گزارش تصویری و تحلیل فنی بازار تاریخی نائین

بازار شهر نائین به صورت خطی مستقیم از دروازه چهل دختران شروع شده و به مسجد خواجه  ختم می شود . آن چه در ابتدای امر  ، در بازار نائین جلب توجه می کند نوع معماری آن است به طوریکه همه مراکز  محلات ، حسینیه ها با کوچه های فرعی و اصلی به آن مربوط می شوند .

 در امتداد راسته بازار دو چهار سو وجود دارد  که محل تقاطع بازار با دو معبر است . بازار نائین تا چندی پیش دایر بود و در آن فعالیت های بازرگانی انجام می شد . اما در حال حاضر با توجه به از رونق افتادن بافت قدیم شهر و کوچ ساکنان آن به بافت جدید تقریباً به حالت نیمه متروک در آمده است . بازار نائین دکان هائی با طرح های متفاوت دارد و این موضوع خود بیانگر این نکته است که این عنصر شهری ، در طول زمان شکل گرفته است .  راسته  بازار مسقف است که بخشی از سقف آن چند سال پیش فرو ریخت که از سوی سازمان میراث فرهنگی ؛ صنایع دستی و گردشگری مرمت شده است . در بازار نائین چند اثر مهم مانند مسجد شیخ مغربی ، مسجد خواجه و حسینیه چهل دختران واقع شده است .

بر اساس روایات متون و آثار تاریخی ، مهمترین محور بازرگانی و تجاری شهر قدیم نائین در گذشته بازار این شهر بوده است که خود یکی از کهن ترین بازار های ایران محسوب می شود . ورودی اصلی بازار نائین از یکی از دروازه های مهم و اصلی شهر یعنی دروازه تاریخی چهل دختران ، عبور کرده و به داخل بازار می رسیده است . انتهای بازار تاریخی نائین به مسجد تاریخی خواجه خضر و نارین قلعه منتهی می شده است . این بازار در دوره های مختلف تاریخی شکل است که قدیمی ترین آن مرتبط با سده های نخستین اسلام و بخش های جدید آن متعلق به دوران قاجار است . به طور کلی  می توان بازار نائین  را یک مجموعه غنی از هنر و معماری اسلامی ایران دانست . مسیر بازار تاریخی نائین  به این صورت بوده که از در ورودی اصلی دروازه چهل دختران و پس از انحنا و پیچ ، به راسته اصلی متصل شده و پس از عبور از دو در قدیمی وارد بازار می شده است . در دو سمت دروازه چهل دختران دو برج قدیمی و حصار شهر قرار داشته که اکنون فقط یکی از برج های آن باقی مانده است . بازار تاریخی نائین با طول حدوداَ یک هزار متر  متر و عرض متغیر سه تا پنج متر و تقریباً 170 باب دکان ساخته شده است . پس از عبور از دروازه اصلی به کاروانسرائی که فقط سردر ورودی آن باقی مانده ، برمی خوریم که محلی برای استراحت و توقف مسافران و بازرگانان بوده است . این بنا در تاریخ 24/5/1356 به شماره1564 ثبت گردیده است .

گزارش تصویری و تحلیل فنی : احسان محمدحسینی – فاطمه کردی

No tags for this post.