بهترین نمونه معابد باستانی کامبوج را می توان به تماشا نشست.
پایه بنای این موزه در تاریخ پانزدهم آگوست سال 1917 گذاشته شد و پس از تکمیل آن، در تاریخ 13 آوریل سال 1920 با حضور اچ.ام. سیسوات شاه و گروهی از بزرگان و افراد برجسته و نیز گروسلیر، مدیر هنرهای کامبوج افتتاح شد . در سال 1924 طرح اصلی ساختمان کمی تغییر کرد و بخش هایی به نمای شرقی آن اضافه شد.
نظارت بر موزه ملی و بخش های هنری آن پیش از استقلال کامبوج در سال 1935 ، در تاریخ 9 آگوست سال 1951 به متخصصین این کشور واگذار شد . اولین مدیر موزه کامبوج چی دای سینگ بود که در سال 1966 انتخاب شد. او رئیس گروه باستان شناسی در دانشگاه سلطنتی هنرهای زیبا نیز بود که تازه تاسیس شده بود .
خمرهای سرخ طی سال های 1975 تا 79 آسیب فراوانی به کامبوج و عرصه فرهنگی آن وارد کردند. در این زمان موزه ملی بسته شد با این حال آسیب های بسیاری به موزه و اشیای آن وارد آمد و بی نظمی خاصی همه مجموعه را در بر گرفت . سقف موزه دچار شکستگی و آسیب شد و خفاش ها در آن لانه . جدای از این صدمات ، اشیای موزه نیز از سرقت در امان نماند و شماری از آنها دزدیده شد.
سرانجام برای دومین بار در های موزه ملی کامبوج از تاریخ 13 آوریل سال 1979 به روی عموم گشوده شد و کار خود را به طور منظم و پیوسته از نو سرگرفت.
موزه ملی کامبوج با دانشگاه سلطنتی هنرهای زیبا و گروه باستان شناسی همکاری دارد تا به پیشرفت و بالا بردن دانش و حفظ سنت های فرهنگی کشور کمک کند و غرور و سربلندی هویت مردم کامبوج را به نمایش بگذارد.
تا به امروز آثار بسیاری که مربوط به کامبوج و فرهنگ و هنر این کشور بوده، از کشورهای خارجی به ویژه آمریکا ، بریتانیا و فرانسه به کامبوج بازگردانده شده‌اند. یکی از این اشیای با ارزش ، بشقابی نقره‌ای و باستانی متعلق به منطقه آنکور است که به وسیله یک مجموعه دار و تاجر مجارستانی به این موزه ملی بازگردانده شد . این بشقاب که 7 سانتی‌متر قطر دارد و روی آن را ورقه‌ای طلایی پوشانده و با گل‌های درخت سدر تزیین شده است که کمی آسیب دیده و پس از چند ماه که به نمایش گذاشته شد به مرمت آن پرداختند . قابل توجه است که تسمه‌ای آهنی و رشته مانند به بشقاب متصل شده که هنوز کاربری آن برای کارشناسان مشخص نشده است.
No tags for this post.