بُرد با کشورهای صادرکننده نفت و گاز است
پژوهش موردنظر توسط محققان موسسه تحقیقاتی IIASA انجام شده است و طی آن به کمک مدل‌سازیِ حذف یارانه انرژی در کشورهای مختلف، به بررسی تاثیر این اقدام روی کاهش انتشار آلایندگی پرداخته شده است.
در این بررسی فاکتورهایی نظیر فقر کشورها، منابع طبیعی آن‌ها و موقعیت جغرافیایی شان در نظر گرفته شده است.
از آن‌جایی که هرساله یارانه‌ای معادل چند صد میلیارد دلار در کل دنیا به انرژی در حوزه‌های مختلف تعلق می‌گیرد، پژوهشگران و کارشناسان محیط‌زیست حذف این میزان یارانه را به عنوان عاملی موثر بر کاهش انواع آلایندگی‌ها و از همه مهمتر، کاهش آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانه‌ای پیشنهاد کرده‌اند.
اما نتایج پژوهش انجام‌شده در مرکز تحقیقاتی IIASA نشان می‌دهد که این اقدام، آلودگی ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای در جهان را به میزان بسیار کمی کاهش می‌دهد.
براساس این بژوهش، تا سال 2030 در نتیجه حذف یارانه انرژی در کل دنیا، تنها 1 تا 5 درصد از میزان آلودگی هوا کاسته خواهد شد که چیزی معادل 0.5 تا 2 گیگاتن آلاینده در هر سال است. در حالی که طبق توافق‌نامه پاریس، کشورهای داوطلب متعهد به این پیمان پذیرفته‌اند که هرساله 4 تا 8 گیگاتن آلودگی هوا را کاهش دهند.
به اعتقاد کارشناسان، تاثیر بسیار کم حذف یارانه انرژی بر روی کاهش میزان آلایندگی یک دلیل عمده دارد و آن هم این است که به علت سهم بالای یارانه‌ای که به نفت، گاز و الکتریسیته تعلق می‌گیرد، حذف آن باعث روی آوردن به استفاده از سوخت‌های ارزان‌قیمت زغال‌سنگی می‌شود و می‌دانیم که این سوخت‌ها به مراتب آلایندگی بیشتری تولید می‌کنند.
عامل دیگری که در بازدهی کم این اقدام موثر است، نرخ پایین یارانه به ازای هر واحد انرژی است. چراکه طبق نتایج این پروژه تحقیقاتی، به علت گران بودن انرژی‌های تجدیدپذیر، حذف رایانه انرژی به جایگزینی این انرژی‌ها کمک چندانی نمی‌کند.
در این میان برد با کشورهایی است که عمدتاً صادرکننده نفت و گاز هستند. حذف یارانه انرژی در کشورهایی مانند روسیه، آمریکای لاتین، ایران و در کل کشورهای خاورمیانه برخلاف دیگر کشورهای دنیا، نقش موثری ایفا می‌کند. در پژوهش انجام‌شده، بررسی تاثیر ناحیه جغرافیایی و همچنین منابع طبیعی کشورها نشان می‌دهد که حذف یارانه انرژی به کشورهای صادرکننده نفت و گاز در پیشبرد برنامه‌ها و اهداف زیست‌محیطی‌شان کمک شایانی خواهد کرد.
در ایران و کشورهای دیگری که از نظر منابع انرژی غنی هستند، به دلیل پایین بودن هزینه‌های انرژی، حذف یارانه از قیمت آن، فشار چشمگیری به قشر فقیر مردم وارد نمی‌کند. اما در کشوری مانند هند که از لحاظ منابع انرژی ضعیف‌تر است، حذف یارانه انرژی و افزایش قیمت آن، برای طبقه فقیر کشور بسیار سنگین خواهد بود. این مردم فقیر به دلیل عدم توانایی اقتصادی در بهره‌وری از انرژی بدون یارانه، به ناچار به استفاده از سوخت‌های ارزان‌قیمت زغال‌سنگی روی می‌آورند و با این کار، به انتشار بیشتر گازهای گلخانه‌ای در سطح اتمسفر جهانی دامن می‌زنند.
No tags for this post.
