نورهایی که زمین و آسمان را آلوده می کنند

 اما تحقیقات نشان می دهد، نورهای مصنوعی زیاد، برای سلامت خطرناکند. اغلب شهرهای مدرن امروزی از نعمت آسمان پرستاره محروم هستند. حالا پرسش اینجاست که آیا شهرهای نورانی که دل فریبند به نفع ماهستند یا برعکس؛ ممکن است سلامت ما را در معرض مخاطره قرار دهند؟

مهندس سیدحامد میرزاخلیل درخصوص تعریف آلودگی نوری گفت: نورهای مصنوعی که در زمان یا مکان نامناسب از استاندارد خود خارج شده و با کیفیت نامطلوب محیط زیست و آسمان شب را آزاردهنده و آلوده می سازد، آلودگی نوری می‌گویند. این استفاده غلط  از منابع نوری ، روی بدن انسان ، محیط زیست  وحیوانات اثرات مخربی دارد .

 وی همچنین افزود: استانداردهای نور نیز از قبل توسط انجمن های روشنایی و مهندسان روشنایی هرکشوری تعیین شده است که انگلیس و امریکا دارای بالاترین استاندارد های دنیا هستند.

میرزاخلیل عنوان کرد:  میزان نور برای کارهای مختلفی که در طول روز انجام می‌شود ، متفاوت است که در جداول خاصی درج شده است .همچنین بخشی از این آلودگی نوری در فضای داخل مانند منزل و محل کار اتفاق می افتد و بخشی از آن مربوط به فضای بیرون است که اینها اثرات اکولوژیکی دارد و باعث می‌شود میزان انرژی بیشتری استفاده شود هدر رفت انرژی خواهیم داشت.بنابراین هر کجا از نور به روش غلط و غیر استاندارد برای روشن سازی محیط استفاده کنیم، تولید آلودگی نوری کرده ایم. حال می تواند این ناآگاهی در فضای داخلی اتفاق بیافتد. امروزه توجه به طراحی روشنایی در کنار مهندسی روشنایی از اهمیت زیادی برخوردار شده و رفته رفته لزوم توجه به این مقوله در زندگی شهری، درکنار بقیه المانهای معماری، ضروری و با اهمیت جلوه می کند.

ما به دنبال تاریکی نیستیم  تا ستارگان را ببینیم . ماباید به اثرات نور بر محیط زیست و  انسان توجه کنیم می خواهیم امنیت در شهرها ایجاد شود، در حالی که امنیت با نور زیاد ایجاد نمی‌شود بلکه کمتر نیز می‌شود.

میرزاخلیل در پاسخ به اینکه این آلودگی نوری چه تاثیری بررصد نجومی منجمان خواهد داشت ،خاطرنشان کرد:آلودگی نوری باعث می‌شود، ضمن اینکه مردم از طبیعتی که می‌توانند استفاده کنند، محروم هستند  اثرات بدی روی رصد منجمان دارد . وقتی منجمی می خواهدرصدی داشته باشد باید 100کیلومتر از شهر فاصله بگیرد  درحالی که با این وجود هنوز یک چهارم آسمان تحت تاثیرنور شهر قرار می‌گیرد و آسمان تابی به رنگ زرد و قهوه ای آسمان راخراب می کند و در نتیجه در آن محدوده رصدی نمی توان داشت و یا اطلاعات به دست آمده  قابل اطمینان نیست. حتی برخی اوقات اجرام اسمانی نیز کم نور دیده می‌شوند و باید به قلب کویر رفت درحالی که آنجا هم نور شهرها اجازه دید خوب را نمی‌دهد . البته تقریبا دیگر جایی نداریم که افق شهری درآنجا نباشد.

^{بوستان نهج البلاغه}

وی در خصوص راه کاهش و مبارزه با آلودگی نوری در شهرها گفت:  باید در طراحی فضای شهری مهندسان روشنایی حضور داشته باشند  و طبق کارکرد فضاهای شهری نورپردازی ها محاسبه شود تا میزان ،نوع و زنگ آن نیز طبق جداول مهندسی روشنایی تعریف شود؛ درنهایت ماباید مراقب باشیم نورمان به آسمان نرود.

یعنی سطح پروژکتورهایی که در شهر وجود دارد .و بیلبوردهایی که دارای روشنایی هستند نباید نورشان به آسمان برود

بایداز چراغ هایی استفاده کنیم که 90درصد نورشان به آسمان نرود .

وی افزود: این قدم اولی است که باید برداشته شود و قدم دوم تعهدمان به ضوابط نورپردازی در فضاهای شهری است که حدیث مفصلی است.

میرزاخلیل در پاسخ به پرسشی مبنی براینکه ،وظیفه دستگاه های متولی در این میان چیست؟گفت:  فضاهای شهری مخصوص شهرداری هاست و معابر مربوط به وزارت نیرو است.  تاجایی که شهرداری  در بحث نورپردازی قدم نگذاشته بود میزان آلودگی معابر زیاد بود زیرا وزارت نیرو از سرپوش های لاک پشتی استفاده می کردند  که 20الی 30درصد نور را به جایی که نمی‌خواهیم می‌برد و 30درصد هدر رفت انرژی داشت  و 5درصد نور رابه آسمان می تاباند،که اینها باید اصلاح می‌شد.

وی خاطرنشان کرد: ما به دنبال تاریکی نیستیم  تا ستارگان را ببینیم . ماباید به اثرات نور بر محیط زیست و  انسان توجه کنیم می خواهیم امنیت در شهرها ایجاد شود، در حالی که امنیت با نور زیاد ایجاد نمی‌شود بلکه کمتر نیز می‌شود. به عنوان مثال در بوستان نهج البلاغه در شب چیزی جز لامپ‌ها دیده نمی‌شود و فضایی تعریف شده ندارد. ساکنان اطراف این بوستان ها رفته رفته سطح بیولوژیکی شان از تنظیم خارج می‌شود، زیرا ملاتونین در شب ده برابر بیشتر از روز ترشح می‌شود .گفتنی است این هورمون خاص فقط در تاریکی تولید می شود؛ در نتیجه حتی اندک نور مصنوعی در تولید این هورمون اختلال ایجاد می کند.در نتیجه تغییرات بسیاری در فیزیولوژی بدن ما اتفاق می افتد. سطح هوشیاری، خواب و البته میزان ملاتونین از جمله ساده ترین آنها هستند. به زبان ساده می توان این طور گفت که نورهای مصنوعی در شب بدن ما را بیشتر گیج کرده و آن را از وضعیت طبیعی به نوعی خارج می سازند.همچنین انواع سرطان پوست و انواع جوش های پوستی را سبب می گردد.

وی در ادامه تاکید کرد: مانمی خواهیم نور را کم کنیم بلکه می‌خواهیم به استانداردهای روشنایی برسیم و ضمن اینکه زیبایی بصری ایجاد می‌کنیم ،امنیت را بالا برده و گره تاریکی را ازبین می‌بریم.

وی در پاسخ به اینکه کدام قسمت های شهر بیشترین آلودگی نوری را دارند، گفت: بایدتحقیقات علمی دقیقی انجام  شود اما با اختلاف کوچکی می توان گفت آلودگی معابر و فضای شهری در رتبه اول آلودگی نوری قرار دارد .

مهندس سید حامد میرزاخلیل در پایان گفت: ترویج و آگاه سازی  ازسوی رسانه ها  و سخت گیری شورای شهر برای ایجاد قوانین سخت تر در شهرداری ها در این خصوص می‌تواند مردم را متوجه و مسئولین را آگاه سازد.

 

گزارش :فرگل غفاری

عکس ها:امير خشنود

 

No tags for this post.