آزمایش استفاده از انرژی خورشیدی در فضا
انرژی خورشیدی که مدت‌ها مدعی پیشرو بودن در میان منابع انرژی تجدیدپذیر محسوب می شود، در چند دهه گذشته پیشرفت چشمگیری داشته است. اخیرا هزینه ساخت و نصب پنل های خورشیدی به طور قابل توجهی کاهش و راندمان آن افزایش یافته است و قیمت آن با زغال سنگ، نفت و سوخت های فسیلی رقابت می کند.
به گزارش سیناپرس، با این حال، برخی از موانع مانند توزیع و ذخیره سازی، هنوز از استفاده گسترده از انرژی خورشیدی جلوگیری می کند. به علاوه، موضوع همیشگی متناوب بودن وجود دارد که در آن سلول های خورشیدی نمی تواند در هوای بد و در تاریکی انرژی را جمع آوری کنند.
به گزارش سیناپرس، این مسائل به مفهوم انرژی خورشیدی مبتنی بر فضا (SBSP) منجر شد که در آن ماهواره های مجهز به پانل های خورشیدی می تواند انرژی خورشیدی را 24 ساعت در روز و در تمام مدت سال جمع آوری کنند. برای آزمایش این روش، محققان موسسه فناوری کالیفرنیا (Caltech) اخیرا یک نمایشگر را به فضا پرتاب کردند.
این ماهواره نمایشگر انرژی خورشیدی فضایی (SSPD) نامیده می شود که چندین مؤلفه کلیدی انرژی خورشیدی فضایی را آزمایش کرده و توانایی این روش برای برداشت انرژی پاک و ارسال آن به زمین را ارزیابی می کند.
نمایشگر انرژی خورشیدی فضایی روز سه شنبه، سوم ژانویه مصادف با ۳ دی بر فراز فضاپیمای SpaceX Falcon 9 از فلوریدا پرتاب شد. این مأموریت با نام Transporter 6 یک سرویس اختصاصی بود که ده‌ها ماهواره کوچک را به فضا منتقل کرد و آنها را در مدار خورشید قرار داد. این ماهواره ۵۰ کیلوگرمی شامل سه آزمایشگر اصلی بود که هر کدام وظیفه آزمایش یک فناوری کلیدی متفاوت را به عهده داشتند.
پروژه انرژی خورشیدی فضایی (SSPP) در سال ۲۰۱۱ آغاز شد و دونالد برن (Donald Bren) رئیس شرکت ایروین به عنوان پایه گذار این موضوع در بیانیه مطبوعاتی اخیر گفت: سال‌ها، من رویای این را داشتم که چگونه انرژی خورشیدی در فضا می تواند برخی از فوری ترین چالش‌های بشریت را حل کند و امروز از حمایت دانشمندان برجسته برای تحقق این رویا، هیجان زده هستم.
به گفته دانشمندان در حالی که فناوری سلول های خورشیدی از اواخر قرن نوزدهم وجود داشتند، تولید انرژی خورشیدی در فضا چالش های جدی را به همراه دارد. برای مثال، پنل های خورشیدی سنگین بوده و برای انتقال نیرو به سیم کشی گسترده نیاز دارند که راه اندازی آنها را گران و دشوار می کند. برای غلبه بر این چالش‌ها، تیم پژوهشی مجبور شد ماهواره ای بسازد که برای پرتاب‌های مقرون به صرفه به اندازه کافی سبک و در عین حال به اندازه کافی قوی باشد که در برابر محیط شدید فضا مقاومت کند. این امر مستلزم تجسم و توسعه فناوری‌ها، معماری‌ها، مصالح و سازه‌های جدید بود.
در نهایت تیمی متشکل از ۳۵ پژوهشگر توانست این ماهواره را طراحی کند. تیم پژوهشی آزمایش خود را در هفته های آینده آغاز خواهد کرد و امیدوار است که ارزیابی کامل عملکرد انرژی خورشیدی فضایی را در چند ماه آینده تکمیل کند.
به گفته این تیم تحقیقاتی، هدف نهایی آزمایش و رشد فناوری هایی است که در نهایت به ساخت یک صورت فلکی ماهواره ای در مقیاس کیلومتری می پردازند که اساساً یک نیروگاه انرژی خورشیدی در فضا است.
محققان توضیح می دهند: سه آزمایش اصلی شامل آزمایش کامپوزیت فوق نور قابل اجرا در مدار (DOLCE)، ارزیابی انواع سلول هایی موثر خورشیدی در فضا (ALBA) و مایکروویو برای آزمایش مدار پایین انتقال نیرو (MAPLE) است.
جزء چهارم مجموعه ای از ادوات الکترونیکی و کامپیوتر است که سه آزمایش اصلی را کنترل می کند. برخی از عناصر در چند هفته آینده آزمایش خواهند شد، در حالی که برخی دیگر ماه ها برای ارزیابی کامل نیاز دارند.
به گزارش سیناپرس، محققان در خاتمه اعلام کردند:مهم نیست که چه اتفاقی می افتد چراکه این نمونه اولیه گام بزرگ رو به جلو در مسیر انرژی های پایدار در فضا است.
پژوهشگران گفتند: ما معتقدیم که آزمایش های فضایی اطلاعات مفید بیشتری را در اختیار ما قرار می دهد که برای موفقیت و هدایت این پروژه بسیار ضروری هستند.
مترجم: کاظم فلاحی پناه
منبع: universetoday
No tags for this post.
