رادیکال های آزاد ترکیباتی ناپایدار، بسیار واکنش پذیر و دارای انرژی بالا می باشند و با چنین قابلیت هایی قادرند مولکول های چربی، پروتئین ها و اسیدهای نوکلئیک را دچار تخریب اکسیداسیونی نموده و در نتیجه بیماری های نظیر سرطان، دیابت، سکته قلبی و مغزی، نقص سیستم ایمنی، بیماری های التهابی، پیری و موارد دیگر را در انسان ایجاد نمایند. اگرچه بدن انسان دارای چندین مکانیسم آنزیمی و غیرآنزیمی برای مقابله با صدمات رادیکال های آزاد یا اصطلاحا «ROS» ها می باشد، ولی مصرف ترکیبات طبیعی آنتی اکسیدان می تواند در این زمینه به بدن یاری رساند.
در این خصوص میوه جات و سبزیجات تازه به عنوان منابعی غنی از آنتی اکسیدان مطرح هستند، ولی محیط زیست دریایی نیز از این لحاظ ویژگی های خاصی دارد که بایستی به آن توجه بیشتری نمود. محیط زیست دریایی منبعی استثنایی از فرآورده های طبیعی فعال است که خصوصیات ساختاری و شیمیایی آن ها در محصولات طبیعی گیاهی و جانوران خشکی زی دیده نمی شود. برای مثال جلبک های دریایی به عنوان مخزن های پایان ناپذیری برای انواع مواد اولیه مورد نیاز برای صنایع داروسازی، پزشکی، غذایی، آرایشی و بهداشتی مطرح هستند.
محققینی از دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر و دانشگاه علوم پزشکی یاسوج، در همین خصوص پژوهشی را برای بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی و همچنین خاصیت ضدمیکروبی سه نوع جلبک دریایی خلیج فارس به انجام رسانده اند.
در این پژوهش، جلبک های سبز، قرمز و قهوه ای مورد نظر به منظور انجام آزمایشات لازم از سواحل استان بوشهر و در زمان حداکثر جزر جمع آوری گردیدند. 
برای بررسی فعالیت آنتی اکسیدانی عصاره جلبک های ذکرشده از روشی موسوم به «DPPH» و برای تست خاصیت ضدمیکروبی نیز از باکتری های Escherichia coli و Listeria monocytogenes استفاده گردید.
نتایج آزمایش ها نشان می دهد که بین جلبک ها مختلف در خصوص مهار رادیکال های آزاد و یا به عبارت دیگر خاصیت آنتی اکسیدانی تفاوت های معنی داری وجود دارد. در این رابطه عصاره جلبک قهوه ای با نام علمی Cystoceria trinodis دارای بهترین عملکرد بوده و قادر است به طور قابل توجهی رادیکال های آزاد را مهار نموده و بدین طریق از آسیب رسانی آن ها جلوگیری نماید.
نتایج این مطالعه که به صورت مقاله ای علمی پژوهشی در دوماهنامه علمی پژوهشی «طب جنوب» سال هجدهم شماره 2 به چاپ رسیده است، بیانگر این است که عصاره هیدروالکلی جلبک های مورد مطالعه فقط بر روی باکتری لیستریا، دارای خاصیت ضدمیکروبی نسبی بوده و نمی تواند علیه باکتری اشریشیا کولای به کار گرفته شود.
منبع: حیدری، م.، ذوالقرنین، ح.، سخایی، ن.، میرزایی، ع. و موحدی نیا، ع. 1394. مطالعه اثرات ضدباکتريايي و ضداکسيداني عصاره سه گونه جلبک سبز، قرمز و قهوه اي سواحل شمالي خليج فارس. دوماهنامه علمی پژوهشی طب جنوب، سال هجدهم، شماره 2 ص‌ص 392-383
No tags for this post.