همهساله کشورها و سازمانها مختلف از سراسر جهان به پژوهش در رابطه با بیماری ایدز و اطلاعات مرتبط با آن میپردازند. متاسفانه بیماری ایدز همچنان پس از چهار دهه از ظهور خود بر مردم جهان تأثیر میگذارد و تا به امروز هیچ واکسنی برای این بیماری به دست نیامده تا بتواند انسانها را از آن محافظت کند.
بیماری ایدز برای اولین بار در ایالاتمتحده آمریکا در سال 1981 میلادی ثبت شد. از آن زمان تاکنون، روی میلیونها انسان در سراسر جهان تأثیر گذاشته است. این بیماری غیرقابل درمان و کشنده موجب ایجاد افسانهها و تصورات غلط بسیاری نیز در رابطه با آن شده است.
برای پیشگیری از ابتلا به بیماری ایدز هیچ واکسنی وجود ندارد و راهی بهجز رعایت نکات پیشگیرانه نیست تا افراد را در برابر این بیماری محافظت کند. علاوه بر آن هیچ درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و تنها میتوان با داروهایی خاص که هم گران بوده و هم با عوارض جانبی همراه است، این بیماری را تا حدودی تحت کنترل قرار داد. اخیراً مجله طبیعت پزشکی (Nature Medicine) مقالهای را با استناد به مطالعات انجامشده در دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد و چندین موسسه دیگر منتشر کرده است که اعلام میکند نوع جدیدی از واکسیناسیون میتواند بهطور قابلتوجهی محافظت از بیماری ایدز یا اچ آی وی را تقویت کند.
آنچه باید از واکسن ایدز بدانیم این است که این واکسن ساختهشده روی میمونها آزمایششده است. پیامدهای گستردهای برای ایمونولوژیست هایی دارد که به دنبال ساخت واکسنی برای ویروس کرونا و واکسنهای بهتری برای سایر بیماریها هستند.
این واکسن جدید که برای ایدز ساختهشده، ظاهراً میتواند بخشی از سیستم ایمنی بدن را که اکثر واکسنهای فعلی اجازه میدهند به خوابرفته و غیرفعال شوند، بیدار کند. بر اساس نظر دانشمندان، بیشتر واکسنها، باهدف تحریک سیستم ایمنی از طریق افزایش آنتیبادیها به پاتوژن مهاجم به فعالیت میپردازند.
این واکسن، ایمنی سلولی را تقویت میکند. این واکسن باعث میشود تا سلولهای ایمنی فراخوانده شوند تا سلولهای آلوده به پاتوژن را تعقیب کنند. درواقع ما از طریق این واکسن بین این دو نوع فعالیت سیستم ایمنی بدن همکاری ایجاد میکنیم.
بر اساس گفته کارشناسان و دانشمندان، مشکلاتی برای این واکسن وجود دارد که میتوان اینگونه توضیح داد؛ پاسخ سیستم ایمنی تطبیقی، از دو بازو تشکیلشده است. یک، ایمنی سرم است که در آن سلولهای B آنتیبادیهایی را ترشح میکنند که میتوانند روی آن شکفته شده و یک پاتوژن میکروبی را خنثی کنند.
دوم، ایمنی سلولی است که در آن سلولهای T قاتل از طریق بدن به گردش درمیآیند و علائم ویروسها را در بدن بازرسی کرده و با پیدا کردن آنها، سلولهایی که لنگرانداختهاند را از بین میبرند.
محققان میگویند، بیشتر واکسنها سیستم ایمنی تطبیقی را برای مقابله با عفونتها، به یکی از آن بازوهای گرهخورده در پشت خود فشار میآورند. علاوه بر آن، همه واکسنهایی که تا به امروز دارای مجوز بودهاند، با القای آنتیبادیهایی كه باعث خنثی شدن ویروس میشوند، كار میکنند؛ اما القا و حفظ سطح بالایی از خنثیسازی آنتیبادیها در برابر اچ.آی.وی یک کار بسیار مهم است.
این مطالعه جدید نشان میدهد که با تحریک بازوی سلولی سیستم ایمنی بدن، حتی باوجود سطح بسیار پایینتر آنتیبادیهای خنثیکننده، میتوان محافظت بیشتری را در برابر ویروس اچ.آی.وی ایجاد کرد.
مترجم: فاطمه کردی
No tags for this post.