فضانوردانی که راهی ماموریتهای فضایی می شوند با نوسانات زیادی روبرو می شوند. تابش نور در محیط زندگی آنها غیرطبیعی بوده و انجام کارهای از پیش تعیین شده با دشواری زیادی صورت می گیرد. آنها اعضای خانواده و دوستان را هم از فاصله ای بسیار زیاد می بینند.
مطالعات صورت گرفته نشان می دهد حضور در فضا بیشتر شبیه رویای مملو از استرسی است که همواره سلامت فضانوروان را تهدید می کند و حالا دانشمندان تلاش می کنند تا با مطالعه دقیق این موضوع گامی بلند به سوی کاستن از عوارض منفی استرس در فضا بردارند.
دو تن از فضانوردان ساکن ایستگاه فضایی بین المللی طی یک سال حضور در این ایستگاه موضوع مطالعاتی دانشمندان در 5 حوزه مختلف عملکرد شناختی، خواب، ساختار مغز، احساسات و عواطف و در نهایت خستگی قرار دارند.
دانشمندان مرکز فضایی جانسون ناسا هر آنچه که ساکنان ایستگاه فضایی بین المللی را انجام می دهند به عنوان آزمایش علمی مرتبط با جوانب مختلف زندگی مد نظر قرار می دهند.
به عقیده آنها حتی مشخص شدن اینکه فردی فضانورد شده استرس زاست زیرا از این لحظه به بعد فرد مورد نظر می داند که باید از حداکثر توانایی های خود در فضا بهره بگیرد.
دانشمندان روزها و هفته های نخست حضور یک فضانورد در فضا را سخت ترین و به نوعی استرس آورترین روزهای ماموریت وی می دانند.