آیا خودروهای برقی به حل مشکل ترافیک کمک می کنند؟

سالیان سال است که معضل ترافیک و اشباع خیابان ها و مسیرهای شهری و بعضا بین شهری گریبان گیر کلان شهر ها بوده و حتی این روزها شهر های کوچک نیز گرفتار پدیده ترافیک در معابر عمومی شده اند. مانند هر مشکلی، انسان ها به دنبال راه حل آن نیز هستند. به عنوان مثال کشور ژاپن خودروهای کلاس Kei را چند دهه قبل اختراع کرد که خودروهای این کلاس اجازه تجاوز از طول حدود 3 متر (چیزی در حدود سایز دوو ماتیز خودمان) و استفاده از موتور با حجم بیش از 660 سی سی را ندارد و از طرف دیگر نیز مالیات سنگینی بر خودروهای بزرگتر وضع کرد.

به گزارش سیناپرس،بنابراین ناوگانی عظیم از خودروهای نقلی و کوچک در ژاپن پدیدار شد که علاوه بر کمک به حل مشکل ترافیک و پارکینگ، کاهش محسوس مصرف سوخت و به دنبال آن کاهش آلودگی را نیز در پی داشت.

از سوی دیگر با رواج قوای محرکه الکتریکی، چنین الگویی در ابعاد حتی کوچکتر و دونفره با استفاده از قوای برقی دنبال شد. اولین طرح را در این کلاس، شرکت سیتروئن با خودروی Ami به مرحله تجاری سازی رساند. هدف این خودرو حمل و نقل شهری ارزان قیمت و پایدار بود که می توان گفت تا حدود زیادی در رسالت خود موفق عمل کرد

پس از آن شرکت های دیگر نیز وارد این بازی شدند تا از قافله عقب نمانند. از جمله جدید ترین آنها، شرکت Ark است که مقر آن در بریتانیاست و چهارچرخه جدید خود را با قیمت حدود 7500 دلار – معادل حدود 355 میلیون تومان – به بازار عرضه کرده است.

Zero توسط Ark، که در واقع یک استارت آپ برقی مستقر در لندن است و خود را اولین شرکت خودروسازی تمام الکتریکی بریتانیا توصیف می کند، طراحی و ساخته شده است.

این شرکت می‌گوید، هدفش از تولید Ark Zero – علاوه بر کسب درآمد؛ این است که در انتقال کشور به سیستم حمل‌ و نقل پاک‌تر و سبزتر و ایجاد حمل‌ و نقل پایدار برای همه نقشی پر رنگ ایفا کند.

همانطور که عکس ها نشان می دهد، آرک زیرو یک وسیله نقلیه کوچک است که طول آن 98.4 اینچ (2500 میلی متر)، عرض 47.3 اینچ (1202 میلی متر) و ارتفاع 64 اینچ (1625 میلی متر) و با فاصله محوری 67.7 اینچ (1720-میلی متر) است.  این بدان معناست که از سیتروئن آمی طولی کوتاه تر اما اما قدی بلندتر دارد.

بدنه و شاسی به صورت یکپارچه در یک واحد تولید شده است که به طور کامل از جنس آلومینیوم ساخته شده است، با ساختار مونوکوک استحکام و استقامت خودرو را افزایش می دهد و ایمنی بیشتری را فراهم می کند. آلومینیوم به این دلیل انتخاب شد که امکان جذب و پخش انرژی بیشتری را در مقایسه با بدنه فولادی در صورت تصادف فراهم می کند. علاوه بر این، آلومینیوم سبک تر است و مثل بدنه های آهنی یا بعضا فولادی در اثر رطوبت زنگ نمی زند.

بدنه باریک این وسیله ی نقلیه به این معنی است که تنها دو بزرگسال می توانند در داخل آن جای بگیرند – راننده در صندلی جلو و یک مسافر بالغ روی صندلی عقب به همراه نهایتا یک کودک خردسال.

با توجه به اندازه و این واقعیت که بدنه آن از آلومینیوم ساخته شده است، عجیب نیست که خودرو ی آرک زیرو تنها 489 کیلوگرم وزن دارد.

به گزارش سیناپرس، برد ادعایی این وسیله نقلیه با یک بار شارژ کامل باتری ها چیزی حدود 80 کیلومتر است و می تواند به حداکثر سرعت 45 کیلومتر بر ساعت توسط یک موتور 3 اسب بخار (2.2 کیلووات) که توسط یک باتری لیتیوم یونی 80 آمپر ساعتی کار می کند، دست یابد.

برای شارژ آرک زیرو، یک شارژر نوع 1 (تا 7.4 کیلو وات) به صورت استاندارد ارائه می شود، در حالی که شارژرهای نوع 2 با استفاده از مبدل در دسترس هستند. به گفته این شرکت، شارژ کامل با استفاده از برق خانگی شش تا هشت ساعت طول می کشد و کمتر از یک دلار هزینه دارد.

این خودروی الکتریکی کوچک در حال حاضر فقط در بازار داخلی بریتانیا موجود است – اگرچه آرک برنامه هایی برای صادرات به کشورهای دیگر دارد – و می توان آن را منحصراً به صورت آنلاین از وب سایت شرکت سفارش داد. خودروها 14 تا 16 هفته پس از تایید سفارش به مشتریان تحویل داده می شود.

این خودروی کوچک در یک مشخصات واحد عرضه می‌شود که شامل سانروف، دوربین دید عقب، چراغ‌های LED، صفحه نمایش LCD مرکزی اطلاعات سرگرمی همراه با اتصال بلوتوث می‌شود. مشتریان می توانند بین چهار رنگ بیرونی قرمز، سیاه، سفید و خاکستری یکی را انتخاب کنند.

در نهایت باید گفت که اگرچه در کشورمان هنوز زیرساخت های لازم برای استفاده از خودروهای بزرگتر برقی موجود نیست، اما چنین خودروهای کوچک و ارزان قیمتی که برای شارژ باتری لزوما نیاز به ایستگاه های شارژ فشار قوی ندارند و با برق خانگی شارژ می شوند، می توانند راه حل خوبی برای مدیریت ترافیک و آلودگی هوا در کلان شهر هایی مثل تهران باشند. به شرط آن که با قیمت واقعی وارد بازار شده و پشتیبانی از لوازم یدکی و خدمات پس از فروش معقول و فعال نیز داشته باشند.

گزارش: محمد زارعلی

No tags for this post.