پژوهشگران در بررسی های خود به این نتیجه رسیدند که بافت دهان، آسیب پذیرترین بافت بدن نسبت به ویروس SARS-CoV-2 است. این گروه تحقیقاتی، RNA انواع سلول ها را در دهان آزمایش کرده و دریافتند که سلول های غدد بزاقی، زبان و لوزه ها در مقایسه با دیگر بافت های دهان، حامل بیشترین RNA مرتبط با پروتئین هایی هستند که کروناویروس برای آلوده کردن سلول ها به آنها نیاز دارد.
از جمله این پروتئین ها، گیرنده ACE2 است که ویروس به آن اتصال می شود و نیز آنزیمی موسوم به TMPRSS است که به ویروس امکان می دهد غشای خود را با سلول بدن میزبان پیوند زده و به درون آن بلغزد.
به گزارش livescience، محققان نمونه بزاق بیماران مبتلا به کووید- 19 را بررسی کرده و دریافتند از آنجایی که سلول های دهان بیش از هر چیز در آب دهان جمع می شوند، بنابراین، هر چه ویروس بیشتری وجود داشته باشد، احتمال این که مبتلایان به کرونا بیشتر دچار کاهش بویایی یا چشایی شوند، بیشتر می شود. این در حالی است که بزاق دهان برخی مبتلایان بدون علامت هم حاوی سلول های آلوده به ویروس بوده است.
محققان همچنین بافت دهان بیماران جان باخته کرونایی را مورد مطالعه قرار دادند و شواهد بیشتری از وجود عفونت در انواع سلول های در معرض آلودگی مشاهده کردند. مطالعات نشان می دهد که دهان مسیری برای عبور عفونت است که درست مانند دستگاهی برای ویروس SARS-CoV-2 عمل می کند که عامل بروز کووید- 19 به شمار می رود.
وجود عفونت SARS-CoV-2 در دهان می تواند باعث بروز تغییراتی در تولید یا کیفیت بزاق شود که نتیجه آن بروز علائمی چون کاهش بویایی و چشایی در برخی افراد است.
تحقیقات بعدی محققان، شناسایی چگونگی تأثیر عفونت دهان روی بیماران کرونایی و چگونگی تأثیر سلول های عفونی در گسترش ویروس بین افراد را بررسی می کند.
مترجم:ندا اظهری
No tags for this post.