جنگل متراکم استوایی لا موسکوئیتیا (La Mosquitia) میان کشورهای هندوراس و نیکاراگوئه واقع شده است. این جنگل یکی از بزرگ‌ترین جنگل‌های استوایی در آمریکای مرکزی محسوب شده و تا همین اواخر یکی ناشناخته‌ترین مکان‌های کشف شده روی زمین به شمار می‌رفت.
در سال 2013، باستان شناسان با استفاده از فن‌آوری نقشه برداری LIDAR (تشخیص نور و دامنه)، بقایای یک شهر گمشده باستانی را در اعماق این جنگل کشف کردند.
درمجموع، محققان صدها گونه گیاهان، پروانه‌ها، پرندگان، دوزیستان، خزندگان، ماهی‌ها و پستانداران و … را در این محل به طور مستند مورد بررسی قرار داده و مشخص شد گربه سانان زیادی همچون جگوار، پوما، پلنگ راه‌راه آمریکایی، پلنگ خالدار آمریکایی و گربه وحشی margays در این جنگل سکونت دارند.
از سال 2013 تا امروز، این سایت تاریخی، توجه مراکز علمی زیادی را به خود جلب کرده است زیرا اگرچه این منطقه یک شهر باستانی متروکه است اما موقعیت منحصربه‌فرد آن سبب شده تا تعداد بی‌شماری از انواع گونه‌های جانوری و گیاهی کمیاب و نادر در این محل سکونت کرده و آن را به اکوسیستمی غنی و شگفت‌انگیز تبدیل کنند.
در حال حاضر محققان در حال مطالعه این جنگل متراکم هستند و هدف اصلی آن‌ها مطالعه آثار باستانی این منطقه نیست بلکه آن‌ها بیشتر در حال مطالعه و جستجوی گونه‌های ناشناخته و شگفت‌انگیز حیوانات هستند. یافته‌های جدید نشان می‌دهد موجودات متنوع این منطقه دورافتاده، بسیار بیشتر از آنچه پیش‌بینی می‌شد، بوده و این اکوسیستم غنی دارای صدها گونه جانوران و گیاهان است که قبلاً تصور می‌شد بعضی از آن‌ها در حال انقراض هستند.
دور جدید این مطالعات از سال 2017 و به سرپرستی برنامه ارزیابی سریع حفاظت بین‌المللی محیط زیست و با همکاری دولت هندوراس آغاز شد. در این پژوهش، تیمی از زیست شناسان دو هفته را در تحقیق و فهرست نگاری در جنگل گذراندند و بسیاری از گونه‌های نادر و در معرض خطر را که در حوزه آبخیز رودخانه پلاتانو یافت می‌شوند، شناسایی کردند.
یافته‌های این منطقه شامل 22 گونه گیاهان و حیواناتی است که قبلاً هرگز در هندوراس ثبت نشده بودند و سه گونه از حیواناتی که تصور می‌شد از بین رفته‌اند، نیز در این شهر باستانی کشف شد: خفاش رنگ پریده، مار مرجانی و سوسک ببر که پیش از این تصور می‌شد فقط در نیکاراگوئه بوده و به کلی منقرض شده است.
درمجموع، محققان صدها گونه گیاهان، پروانه‌ها، پرندگان، دوزیستان، خزندگان، ماهی‌ها و پستانداران و … را در این محل به طور مستند مورد بررسی قرار داده و مشخص شد گربه سانان زیادی همچون جگوار، پوما، پلنگ راه‌راه آمریکایی، پلنگ خالدار آمریکایی و گربه وحشی margays در این جنگل سکونت دارند.
توضیح اصلی در مورد وجود چنین تنوع زیستی در جنگل فوق این است که پس از گذشت زمان زیادی از حضور بومیان در این شهر باستانی، این منطقه به طرز عجیبی متروک شده و قرن‌ها پای هیچ انسانی به آن نرسیده بود.
جنگل متراکم استوایی لا موسکوئیتیا، 865 هکتار مساحت داشته و عمدتاً توسط درختان متراکم و با ارتفاع 25 تا 35 متر پوشیده شده است. مشاهدات پژوهشگران نشان می‌دهد برخی از این درخت‌ها تا 50 متر نیز ارتفاع دارند و به همین دلیل منطقه مورد نظر، قابل دسترس نبوده و تا کنون شناخته نشده بود.
گفتنی است محققان باید توسط هلیکوپترها به این منطقه وارد شده و تیمی از سربازان مسلح نیز از آن‌ها محافظت می‌کنند. مسیرهای حرکت داخل این جنگل بسیار دشوار و پوشیده از شاخ و برگ درختان و بوته‌های متعدد است و برای باز کردن راه باید از داس‌ها و شمشیرهای ویژه‌ای استفاده کرد. لازم به توضیح است که منطقه حفاظت شده میراث طبیعی جهانی ریو پلاتنو (Río Plátano) که بزرگ‌ترین مرکز حفاظت شده طبیعی هندوراس و تحت نظر یونسکو است نیز در این محل واقع شده است.
این جنگل‌ها یک اکوسیستم مهم جذب در گازهای گلخانه‌ای محسوب شده و متأسفانه قاچاق حیوانات و جنگل زدایی دو آفت جدی تهدید کننده آن به شمار می‌روند. به گفته محققان، نود درصد خسارت‌های وارد شده به جنگل‌های استوایی به دلیل دامداری غیرقانونی و پرورش گاو و قطع غیرقانونی درختان است.
اخیراً دولت هندوراس یک مرکز محافظتی برای حفظ این آثار تاریخی و اکوسیستم طبیعی بکر، راه‌اندازی کرده است.
مترجم: احسان محمدحسینی
No tags for this post.