زبان مخفی، زاییده هنجار های جامعه
نرگس عطریان دکترای مدیریت و برنامه ریزی فرهنگی در گفت و گو با خبرگزاری سیناپرس اصفهان، اظهار داشت: هر جامعه‌ای دارای زبان معیاری است که گونه رسمی زبان آن جامعه از گونه های دیگر معتبر تر و با منزلت تر بوده و معمولاً زبان معیار در جامعه از حمایت و تبلیغ حوزه فرهنگ رسمی برخوردار است و در محافل رسمی به کار برده می شود تا جایی که حتی تغییر در یک واژه نیز از طریق بخشنامه امکان‌پذیر است.
عطریان اضافه کرد: افراد در گروه‌های اجتماعی تابع هنجارهای گوناگونی هستند و تا آنجا که هنجارهای مذکور آنها را مجاز کند زبان جامعه ای را که گروه آنها با آنها تعلق دارد تغییر می دهند.
وی ادامه داد: کاربران این زبان ها بر حسب مقولاتی نظیر طبقه اجتماعی، گروه نژادی، بافت اجتماعی و کنش متقابل اجتماعی و جنسیت از واژگان متفاوتی با زبان معیار استفاده می کنند ولی استفاده مکرر آنها از این واژگان سبب می شود که رفته رفته زبانی ابداع شود که آن زبان برای عموم دشوار است و به عبارتی زبان مخفی شکل می‌گیرد.
این متخصص روابط بین فردی یادآور شد: زبان مخفی در اصل زبان مستقل نیست بلکه یکی از شکل ها و گونه های هر زبان معیار است.
وی افزود: زبان مخفی عمدتاً در حوزه واژگان و تاحدی اصطلاحات و عبارات ابداعی است و زائیده هر زبان به شمار می آید؛ بخشی از این واژه ها به سبب کثرت استعمال به زبان مردم کوچه و بازار راه می یابد و جزئی از زبان معیار نیز می‌شود و این یکی از راه های افزایش واژگان هر زبان است.
عطریان اذعان داشت: طفیلی و زائد بودن یکی از واژگان، ویژگی‌های اصلی این گونه زبان است، بدین معنی که بسیاری از واژه های این زبان با افزودن معنی جدید و دادن ارزش های عاطفی به واژه های موجود ساخته می شوند.
وی اضافه کرد: زبان مخفی را می‌توان یک نظام واژگان دانست که همراه زبان معیار وجود دارد، یکی دیگر از ویژگی‌های اصلی زبان مخفی داشتن مترادف های فراوان است.
گزارش: امیر امین الرعایا
