تولید سلولهای لوزالمعده ترشح‌کننده انسولین از سلولهای پوست
به منظور این مطالعه، دانشمندان سلولهای جدید تولید شده را به موش پیوند زده و مشاهده کردند که این سلولها در پاسخ به تغییرات سطح قند خون، با ترشح انسولین سبب حفاظت موش از ابتلا به دیابت شدند.
دانشمندان با استفاده از این روش که به «برنامه‌ریزی مجدد سلولی» موسوم است، خواهند توانست به طور موثر تولید سلولهای لوزالمعده را افزایش داده و میلیاردها سلول را به صورت مرحله به مرحله و کنترل شده ایجاد کنند. این دست‌آورد دریچه‌های جدیدی به سوی مدل‌سازی انواع بیماری و درمان آنها به ویژه دیابت خواهد گشود.
برای اولین بار است که در یک مطالعه از سلولهای پوست انسان به طور موثر در تولید سریع سلولهای لوزالمعده که شبیه سلولهای بتا رفتار می‌کنند استفاده شده است. این یافته‌ها فرصتی برای تجزیه و تحلیل ویژگی‌های سلول بتای لوزالمعده خاص هر بیمار و بهینه‌سازی روش‌های «سلول درمانی» فراهم می‌کنند.
در این مطالعه دانشمندان ابتدا از مولکولهای دارویی و ژنتیکی برای برنامه‌ریزی مجدد سلولهای پوست در لایه درونی سلولهای اجدادی انسان استفاده کردند. از آنجا که با این روش، دیگر نیازی نیست که سلولها به حالت سلولهای بنیادی پر توان برگردند، بنابراین دانشمندان سریعتر می‌توانند آنها را به سلولهای لوزالمعده تبدیل کنند. پیش از این، از این روش برای تولید سلولهای قلب، مغز و سلولهای کبدی استفاده شده بود.
پس از اضافه شدن چهار مولکول دیگر، سلولها به سرعت شروع به تقسیم شدن کردند به طوری که تعداد آنها در مدتی کوتاه به بیش از یک میلیارد گسترش یافت. از همه مهمتر اینکه هیچ نشانی از تشکیل تومور نبود و همه سلولها همان خواص اولیه خود را حفظ کرده بودند.
در مرحله بعدی، از این سلولها برای تولید سلولهای لوزالمعده و در مرحله نهایی برای تولید سلولهای بتای لوزالمعده استفاده شد. هنگامی که این سلولها به موش پیوند زده شدند، به دلیل آنکه قابلیت ترشح انسولین را داشتند توانستند از ابتلای موش به دیابت جلوگیری کنند.
مرحله نهایی این فرآیند، هم منحصربفرد است و هم از مراحل دیگر مشکل‌تر است، چرا که از قبل نمی‌توان تشخیص داد که آیا مولکولهای در نظر گرفته شده می‌توانند به عنوان سلولهای برنامه‌ریزی شده برای تولید سلولهای لوزالمعده به کار روند یا خیر.
این مطالعه نشان‌دهنده تولید موفقیت‌آمیز سلولهای بتای لوزالمعده ترشح‌کننده انسولین، با استفاده از روش «برنامه‌ریزی مجدد سلولی» به طور مستقیم است. این روش از روش‌های قبلی هم پایدارتر است و هم قابل گسترش است. از این پس، دانشمندان می‌توانند تعداد نامحدودی از سلولهای لوزالمعده ترشح‌کننده انسولین را برای بیماران دیابتی تولید کنند.
این پژوهش در نشریه Nature Communications منتشر شده است.
No tags for this post.
