مقاله دکتر محسن قلیپور، عضو جهاددانشگاهی استان گلستان و همکاران، با عنوان Facilitated decrease of anions and cations in influent and effluent of sewage treatment plant by vetiver grass (Chrysopogon zizanioides): the uptake of nitrate, nitrite, ammonium, and phosphate در مجله Environmental Science and Pollution Research با رتبه ,(Thomson Reuters (WOS-Q2) JCR (IF:۲.۹۱۴در آوریل ۲۰۲۰ به چاپ رسید.
مقاله مذکور از طرح تحقیقاتی که به کارفرمایی شرکت آب و فاضلاب شهری استان گلستان انجام پذیرفته، با عنوان" کاربرد گیاه وتیور در حذف نیترات از فاضلاب شهری به روش گیاه پالایی (مطالعه موردی؛ تصفیه خانه گرگان)" استخراج شده است.
طرح مذکور با مسئولیت مستقیم دکتر محسن قلیپور، پژوهشگر جهاد دانشگاهی واحد گلستان در اسفند ۹۷ با موفقیت خاتمه یافته است، نتایج این طرح مورد استقبال شرکت آب و فاضلاب استان قرار گرفت و ادامه همکاری جهاد دانشگاهی استان با آن شرکت را به دنبال داشته است.
گیاه وتیور، بومی مناطق حاره‌ای آسیا است، ولی در مناطق حاره‌ای هر دو نیم‌کره یافت می‌شود و تحمل سازگاری با اقلیم‌هایی با شرایط متفاوت همانند خشکسالی‌های طولانی‌مدت، سیلاب، غرقاب‌شدن و دماهای حداکثر و حداقل از ۱۰- تا ۴۸- درجه سانتی‌گراد را دارد. این گیاه از تیره گندمیان و فاقد استولون یا ریزوم است. سیستم وتیور (VS) اولین بار توسط بانک جهانی جهت حفاظت از خاک و آب در هند در نیمه دهه ۱۹۸۰ توسعه یافت و اکنون در ۱۵۰ کشور دنیا در حال استفاده است. این پژوهش بر روی پساب ورودی و خروجی تصفیه‌خانه فاضلاب شهر گرگان به صورت سیستم بسته انجام شد.
بنا بر اعلام روابط عمومی جهاد دانشگاهی، نتایج داده‌های تحقیق حاضر نشان داد که گیاه وتیور به راحتی قابلیت جذب نیترات، نیتریت، آمونیاک و فسفات در غلظت‌های مختلف را داراست. اما از آنجا که غلظت‌های مختلف نیترات تاثیرات متفاوتی بر میزان کارآیی جذب نیترات داشته است، تمهیدات مختلفی را نیز برای کشت گیاه وتیور در محیط‌های فاضلاب باید در نظر گرفت.