پختگی یا نقص؟!
محققان کشور برای به‌حداقل‌رساندن جنبه‌های منفی این اتفاق، مطالعه‌ای را انجام داده‌اند که لزوم توجه بیشتر به این موضوع را نشان می‌دهد. براساس بررسی‌های انجام‌شده، سالانه حدود ۲۵ میلیون زن در دنیا به سن یائسگی می‌رسند و پیش‌بینی می‌شود این میزان در سال ۲۰۳۰ به یک میلیارد و ۲۰۰ هزار نفر برسد. یائسگی یک واقعه فیزیولوژیک است که به‌طور معمول در زنان بالای ۵۰ سال رخ می‌دهد و با علایم کاهش سطح هورمون زنانه استروژن همراه است.
یائسگی ممکن است کیفیت زندگی زنان را تحت تأثیر قرار داده و حتی سلامت آنان را به خطر بیاندازد. آنان معمولاً تمایلی به بحث در مورد این پدیده ندارند، چراکه به نظر برخی از مردم ویژگی‌هایی نظیر جوانی، زیبایی و جذابیت در زنان باارزش بوده و زنان یائسه، افرادی غیرمنطقی، عصبی، خشن و فاقد نیروی جنسی به‌حساب می‌آیند.
بر اساس گفته متخصصان، یائسگی پایان دوره باروری است و هنگامی‌که این دوران فرامی‌رسد زنان دچار درجاتی از شوک و ناباوری در کنار احساس غم می‌شوند و علائمی جسمی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه، علائم ادراری تناسلی، اختلال خلقی، اختلال خواب و سردرد یا تغییر در فعالیت جنسی را نشان می‌دهند.
بسیاری از زنان، در دوران یائسگی احساس ازدست دادن نقش مادری، جوانی، زیبایی و درنهایت، احساس ازدست رفتن زندگی را تجربه می‌کنند. هرچند برخی از زنان نیز احساسات مثبتی در این دوران را تجربه می‌کنند. برای مثال نشان داده شده است که زنان در دوران یائسگی، احساس قدرت و آزادی بیشتری می‌کنند و ازآنجاکه ترس از بارداری وجود ندارد، این احساس عمیق‌تر خواهد شد.
این موضوع، با توجه به اهمیت خاصی که دارد مورد توجه گروهی از محققان کشور از دانشگاه علوم پزشکی کردستان قرار گرفته است تا در خصوص آن پژوهشی را انجام دهند. در این پژوهش کیفی، تصوری که زنان یائسه ایرانی از خود دارند، مورد بررسی واقع شده است.
در این مطالعه کیفی، 23 زن یائسه مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهر سنندج مشارکت داشته‌اند که با روش مصاحبه، به سؤالات پژوهشی محققان پاسخ داده‌اند. این پاسخ‌ها سپس با استفاده از روش‌های آماری و با کامپیوتر، تجزیه‌وتحلیل شده‌اند.
یافته‌های این مطالعه که در فصل‌نامه «آموزش و سلامت جامعه» متعلق به دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی استان همدان منتشر شده‌اند، نشان می‌دهند که زنان یائسه به‌استثنای توانایی ذهنی و کارآمدی شغلی، در سایر مضامین مانند جذابیت جسمانی، مهارت‌های اجتماعی و ورزش‌کردن، خلق‌وخو و مسائل جسمانی مشکلاتی دارند که حاکی از تصور نامناسب از خود بعد از یائسگی در این زمینه‌ها است.
به گفته شراره باقری، پژوهشگر مرکز بهداشت شهرستان سنندج و دانشگاه علوم پزشکی کردستان و تیمی پنج‌نفره از همکارانش در این تحقیق، «ما در پژوهش خود، پنج مضمون اصلی توانایی ذهنی، کارآمدی شغلی، جذابیت جسمانی، مهارت‌های اجتماعی و عیب‌ها و حسن‌ها را بررسی کردیم. نتایجی که به دست آمد نشان از آن دارند که تصویر ذهنی که اکثر مشارکت‌کنندگان در مورد یائسگی و خودشان دارند تا حدودی مخدوش است و نیاز به آموزش‌های لازم در این خصوص دارد».
این محققان می‌گویند: «بنابراین با توجه به این یافته‌ها و نظر به اهمیت موضوع تصور از خود و نگرشی که زنان به یائسگی و به خودشان بعد از یائسه شدن پیدا می‌کنند، توصیه می‌شود به‌منظور ارتقای دانش زنان در جامعه و بالطبع ارتقای بهداشت جسمانی و روانی آنان و کمک به فعال ماندن و پیشگیری از انفعال آنان، قبل از رسیدن به سنین یائسگی، آموزش‌های لازم برای توانمند کردن آنان انجام گیرد».
مسئولین امر با به‌کارگیری توصیه‌های این مطالعه پژوهشی، می‌توانند گام بزرگی در بهبود وضعیت زنان میانسال و سالمند کشور داشته باشند و موجبات بهبود کیفیت زندگی آنان را فراهم آورند.
گزارش: محمدرضا دلفیه
No tags for this post.
