ما روزانه در محیطی زندگی می کنیم که می تواند ما را در خطر ابتلا به سرطان قرار دهد. هوایی که تنفس می کنیم، آبی که می نوشیم، رژیم غذایی که انتخاب می کنیم همگی ممکن است برای ما خطرساز باشند. سالانه میلیون ها نفر جان خود را به دلیل ابتلا به سرطان از دست می دهند. شمار این افراد نیز هر ساله رو به افزایش است.
امروزه، روش درمانی رایج سرطان شیمی درمانی و پرتو درمانی است ولی در این روش ها سلول های سالم بدن فرد نیز همراه با سلول های بیمار از بین می روند و این خود مشکل آفرین می شود. به همین دلیل، پژوهشگران در تلاشند تا بتوانند درمانی برای این معضل در حال رشد کشف کنند که تنها و تنها سلول های بیمار را مورد حمله قرار دهد.
تغذیه سلول های سرطانی
در سیستم حیات تمامی موجودات زنده دنیا متابولیسم وجود دارد. وقتی سلولی سرطانی می شود با استفاده از این فرآیند در سلول های بافت های بدن جهش ایجاد می کند. سپس این سلول ها بدون هیچ کنترلی بزرگ می شوند و بافت را سرانی می کنند. سلول های سرطانی به منظور رشد از گلوکز استفاده می کنند. این فرآیند مصرف گلوکز به عنوان منبع انرژی توسط سلول سرطانی را اثر واربورگ (Warburg Effect) می نامند. این سلول ها تمایل دارند که به سرعت رشد کرده و تکثیر یابند و به همین دلیل به طور مداوم باید انرژی دریافت کنند. بدین منظور به دنبال مسیرهای متابولیکی بدن هستند تا انرژی مورد نیاز خود را از آنجا تامین کنند. علاوه بر اثر واربورگ، این سلول ها از طریق فرآیند لیپیدسازی نیز انرژی مورد نیاز خود را بدست می اورد زیرا در این فرآیند می توانند چربی های مورد نیاز خود را بسازند تا با سوزاندن آن ها انرژی تامین شود. با این یافته ها، پژوهشگران معتقدند که اگر این فرآیندها از دسترس این سلول ها خارج شود انرژی به آن ها نمی رسد و درنتیجه این سلول ها می میرند.
داروی کشنده سلول های سرطانی و عملکرد آن
پژوهشگران توانسته اند ترکیبی به نام SR9243 بسازند که روی گیرنده تنظیم کننده سنتز چربی اثر می گذارد و سبب می شود سلول های سرطانی نتوانند چربی خود را بسازند. این ترکیب حتی می تواند جلوی فرآیند واربورگ را بگیرد. در نتیجه از رشد سلول جهش یافته کاسته شده و شکل طبیعی سلول بیشتر می شود. وقتی سلول های سرطانی به هیچ یک از دو مسیر متابولیکی-سنتز چربی و واربورگ-دسترسی نداشته باشند از بین می روند.
فواید این دارو
از آن جایی که سلول های سالم بدن روش های دیگری نیز برای تامین انرژی خود دارند، این دارو تنها سلول های سرطانی را از بین می برد و منبع انرژی سلول های سالم قطع نمی شود. این دارو همچنین عوارض جانبی مانند تورم، کاهش وزن و یا مسمومیت کبدی به همراه ندارد.
پژوهشگران تا به امروز این آزمایش را روی تومورهای انسانی پرورش داده شده درون بدن حیوانات انجام داده اند. نتایج این آزمایش نشان داد که این ترکیب روی سرطان پروستات، ریه و روده بزرگ نتیجه خوبی دارد و سرطان پانکراس و تخمدان به اندازه آن ها از خود تاثیر پذیری نشان ندادند. علاوه بر اینها، این ترکیب روی گلیوبلاستوما که نوعی سرطان حاد مغزی است تاثیر مثبتی دارد. مشکلی که در درمان این سرطان با این دارو وجود دارد این است که این ترکیب نمی تواند از از خون وارد مغز شود زیرا نمی تواند به خوبی از سد بین خون و مغز عبور کند. در نتیجه این امر پژوهشگران به دنبال یافتن راهی هستند تا بتوانند مسیر رسیدن این دارو را به مغز باز کنند. گفتنی است که این دارو اگر در کنار روش های رایج درمان سرطان مصرف شود تاثیر گذاری آن روش ها را افزایش خواهد داد.
شرح کامل این مطالعه در مجله Cancer cell به چاپ رسید.
No tags for this post.