بازسازی ساختار بدنی بزرگترین دایناسور جهان

در پی کشف بقایای یک دایناسور بزرگ در سال 2014 میلادی در  قاره آفریقا، مطالعات و پژوهش های مرتبط با این موضوع آغاز شده است. شواهد نشانگر آن هستند که این دایناسور دارای جثه ای بسیار بزرگ بوده و روی چهار دست و پا حرکت می کرده است و جز گونه های علفخوار دسته بندی می شود. این دایناسور جز آخرین گونه های دایناسور در دنیا بوده و توانسته بود  تا اواخر عصر دایناسورها بقا پیدا کند. تا کنون تعداد زیادی از فسیل های دایناسورهای عظیم الجثه در قاره آمریکای جنوبی پیدا شده بودند، به همین دلیل این کشف جدید در آفریقا می تواند دارای اهمیتی بسیار باشد.

این دایناسور جز آخرین گونه های دایناسور در دنیا بوده و توانسته بود  تا اواخر عصر دایناسورها بقا پیدا کند. تا کنون تعداد زیادی از فسیل های دایناسورهای عظیم الجثه در قاره آمریکای جنوبی پیدا شده بودند، به همین دلیل این کشف جدید در آفریقا می تواند دارای اهمیتی بسیار باشد.

 اریک گورسکاک بیولوژیست و پژوهشگر دانشگاه اوهایو در این زمینه اظهار داشت: بیشتر اطلاعات ما در مورد تاریخ تکامل تدریجی این گونه دایناسور یعنی تیتانوسوریان Titanosaurian   بر پایه یافته های فسیلی در قاره آمریکای جنوبی است سرزمینی که بر اثر فعل و انفعالات زمین شناسی در اوایل دوره کرتاسه از آفریقا جدا شد. با این کشف جدید در مالاوی و بررسی بقایای این دایناسور، می توان خلا اطلاعاتی بزرگی را که در تاریخ حیات دایناسورها وجود دارد پر کرد.

این پژوهشگر دیرینه شناس  و تیم همراه وی بر اساس بقایای باقی مانده احتمال می دهند تنها بخش بالاتنه این دایناسور بیش از 6.5 فوت ارتفاع داشته باشد. فسیل این  دایناسور در یک دیواره صخره ای در حاشیه رودخانه روکوا در نزدیکی جنوب غرب تانزانیا به دست آمد. تیم پژوهشی برای حفاری این محل از کارگران معدن ذغال سنگی که در همین محوطه قرار داشت یاری گرفتند . بقایای فسیلی یافت شده شامل : ستون فقرات، دنده ها ، پاها و استخوان لگن هستند. این کشفیات به اندازه ای با اهمیت تلقی می شوند که سرپرست تیم کاشف این دایناسور اعلام نمود با کمک آن ها می توان شاخه  های ناشناخته خانواده دایناسورها را بازسازی کرد.

گفتنی است به تازگی تصویر این دایناسور توسط مارک ویتون از دانشگاه پورتث موس بازسازی شده است . اطلاعات تکمیلی درباره این دایناسور و پژوهش های انجام شده در این رابطه در بخش پژوهشی  وبسایت دانشگاه پورتموث منتشر شده و در اختیار پژوهشگران قرار دارد.

ترجمه: فاطمه کردی

No tags for this post.