این حلقههای خارقالعاده که توسط یک جرقه شدید از یک ستاره نوترونی تولید شدهاند، شانس نادری را برای تعیین میزان مسافت این ستاره از زمین در اختیار ستارهشناسان قرار داده است.
این حلقهها در اطراف سیستم دوستارهای Circinus X-1 در صفحه کهکشان راه شیری قرار دارند که دارای یک ستاره نوترونی است.
این ستاره نوترونی که بقایای یک ستاره غولپیکر در پی انفجار ابرنواختری آن است، در مدار یک ستاره غولپیکر قرار دارد و در ابرهای ضخیمی از گاز و غبار بینستارهای پوشانده شده است.
پژواک نوری نشان میدهد که Circinus X-1 در فاصله حدود 37 هزار و 700 سال نوری از زمین قرار دارد که این میزان با نتایج منتشر شده قبلی متفاوت است.
شناسایی و توضیح ویژگیهای این حلقهها، نیازمند قابلیتهای منحصربفرد چاندرا برای شناسایی جزئیات ریز و همچنین حساسیت آن برای تشخیص سیگنالهای ضعیف بود.
به گزارش ایسنا، ستارهشناسان همچنین نشان دادند که سرعت جتهای پرانرژی ذرات تولید شده توسط این سیستم، حداقل 99.9 درصد سرعت نور است.
این سرعت شدید معمولا با جتهای تولید شده توسط سیاهچالهها مرتبط است.
این تحقیق در مجله Astrophysical منتشر شده است.
No tags for this post.