استاندارد ایرانی با کیفیتی جهانی

سازمان استاندارد یکی از قدیمی‌ترین سازمان‌های علمی ایران است که بر مبنای نتایج پژوهش‌های علمی در موارد مختلف به تدوین قوانین و استانداردهای مربوط به آن حوزه اقدام می‌کند. به‌عنوان مثال، زمانی که در مورد استانداردهای آلایندگی یا کیفیت صحبت می‌شود، اعداد و ارقامی که برای این استانداردها عنوان می‌شود، حاصل پژوهش‌های دقیق و مدون علمی است که نشان می‌دهد یک محصول باید از چه کیفیتی برخوردار باشد تا نه تنها اهداف موردنظر برای تولید آن محصول را برآورده کند، بلکه عوارض جانبی دیگری نیز نداشته باشد.

سازمان استاندارد ایران اعتباری جهانی دارد

سازمان استاندارد ایران سازمانی قدیمی و پیشرو در این زمینه است و به دلیل نحوه کارکردش در منطقه و جهان، همواره مورد توجه واقع شده است. این همان نکته‌ای است که در مورد سازمان غذا و دارو در ایران نیز وجود دارد و این سازمان هم مانند سازمان استاندارد در سطح بین‌المللی و منطقه‌ای همواره از اعتبار زیادی برخوردار بوده است. تا آن‌جا که براساس اعلام «مرکز ملی تائید صلاحیت سازمان ملی استاندارد» به عنوان تنها  نهاد اعتباردهی در کشور، گواهی‌های این مرکز در 70 کشور جهان قابل پذیرش است.

قوانینی که بعضاً مورد استفاده قرار نمی‌گیرند

می‌توان گفت مشکلی که در کشور ما در حوزه استانداردها وجود دارد، کمبود قوانین استانداردها نیست، بلکه عدم به‌کارگیری این قوانین در بسیاری از موارد است. یعنی سازمان استاندارد عموماً دست به وضع و تصویب قوانین مترقی و جدیدی زده است، اما این قوانین در بسیاری از زمینه‌ها در عمل کمتر مورد توجه واقع شده‌اند. نمونه‌هایی از این قوانین وضع‌شده و نادیده گرفته شده، استانداردهایی در زمینه تولید خودرو، ساختمان و سیمان است، که این عدم رعایت و توجه بروز صدمات و آسیب‌هایی را به همراه داشته است.

نکته مهم دیگر در مورد سازمان استاندارد این است که هرچند به گفته مدیرکل هماهنگی امور استان‌های سازمان ملی استاندارد،  34هزار و 500 استاندارد در سازمان ملی استاندارد تدوین شده که نزدیک به یک سوم آن در دو تا سه سال اخیر انجام ‌شده‌است، اما همچنان بخشی از نتایج تحقیقات و کارهایی که این سازمان از ابتدا انجام داده، به یک بازه زمانی خاص در گذشته محدود مانده است. به این معنی که علی‌رغم اعتباری که این سازمان پیشرو و مترقی دارد، بعضی از استانداردهای تصویب‌شده توسط آن پس از گذشت سال‌ها هنوز به‌روزرسانی نشده‌اند.

بنابراین می‌توان گفت که بسیاری از مشکلات و کاستی‌ها در زمینه استانداردها در کشور بیشتر از آن‌که مربوط به سازمان استاندارد باشد، به استفاده ناصحیح و یا عدم استفاده از قوانین استاندارد متعلق به این سازمان در مواردی است که احتمال دارد سهواً از نظارت سازمان استاندارد دور بماند و یا در حوزه‌هایی قرار بگیرند که سازمان استاندارد نقش نظارتی در آن‌ها نداشته باشد.

 

گزارش: غزال غضنفری

No tags for this post.