در یک تحقیق جالب توجه، پژوهشگران دانشکده پزشکی دانشگاه پیتزبورگ واقع در ایالت پنسیلوانیای آمریکا ریزکبدهایی را تولید کرده‌اند که می‌تواند آینده تولید اندام‌های مصنوعی در آزمایشگاه را با افق‌های جدید مواجه نماید.
این کبدها مشابه با عملکرد کبدهای معمولی، قادر به ترشح اسیدهای مربوطه و همچنین اوره هستند. تنها فرق آن‌ها با کبدهای معمولی در این است که این اندام‌ها، از سلول‌های پوستی بیماران و در آزمایشگاه ساخته شده‌اند.
علاوه بر این موضوع، باید به این نکته نیز اشاره کرد که در محیط طبیعی بدن، بلوغ کبد حدود دو سال طول می‌کشد. ولی در تحقیق دانشمندان دانشگاه پیتزبورگ، این اتفاق در زیر یک ماه رخ داده است.
در این پژوهش، محققان ابتدا سلول‌های پوستی را از بدن بیماران جداسازی کردند و با برنامه‌ریزی مجدد این سلول‌ها، آن‌ها را تبدیل به سلول‌های بنیادی نمودند. سپس این سلول‌ها وادار به تبدیل به انواع مختلف سلول کبدی شدند و درنهایت این کبدهای مینیاتوری، به بدن موش‌های آزمایشگاهی پیوند زده شدند. البته پیش از پیوند فوق، کبد اصلی این جانوران مدل از بدن آن‌ها خارج شد.
محققان بعد از چهار روز این کبدها را ازلحاظ وضعیت عملکردی مورد آزمایش قرار دادند. آن‌ها مشاهده کردند اگرچه برخی مشکلات در جریان خون این کبدها دیده می‌شود، ولی آن‌ها موفق به تولید پروتئین‌های انسانی شدند و این پروتئین‌ها را در خون موش‌ها، رهاسازی نمودند.
مجریان این پژوهش می‌گویند: «دیدن این اندام‌های قهوه‌ای کوچک و کبد مانند در بدن جانوران مدل واقعاً شگفت‌انگیز است».
آن‌ها معتقدند که این تحقیق، تنها یک گام پیشرو برای باز کردن راه این‌گونه تولیدات اندامی نیست، بلکه می‌تواند به‌عنوان یک ابزار مفید و کاربردی، قابل استفاده باشد.
به گفته این دانشمندان که نتایج پژوهش خود را در نشریه Cell Reports منتشر نموده‌اند: «هدف بلندمدت چنین تحقیقاتی، روی آوردن به تولید اندام‌های آزمایشگاهی به‌جای متکی بودن به اهدای عضو است. ولی در کوتاه‌مدت، این روش به‌عنوان راهی برای تقویت وضعیت تصفیه خون در موارد حاد آسیب کبدی محسوب می‌شود».
البته به گفته این محققان، بایستی به چالش‌های متعددی در این راه غلبه کرد که بقای بلندمدت این اندام‌ها در بدن و مسائل مربوط به ایمن بودن آن‌ها، از نکات اصلی به‌حساب می‌آید.
گزارش: محمدرضا دلفیه
No tags for this post.