بعدها سکه ها جای خود را به کارت های تلفن دادند و شکل و شمایل باجه های تلفن همگانی نیز تغییر یافت. با این وجود طی سال‌های اخیر میزان استفاده از کیوسک های تلفن همگانی و تعداد آنها به شکل قابل توجهی کاهش پیدا کرده و این باجه، انتظار کشیدن در صف های طویل برای برقراری تماس تلفنی و گاها مناقشه افراد بر سر کم یا زیاد صحبت کردن با تلفن را به نوستالژی تبدیل کرده است.
در حال حاضر 165 هزار باجه تلفن همگانی در سطح کشور وجود دارد که هریک از آنها در یک دوره دو ماهه به طور متوسط 35 هزار تومان برای شرکت مخابرات هزینه دارد. در حالی که، هر یک از این باجه ها در یک دوره دوماهه تنها 18 هزار تومان درآمد عاید شرکت مخابرات می کنند و این بدان معناست که وجود این باجه های تلفن عمومی برای این شرکت توجیه اقتصادی ندارد.
سخنگوی شرکت مخابرات کشور در گفت و گو با سیناپرس گفت: تلفن همگانی نه تنها سودی برای شرکت مخابرات ندارد بلکه زیان ده است و در برخی استان ها به عنوان ابزار مزاحم تلقی می شود. دیگر کسی از این وسیله استفاده نمی کند چراکه، ضریب نفوذ تلفن همراه بالای 100 است و این دلیل بی استفاده ماندن تلفن های همگانی است. اما، حتی اگر درصد پایینی از مردم از این وسیله استفاده کنند، دلیلی است برای اینکه این تلفن ها را از سطح کشور جمع آوری نکنیم بنابراین، باید بگویم بنا داریم تلفن های همگانی را در سطح شهرهای کشور نگه داریم.
داوود زارعیان افزود: برای کاربردی تر شدن این وسیله همگانی چند راهکار را در برنامه های شرکت مخابرات گنجانده ایم. یکی از بهترین برنامه ها این است که برای تلفن های همگانی کارکردهای جدیدی تعریف کنیم. از این رو، در معاونت بازاریابی شرکت مخابرات کشور، گروه هایی را تشکیل دادیم و در حال مطالعه و بررسی هستیم تا کارکردهای مناسبی را برای باجه های تلفن همگانی تعریف کنیم.
مدیر روابط عمومی شرکت مخابرات کشور تصریح کرد: در مرحله اول این بحث مطرح شد که این باجه ها امکان استفاده اینترنت در سطح شهر، ولو در حد بررسی ایمیل و دریافت و ارسال پیام در شبکه های اجتماعی موبایلی را برای شهروندان فراهم کنند که با توجه به توسعه نسل سوم و چهارم تلفن همراه این کارایی هم به حداقل می رسد.
وی ادامه داد: از این رو، ایده دیگری مطرح شد و در حال بررسی است به این ترتیب که قرار بر این است بتوانیم برای باجه های تلفن همگانی کارکردی مشابه خودپردازهای بانک ها تعریف کنیم. با این تفاوت که خودپرداز بانک ها امکان برداشت پول را به مشتری می دهد اما، این باجه ها پول نقد در اختیار مشتری قرار نمی دهند و به جای آن تمامی خدمات اینترنتی و ارتباطی را در اختیار کاربران قرار خواهند داد.
زارعیان خاطر نشان کرد: ویژگی دیگر این باجه ها این است که هم اینترنت است و هم تلفن؛ به این معنا که با کمک این وسیله می توانیم WIFI را هم در سطح شهر در دسترس شهروندان قرار دهیم. همچنین این دستگاه ها کارایی سابق خود که همان برقراری تماس ارتباطی است را هم برای کاربران میسر می سازند.
وی تاکید کرد: البته این طرح، یک طرح کلی بوده و هنوز در دست بررسی است. در شرایطی که موفق شویم تمامی تراکنش های مالی را بر روی این وسیله داشته باشیم می توانیم امیدوار باشیم که درآمدی به مراتب بیشتر از هزینه هایی که برای ایجاد این سرویس ها می شود، عاید مخابرات شده و ار این نظر قطعا توجیه اقتصادی مناسبی خواهد داشت.
زارعیان در ادامه به بحث پراکندگی باجه های تلفن همگانی در سراسر کشور اشاره کرده و گفت: تعداد خودپردازهای بانکی در بسیاری از مناطق به ویژه در جاده ها و برخی مناطق دورافتاده کافی نیست. چرا که، معمولا بانک ها در مناطق خاصی تجمع دارند اما، پراکندگی باجه های تلفن همگانی بسیار وسیع تر از خودپردازها بوده و قطعا ایجاد چنین سرویس هایی بر روی این دستگاه ها برای مردم سودمند خواهد بود.
No tags for this post.