چندی پیش بود که ستاره شناسان موفق به کشف یک حلقه ستاره ای بزرگ شدند که در مزکر آن یک ستاره ویژه قرار داشت که از نظر ابعاد به مراتب از ستاره ای مانند خورشید کوچکتر است ولی به شدت از آن درخشان تر بوده و نور و حرارتی برابر با ده برابر خورشید را از خود ساتع می کند.
این ستاره که با نام ستاره آبی شناخته می شود، برای دانشمندان به یک معمای بزرگ تبدیل شده بود زیرا ابعاد آن و حجم نور تولیدی آن بسیار نامتناسب بود ولی سرانجام پس از تحقیقات بسیار مشخص شد که علت این امر چیست. ستاره ها به دور خود ساختار گازی حلقه ای شکلی دارند که خروج حرارتی آنها را کنترل می کند ولی این ستاره خاص به علت سرعت گردش بسیار بالای خود از این شرایط مستثنی است و به همین علت نیز نور و حرارت آن تا به این اندازه بالا رفته است.
دانشمند برجسته دانشگاه ملی استرالیا، آنتونیو میلونه در این باره می گوید :«ما موفق شدیم تا این معما را حل کنیم و کشف کنیم که چگونه ستاره ای که کوچکتر از نصف خورشید ما است می تواند تا این حد درخشان باشد. به نظر می رسد که هنگامی که میلیون ها سال پیش این ستاره در حال شکل گرفتن بوده است و تنها یک هسته فشرده از خوشه های گازی بوده است، یک ستاره دیگر با آن برخورد کرده باشد و موجب نابودی دیسک این ستاره شده باشد.»
بر اساس تخمین دانشمندان، این رخداد که با نام فاز blue hook شناخته می شود در حدود 10 میلیارد سال پیش رخ داده است و در طی آن بخش اعظم از هیدروژن این ستاره مورد مصرف قرار گرفته و به سرعت سوخته است و موجب شده است تا سوخت هلیوم داغ تر توسط این ستاره مورد احتراق قرار بگیرد.
No tags for this post.