در روش‌های معمول برای کشف و تشخیص ویروس‌ها، محققان معمولاً برای افزایش غلظت نمونه از ذرات ژل به همراه یک ماده شیمیایی برای رنگ‌آمیزی ویروس‌ها استفاده می‌کنند. اما این روش فقط به ویروس‌های خاصی محدود می‌شود که اندامشان امکان اتصال به رنگ شیمیایی مربوطه را دارد. علاوه بر این، زمان انجام چنین آزمایش‌هایی نیز می‌تواند بیش از 30 دقیقه باشد و به تجهیزات گران‌قیمت نیاز دارد.
علاوه بر این روش‌های دیگری نیز امتحان شده‌اند، اما همه آن‌ها، قادر نیستند حضور ویروس‌های مختلف یا حتی سایر مواد زیستی مورد نظر محققان مانند گنادوتروپین انسانی یعنی همان هورمونی که در دوران بارداری در ادرار وجود دارد، را تشخیص دهند.
برای رفع این مشکل، محققان دانشگاه سینسیناتی و پایگاه هوایی رایت-پترسون آمریکا، دو دستگاه مختلف را ابداع و امتحان کرده‌اند که هر دو مبتنی بر سیستم‌های فیلتر غشایی هستند و کارایی مشابهی دارند.
اولین دستگاه، یک واحد غلظت است که با جزء دیگری که می‌تواند ویروس مورد نظر را تشخیص دهد، یکپارچه شده است. در این دستگاه، از خلاء برای کشیدن آب از غشا استفاده‌شده و بدین ترتیب، ویروس مورد نظر در محلول غلیظ‌تری باقی می‌ماند و سپس نمونه در همان دستگاه تجزیه‌وتحلیل می‌شود.
اما در دستگاه دوم که بیشتر مورد توجه قرار گرفت، محققان دریافتند که با اعمال فشار زیاد به‌جای خلأ می‌توانند اختلاف فشار را بین نمونه و محیط اطراف افزایش دهند و از این طریق در افزایش تراکم نمونه، بهتر عمل نمایند.
دانشمندان فوق، برای آزمایش این دستگاه‌ها، از مایعات زیستی واقعی یعنی بزاق و ادرار که با نمونه‌هایی از پروتئین ویروس آنفلوانزای A آغشته شده بودند، استفاده کردند.
نتایج این بررسی‌ها که در نشریه Biomicrofluidics منتشر شده‌اند، نشان داد که هر دو دستگاه مطابقت بالایی داشتند و توانستند غلظت ویروس را تا 33 برابر نمونه معمولی افزایش دهند.
چنین افزایش غلظتی در یک نمونه 1 میلی‌لیتری را می‌توان در عرض پنج دقیقه یا حتی در صورت استفاده از فشارهای بیشتر، در زمان کم‌تری به دست آورد.
محققان فوق اشاره کرده‌اند که این روش جالب می‌تواند برای تشخیص کرونا ویروس جدید که عامل کووید-19 است مورد استفاده قرار گیرد، چراکه این ویروس بسیار شبیه به ویروس آنفلوانزای A است.
نویسنده: محمدرضا دلفیه
با اقتباس از: نشریه Nature
No tags for this post.