تهران در حصار زلزله

فعالیت اخیر گسل مشا، گسلی که حداقل ۲۰۰ تا ۳۰۰ کیلومتر دارد و توانمندی اش ایجاد زلزله بیش از 7 ریشتر است، موجی از ترس و وحشت را در میان پایتخت نشینان ایجاد کرده است. گسلی که از سمت فیروزکوه و دماوند تا محدوده کندوان امتداد یافته و از ۳۵ کیلومتری تهران عبور می‌ کند.

این گسل در بالا دست سد لتیان با گسل شمال تهران تلاقی دارد و به همین دلیل فعالیت هر یک از دو گسل( مشا یا شمال تهران)، به حرکت گسل دیگر ختم می ‌شود از اینرو اگر گسل شمال فعال شود، ساختمان های بلند مرتبه ای که روی این گسل ایجاد شده اند، بحران زیادی برای پایتخت ایجاد می کنند.

از سوی دیگر فعالیت گسل مشا، فعالیت های گسل‌ های جنوب تهران ( پیشوا، ایوانکی و ری) و ماهدشت در کرج را نیز تحت شعاع قرار می دهد.

پیش بینی شده است که اگر زلزله ۷ ریشتری به روی یکی از گسل‌ های تهران داشته باشیم، نزدیک به ۲ میلیون نفر خانه ها و جان هایشان را از دست دهند.

دکتر مهدی زارع، استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله در این خصوص به سیناپرس گفت: علاوه بر گسل شمال، گسل مشا نیز از مهمترین گسل های شهر تهران به حساب می آیند؛ این گسل( با طولی بیش از 180کیلومتر) از ناحیه شمال‌ شرقی تهران و شمال کوه‌ های توچال می ‌گذرد و در غرب به گسل طالقان می ‌پیوندد.

این عضو وابسته فرهنگستان علوم افزود: مطالعات دیرینه لرزه شناسی نشان می ‌دهند در هفت هزار سال گذشته حداقل دو بار گسل شمال تهران زمین لرزه‌ هایی با بزرگای حدود 7 داشته است. همچنین در شعاع 100 کیلومتری مرکز تهران هم طی 2300 سال گذشته در حدود هر 200 سال یک بار، زمین لرزه با بزرگای حدود 7 رخ داده است.

نوربخش میرزائی، رئیس بخش زلزله‌ شناسی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران نیز در این خصوص به سیناپرس گفت: خطر نسبی وقوع زلزله در تهران مانند بسیاری از نواحی دیگر کشور بسیار بالا است؛ با توجه به ساخت و سازهای حریم گسل ‌ها، کیفیت نه چندان مناسب سازه‌ ها، تراکم جمعیت و …، خطرپذیری تهران بیش از شهرهای دیگر ایران است.

این استاد گروه زلزله‌شناسی موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران افزود: متاسفانه، تا کنون، مطالعه جامع در مورد ارزیابی خسارت ‌های جانی و مالی احتمالی در تهران، در صورت رویداد زمین ‌لرزه انجام نشده است. البته در گذشته، مطالعاتی نه چندان کامل و جامع پیرامون این مساله انجام شده است اما با سپری شدن قریب به دو دهه از آن مطالعات، با تغییرات صورت گرفته در عوامل تاثیرگذار بر خطرپذیری، نتایج آن قابل استناد نیست.

زورآزمایی کرونا و زلزله

هر چند وقوع زلزله ۵.۱ ریشتری دماوند بهانه ‌ای شد تا مساله کرونا برای ساعاتی کمرنگ شود اما پس از آن علاوه بر کرونا، شیوع بیماری های واگیردار و عفونی دیگری نیز مطرح شده است که موجی از ترس و وحشت را میان مردم ایجاد کرده است . به باور برخی از مردم، پس از وقوع زلزله و شیوع بیماری های واگیردار، دیگر تهران شهری قابل سکونت نخواهد بود.

دکتر بیژن صدری زاده، متخصص بیماری های عفونی در این خصوص به سیناپرس گفت: مهمترین عامل تهدید زلزله در پایتخت، تخریب ساختمان های بلند مرتبه، دیر امداد رسانی افراد زیر آوار و مرگ ناشی از مصدومیت و جراحت شدید است. هرچند ریزش ساختمان می تواند مساله سلامت آب آشامیدنی و فاضلاب را تحت تاثیر قرار دهد اما بیشتر این مشکل ها در مناطق محروم رخ می دهد.

این مشاور رییس فرهنگستان علوم پزشکی کشور در امور بهداشتی و بین المللی، شیوع بیماری های مهلک عفونی از سوی برخی افراد را بزرگ نمایی بیش از اندازه قلمداد کرد و گفت: در صورت وقوع زلزله در پایتخت، بیماری های واگیر داری مانند کرونا و سرماخوردگی، آنفلوآنزا و ذات الریه ( در فصل سرد) و حتی بیماری های عفونی مانند اسهال و بعضا حصبه شیوع پیدا می کند. هم اکنون برای شیوع برخی از این بیماری های عفونی راه حل هایی مانند تزریق واکسن، رعایت اصول بهداشتی از جمله آب آشامیدنی سالم و … وجود دارد.

گزارش: فرزانه صدقی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا