آمار رسمی از تعداد ترنس ها در دست نیست اما، بر اساس مطالعات تخمین زده شده از هر صد هزار نفر، ۳۰ نفر ترنس هستند، با احتساب جمعیت ۸۰ میلیونی ایران تعداد این افراد در کشور چیزی حدود ۲۴ هزار نفر تخمین زده می شود.
بیماران اختلال هویت جنسی با دوجنسه ها تفاوت دارند
کارشناس سازمان بهزیستی، در گفتگو با سیناپرس گفت: آنچه در جامعه ما به عنوان بیماران دوجنسه شناخته می شود، در واقع بیماران اختلال هویت جنسی است.
مریم قلی پور در این باره ادامه داد: بیماران دوجنسه بیماران هرمافرودیت هستند که در فیزیک بدنشان درجاتی از جنس مخالف و موافق دیده می شود. اما آن چیزی که در جامعه امروز ما به عنوان بیمار دوجنسه شناخته می شوند، کسانی هستند که اختلال هویت جنسی دارند؛ یعنی فقط از نظر روانی احساس جنس مخالف را دارند ولی بدنشان مثل جنس موافق است.
وی افزود: به طور دقیق تر کسانی که بدن پسرانه دارند، ولی روحیات و روان زنانه و از آن طرف کسانی که بدن زنانه دارند و روحیات و روان مردانه، به عنوان بیماران اختلال هویت جنسی معرفی می شوند. بنابراین نباید بیماران دوجنسه را با بیماران اختلال هویت جنسی اشتباه گرفت.
زنان بیشتر درخواست تغییر جنسیت می کنند
براساس آمار منتشر شده از سوی پزشکی قانونی، در سال گذشته 580 مورد درخواست تغییر جنسیت وجود داشته که 400 مورد آن را زنان تشکیل می دادند.
یک پزشک جراح بیماران تی.اس در گفتگو با سیناپرس با بیان اینکه در سال های گذشته تقاضای تغییر به دختر سه برابر بیشتر از تغییر به پسر بود، گفت: اما این نسبت در سال های اخیر متفاوت شده است، به گونه ای که بر اساس آمار سال گذشته تغییر جنسیت در میان زنان افزایش یافته است.
دکتر بهرام میرجلالی در رابطه با دلیل بروز این بیماری در جنین گفت: پسر شدن به پروسه ها و فرآیندهای اضافی در درون رحم نیاز دارد و جنین اولیه جنین دختر است، بعد بیضه های اولیه می آید، ترشح به هیدروتسترون می کند و این هورمون روی مغز و ناحیه تناسلی تأثیر می گذارد و جنین پسر را تولید می کند. در این پروسه اختلالات زیادی ممکن است رخ دهد و منجر به بروز این بیماری شود.
وی در رابطه با میل جنسی این افراد پس از عمل، افزود: میل جنسی این بیماران بعد از عمل تغییری پیدا نمی کند و نه کم می شود و نه زیاد؛ چراکه روی میل جنسی جراحی صورت نمی گیرد، بلکه ناحیه تناسلی درگیر عمل می شود.
به گفته این پزشک وضعیت ازدواج این افراد بعد از عمل کاملا شبیه یک فرد عادی است و فقط نمی توانند بچه دار شوند.
وی ادامه داد: بسیاری از بیماران ما به خصوص افرادی که پسر هستند و دختر می شوند، مشکلات زیادی در رابطه با واژینوپلاستی خودشان دارند، دائم دچار ترشح، عفونت، خونریزی و تنگی هستند و متأسفانه جراحی های خوبی در ایران آن چنان که باید و شاید، انجام نمی شود، چون جراحان ما در این زمینه به صورت تجربی کار می کنند و به شکل آکادمیک آموزش ندیده اند.
تراجنسی های بسیاری در ایران هستند که کاملا از عمل خود راضی بوده ولی در عین حال مواردی از نارضایتی هم مشاهده شده است، بسیاری از کسانی که زیر تیغ جراحی رفتند دچار مشکلات و بیماری هایی مانند عفونت ها، عدم تناسب اندام جنسی بعد از عمل و حتی معلولیت شده اند. از این رو چنین عمل عمده و حساسی نیاز به تخصص و مهارت فراوان دارد و نباید در این مورد عجولانه و بدون فراهم شدن شرایط بسیار مناسب تصمیم گیری کرد.
می خواستم مثل همه زندگی کنم
به گزارش سیناپرس، انوش 21 ساله، از کسانی است که از این اختلال رنج می برد، پیش از عمل عمیقا سرخورده بود و به خاطر رفتار و ظاهر زنانه اش برای ترک مدرسه احساس فشار می کرد.
وی در این باره گفت: می خواستم مثل همه زندگی کنم، مثل همه دخترها و پسرهایی که در خیابان می دیدم. هدف من به سادگی این بود که هویت خودم را پیدا کنم.
انوش مثل خیلی دیگر از جوانان ایران برای آشتی دادن هویت جنسی اش با خواسته های خانواده، جامعه و فرهنگ در تلاش بود. او پیش از تغییر جنسیت مکرر مورد آزار قرار می گرفت و حتی چند بار از سوی گشت ارشاد مورد تذکر واقع شده بود.
انوش تصریح کرد: اگر شما مردی با تمایلات زنانه باشید، مردم این را طبیعی یا ژنتیک نمی دانند. آن را به کسی نسبت می دهند که آگاهانه می خواهد کثیف رفتار کند و این دیدگاهی است که هنوز هم در جامعه ما وجود دارد.
مشکلات اجتماعی ترنس ها
رییس جهاددانشگاهی واحد علامه طباطبایی در رابطه با مشکلات اجتماعی این بیماران در گفتگو با سیناپرس گفت: بزرگترین مشکلات افراد ترنس نداشتن احساس آرامش درونی، نداشتن احساس مشروعیت ونداشتن احساس اطمینان به جنسیت خود حتی پس ازپذیرش قواعد و مقررات خانواده و جامعه که او را مجبور به رعایت جنسیت ظاهری خود می کنند، است.
دکتر مهری سادات موسوی تصریح کرد: یک ترنس تا زمانی که جامعه و سنش از او چیزی نخواسته مشکل چندانی ندارد زیرا تمامی تمایلاتش در ضمیر ناخود آگاه او پنهان شده ولی بالاخره زمانی فرا می رسد که ترنس مجبور است هویت جنسی خودرا آشکار سازد واین تازه اول مشکلات است.
وی ادامه داد: از این رو، به نظر من آموزش خانواده ها بهترین راهکار برای کاهش چالش ها و خطرات اجتماعی ناشی از این بیماری است. از آنجاکه، این مقوله هنوز یک اپیدمی اجتماعی نیست بنابراین، آموزش ها باید در نهادهای کوچکی مانند مدارس و جلسات اولیا و مربیان انجام گیرد.
موسوی افزود: این آموزش ها هم باید متوجه اولیا دانش آموز و هم معلمان و کادر آموزشی باشد، در صورتی که این امر به درستی محقق شود قطعا شاهد کاهش تبعات اجتماعی این بیماری برای فرد و خانواده اش خواهیم بود.
این جامعه شناس تصریح کرد: در اغلب درخواست های تغییر جنسیت شاهد آن هستیم که این درخواست ها در سنین بعد از بلوغ صورت می گیرد، حال اگر خانواده ای این مشکل را بشناسد و بتواند به درستی با آن برخورد کند می تواند قبل از بلوغ فرزند بیمارش در حالیکه هنوز بیمار دچار بحران های فردی و اجتماعی نشده، اقدام به درمان آن کرده و با انجام جراحی تغییر جنسیت در سنین پایین تر و با حمایت های خود فرزند خود را از بحران های ناشی از آن تا حد زیادی نجات دهد.
ضمیرناخودآگاه، فرد را دچار پیچیدگی می کند
یک روانپزشک در رابطه با مشکلات روانی ناشی از این بیماری نیز به سیناپرس گفت: پیچیدگی خاصی در این مرحله وجود دارد، یعنی به نظر می رسد درمورد یک ترنس ضمیر خود آگاه دارای هماهنگی بیشتری با جنسیت فیزیکی (در مقابل ضمیر نا خودآ گاه باشد) که این موضوع مربوط به تلقیناتی است که از کودکی توسط خانواده و اطرافیان در رابطه با جنسیت فرد به او یاد آوری و تأکید شده است.
دکتر مهدی قاسمی عنوان کرد: به تدریج ارزش های جامعه مرد سالار ومحیط اجتماعی و خانواده در شکل دادن ضمیر خودآاگاه یک ترنس موفق می شوند؛ کاری که بیشتر به یک جنایت شبیه است چراکه برای یک عمر فرد را دچار برزخ جنسی نموده و وحدت و یکپارچگی هویت جنسی را در او از بین می برند.
عامل مهمی به نام جنسیت
یک متخصص پزشکی قانونی نیز در این باره به سیناپرس گفت: جنسیت از مهم ترین عواملی است که حقوق و تکالیفی را برای افراد به وجود می آورد و مواردی از جمله احوال شخصیه شامل اهلیت، ارث، نکاح، ولایت، حضانت، مهریه، وصیت و عده تحت تاثیر مستقیم جنسیت قرار می گیرد. در این میان افرادی هستند که به دلیل اختلالات هویت جنسی، جسمی یا روانی، جنسیتشان دچار ابهام می شود.
دکتر حمیدرضا دانش پرور افزود: به دلیل نوظهور بودن پدیده تغییر جنسیت در اختلالات هویت جنسی(تی اس)، تاکنون منابع جامعی نوشته نشده و حقوق و تکالیف افراد مبتلا به این اختلالات خصوصا در رابطه با احوال شخصیه آن ها مبهم است.
این متخصص پزشکی قانونی اظهار کرد: یکی از چالش های مهم در مسائل قانونی این نوع جراحی ها عدم تشخیص صحیح بیماری و در نتیجه انجام دادن جراحی که در اصل نیازی به آن نبوده است. اگر پزشکی بدون احراز بیماری، با تشخیص نادرست فردی را عمل نماید، مرتکب خطای فاحش پزشکی شده و چنین خطایی مستوجب مسوولیت پزشک می شود در نتیجه تغییر جنسیت این افراد از لحاظ علم پزشکی نیز ممنوع و مردود است.
دانش پرور تصریح کرد: گرچه موانع قانونی و شرعی برای دریافت مجوز و تغییر جنسیت برای ترنسها وجود ندارد اما همچنان خلاء هایی در این مورد وجود دارد که مشکلاتی را برای این افراد به وجود میآورد. از دیگر موارد مشکل زا بودجهای است که برای ترنسکشوالها در سازمان بهزیستی در نظر گرفته شده، این بودجه کفاف عمل جراحی تغییر جنسیت را نمی دهد.
وی عنوان کرد: مشکل دیگر مربوط به موانع قانونی است،علیرغم این که در ایران حقوق مادی و معنوی برای این افراد لحاظ شده است به این موضوع هم باید اشاره کرد که موضوعاتی نظیر سرنوشت فرد ازدواج کرده در صورت تغییر جنسیت، فسخ ازدواج، مهریه، نفقه و… هنوز در ایران با خلاء قانونی مواجه است و جای این سوال پیش میآید که در چنین شرایطی آیا مرد باید مهریه به زن دهد؟ اگر مرد تغییر جنسیت دهد در این صورت شرایط چگونه خواهد بود؟ آیا پرداخت نفقه برای همسر واجب است؟ آیا این مرد که تغییر جنسیت داده همچنان بر فرزندان خود ولایت دارد؟ میزان سهمالارث قبل از عمل یا بعد از عمل چگونه خواهد بود؟ در صورت واقعی بودن بیماری سکشوال، افراد بعد از انجام جراحی میتوانند به ثبت احوال مراجعه و شناسنامه با هویت جدید دریافت کنند.
مراحل تغییر جنسیت
بنابه گفته دانش پرور برای تغییر جنسیت از طریق مراجعه مستقیم به مراجع قضایی به ترتیب زیر عمل می شود: ابتدا مراجعه به دادگاه خانواده و ارائه دادخواست تغییر جنسیت و تغییر نام در شناسنامه، سپس فرد ترنس به پزشکی قانونی ارجاع داده می شود. مرحله بعد معرفی به یک روانپزشک معتبر از طرف پزشکی قانونی و گذراندن مراحل روان درمانی بعلاوه آزمایش های تشخیص سطح هورمون و کاریوتایپ برای اطمینان از اینکه فرد دچار اختلال هورمونی یا کروموزومی نیست، انجام می شود.
وی ادامه داد: روانپزشک معتمد بیماری را تایید کرده و بعد از ارجاع به پزشک قانونی، طی نامه رسمی به دادگاه اعلام می شود و مرجع قضایی حکم مبنی بر تغییر جنسیت و تغییر نام در شناسنامه را صادر می کند. با توجه به این که سازمان پزشکی قانونی کشور دارای بخش روانپزشکی متشکل از روانپزشکان قانونی خبره است، انجام این معاینات روانپزشکی قانونی در بخش مربوطه انجام یافته و برای صدور جواز تغییر جنسیت، نهایت همکاری را انجام می دهند. البته این به آن معنی نیست که هر تقاضایی نهایتا به صدور جواز تغییر جنسیت منجر شود.
پاسخ به یک سوال اساسی
حال که جنبه های مختلف این بیماری مورد بررسی قرار گرفت به نظر می رسد لازم باشد به سوال این گزارش مبنی بر اینکه چرا با گذشت سالها از فتوای امام(ره) هنوز این بیماران در کشور ما با مشکلات اساسی مواجهند؟ پاسخ دهیم.
این کارشناس حقوقی و دانشیار مرکز تحقیقات پزشکی قانونی در رابطه با این موضوع گفت: به دلیل ماهیت این بیماری بسیاری از خانوادهها با موضوع فرزند تی اس خود کنار نمیآیند و به دلیل ناآشنایی با این بیماری، از زاویه غیراخلاقی و انحراف فرزندشان به این مساله می نگرند که این نوع برخورد والدین و عدم درک بیمار، به مساله و دغدغه بزرگتری برای فرزندشان تبدیل می شود.
دانش پرور تصریح کرد: بنابراین، نبود فرهنگ سازی درست برای خانواده ها، باعث شده که پدر و مادرها تی اس را قبول نکنند و در نتیجه بیماران مبتلا به تی اس یا از سوی خانواده طرد شده و یا از خانه فرار می کنند. این باعث تشدید مشکل روحی و روانی و افسردگی میان بیماران تی اس شده است.
وی ادامه داد: این بیماران اغلب افکار خودکشی دارند و عواملی همچون طرد خانواده، عدم همکاری در راستای درمان آنها، نبود حمایت های جامعه از جمله در خصوص اشتغال به این موارد دامن می زند. علیرغم این که امام خمینی در سال 1363 با صدور فتوایی، عمل تغییر جنسیت را مجاز اعلام كرد، ولی زیرساخت های فرهنگی جامعه و حتی خانواده در راستای حمایت از این قشر از افراد جامعه نیست همچنین هزینه های جراحی که معمولا چند مرحله ای است، در این افراد بسیار سنگین است و مزید بر علت می شود. این دلایل باعث شده علیرغم گذشت سالها از اجازه امام خمینی (ره) هنوز وضعیت این بیماران با اما و اگرهایی مواجه است.
گزارش: هانیه حقیقی
No tags for this post.