ناتوانی و معلولیت، سد راه کسب علم نیست
شاید یکی از شناخته شده ترین چهره های علمی جهان که علیرغم بیماری و ناتوانی، به چهره علمی برجسته ای در جهان تبدیل شد، استیون ویلیام هاوکینگ (Stephen William Hawking، فیزیکدان و کیهان شناس برجسته انگلیسی بود.
دانشجویان، محققان و پژوهشگران دچار ناتوانی یا معلولیت های جسمی- حرکتی، با موانع زیادی برای تحصیل و تحقیق در دانشگاه ها و مراکز علمی مواجه هستند. علاوه بر فضاهای نامناسب برخی از این مراکز که امکان تردد آنها را با مشکل مواجه می سازد، بسیاری از کارکنان و اساتید، نحوه تعامل صحیح با افراد دچار معلولیت را به درستی نیاموخته اند.
حمایت های روحی، مادی و معنوی
محققان و پژوهشگران دچار معلولیت اگر حمایت های لازم را از سوی خانواده، دوستان، همکاران و حامیان (افراد یا نهادهای حمایتی) دریافت کنند، می توانند به تحقیق و پژوهش ادامه دهند.
آرون شال (Aaron Schaal)، دانشجوی دکترای فیزیک ریاضیاتی است که از اوایل کودکی به دیستونی عضلانی (dystonia) مبتلا شده است.
وی در سال 2015 شبکه جهانی Chronically Academic را بنیانگذاری کرد که دانشگاه های که در آن دانشجویان و محققان دچار معلولیت حضور دارند را به یکدیگر متصل می کند. در این شبکه، اطلاعات مفیدی در مورد بیماری ها و ناتوانی های مختلف ارائه می شود.
شال تأکید کرد: درحال حاضر 150 عضو فعال در این شبکه جهانی حضور دارند که ضمن آگاهی بخشی در مورد نیازهای افراد دچار ناتوانی و معلولیت، از این افراد حمایت (مادی و معنوی) می کنند.
فناوری های پیشرفته به کمک محققان دچار معلولیت می آید
در زندگی هاوکینگ، از نقش پررنگ فناوری های ارتباطی پیشرفته نمی توان چشم پوشی کرد. این فناوری ها به هاوکینگ کمک کرد تا نظریه های علمی خود را مطرح کرده و دانش و اطلاعات اش را به اشتراک بگذارد؛ البته شهرت وی کمک کرد تا بتواند هزینه های سنگین درمان و سیستم های ارتباطی پیشرفته را در اختیار داشته باشد.
آرون شال، برای خواندن و نوشتن از ابزار رهگیری حرکات چشم استفاده می کند. این فناوری، امکان تایپ دو کاراکتر در ثانیه را فراهم می کند و با کمک نرم افزار پیش بینی کلمات، امکان تایپ با سرعت بیشتر فراهم می شود؛ و در نهایت، متن تهیه شده به وسیله دستیار یا سیستم خوانش خودکار کامپیوتر، با صدای بلند خوانده می شود.
یکی از بزرگترین خدمات هاوکینگ، دادن امید به افراد دچار ناتوانی و معلولیت بود؛ اینکه می توان علیرغم وجود برخی محدودیت ها و موانع، راه موفقیت را طی کرد.
البته در این مسیر رعایت برخی نکات ضروری است: دانشگاه ها، موسسات و مرکز علمی- تحقیقاتی باید نحوه برخورد و تعامل صحیح با افراد معلول و دارای نیازهای خاص را به همکاران خود بیاموزند. انعقاد قراردادهای انعطاف پذیر، کاهش ساعات کار، فراهم کردن امکانات و تأمین کمک هزینه های تحصیل، تحقیق، سفرهای مطالعاتی می تواند مسیر کسب علم، تحقیق و پژوهش را برای محققان دچار معلولیت (یا با نیازهای خاص) هموار کند.
مترجم: معصومه سوهانی
منبع: nature
No tags for this post.
