امکان شناسایی و بومی سازی پروتئین ها در بافت ها برای درک مکانیسم بیماری و تشخیص آن بسیار ضروری است. به هرحال امروزه ابزار های بسیار پیشرفته نیز اغلب به مطالعه پروتئین ها و چگونگی تعامل آن ها با یکدیگر نیازمندند. به عنوان مثال روش میکروسکوپی که سال گذشته برنده جایزه نوبل شیمی شد نیز این گونه است.
این تجهیزات بسیار گران قیمت هستند و اغلب استفاده از آن نیازمند دانش خاص است. به منظور استفاده از تشخیص پروتئین برای اهداف تشخیصی روشی جدید، کلینیکی و ساده تری برای مطالعه پروتئین ها نیاز است. این روش ها نباید نسبت به درجه حرارت حساس باشند و به تجهیزات گران قیمت و کارکنان آموزش دیده ویژه ای نیز نیازمند نباشند. این تکنیک در آینده ممکن است در بخشی از دستگاه های مراقبتی که به منظور اهداف تشخیصی ایجاد شده اند بکار رود.
محققان در شماره آخر مجله Nature Communications تکنیکی را معرفی کردند که می تواند برای تشخیص پروتئین های مرتبط توسط کارمندان بیمارستان نیز مورد استفاده قرار گیرد. این تکنیک بر پایه اتصال آنتی بادی های دو سر یک پروتئین یا دو پروتئین که بسیار نزدیک به هم هستند، ساخته شده است. آنتی بادی ها به رشته های DNA متصل هستند که اگر به یکدیگر نزدیک شوند به هم متصل می شوند. زمانی که این اتفاق می افتد یک واکنش زنجیره ای آغاز خواهد شد که در آن تعداد افزایش یافته رشته های DNA به هم متصل می شوند. به هر رشته یک فلورسنت متصل است که می تواند نور را زمانی که با طول موجی خاص تابش پیدا می کند، منتشر کند.
لولا سردربرگ به همراه مسعود کمالی مقدم و تیم تحقیقاتی اش موفق به ساخت این تکنیک شده اند.او در این باره می گوید: «زمانی که این واکنش زنجیره ای برای مدت خاصی اجرا می شود، مولکول های فلورسنت به اندازه کافی در آن جمع می شوند و همین امر به ما اجازه می دهد که آن ها را مانند نقطه هایی بسیار روشن در میکروسکوپ مشاهده کنیم که همین امر منعکس کننده حضور پروتئینی خاص است. هر چه این نقطه های روشن بیش تر باشد پروتئین آن منطقه بیش تر است.»
این واکنش زنجیره ای هیچ آنزیمی را شامل نمی شود و این به آن معناست که این واکنش می تواند در درجه حرارت اتاق هم اتفاق بیفتد. میکروسکوپ هایی که برای مطالعه این نقاط روشن بکار می روند بسیار ساده هستند و اغلب در بیمارستان ها و مراکز تحقیقاتی در دسترس هستند.
No tags for this post.