چشم انسان‌ها با یکدیگر فرق دارد

ازنظر علمی تمام انسان‌های کره زمین به یک نژاد کلی یعنی انسان هوشمند یا هوموساپینس ها تعلق دارند. اگرچه انسان‌ها در ظاهر و کلیات ساختار فیزیکی با یکدیگر کاملاً مشابه هستند و برای نمونه همه ما دارای یک بینی، یک‌دهان، دودست، دو پا و بیست انگشت در دستان و پاها هستیم، بااین‌وجود شاهد تنوع زیادی در شکل ظاهری هر یک از این اندام‌ها در گستره‌های گوناگون جغرافیایی کره زمین هستیم. یکی از نمونه‌هایی که در میان انسان‌ها یکسان نیست، ساختار چشم است.

 در حقیقت به‌سختی می‌توان دو نفر را پیدا کرد که دارای چشمانی شبیه به هم و یکسان باشند. اصلی‌ترین دلیل تفاوت در شکل چشم انسان‌ها، تفاوت در شکل پلک بالایی و نوع تلاقی آن با پلک پائینی در گوشه چشمان است.

اصلی‌ترین دلیل تفاوت در شکل چشم انسان‌ها، تفاوت در شکل پلک بالایی و نوع تلاقی آن با پلک پائینی در گوشه چشمان است. در این نقطه معمولاً یک ضخامت جزئی وجود دارد که با نام چین‌خوردگی اپیکانتیک شناخته می‌شود. این چین‌خوردگی در افراد مختلف، متفاوت است و معمولاً به دلیل انباشت چربی در زیر لایه پوست شکل می‌گیرد.

در این نقطه معمولاً یک ضخامت جزئی وجود دارد که با نام چین‌خوردگی اپیکانتیک (epicanthic fold) شناخته می‌شود. این چین‌خوردگی در افراد مختلف، متفاوت است و معمولاً به دلیل انباشت چربی در زیر لایه پوست شکل می‌گیرد. در بسیاری از نژادها ازجمله مردمان شرق و جنوب شرق آسیا، پلونزی و بومیان آمریکا، چین‌خوردگی اپیکانتیک برجسته‌تر دیده می‌شود.

بر اساس یک نظریه انسان‌شناسی، این حالت چشم به دلیل نحوه تکامل انسان و باهدف حفاظت از چشم‌ها در برابر سرما و امواج ماورا بنفش شکل‌گرفته است. به باور پژوهشگران، این ویژگی چشم انسان به نوع بشر اجازه می‌دهد در محیط‌های طبیعی مانند دشت‌های پوشیده از برف یا بیابان‌هایی با آفتاب تند، بهتر ببیند.

یکی دیگر از تفاوت‌های موجود در چشم انسان‌ها، رنگ چشم است. همان‌طور که رنگ‌دانه‌های پوستی باعث تفاوت رنگ پوست افراد می‌شود، رنگ چشم نیز از طریق رنگ‌دانه‌ها مشخص می‌شود.

عنبیه که در پشت قرنیه (بیرونی‌ترین لایه چشم) قرار دارد، خود از چندین لایه تشکیل‌شده است. دو قسمت بیرونی به‌طور عمومی به‌عنوان مرز قدامی چشم شناخته می‌شوند.

این بخش شامل سلول‌های رنگ‌دانه موسوم به نام ملانوسیتها است. همه انسان‌ها تقریباً به یک‌میزان خاصی ملانوسیت دارند اما ژن‌های ما تعیین می‌کنند بدن ما چه مقدار از رنگ‌دانه مشهور به ملانین تولید کند. ملانین همان ماده‌ای است که رنگ پوست را تعیین می‌کند و بدن ما هرچه بیشتر از آن تولید کند، رنگ پوست یا چشم ما تیره‌تر خواهد بود.

بنابراین معمولاً افراد دارای پوست تیره، چشم‌های تیره و به شکل مشکی یا قهوه‌ای دارد. در نقطه مقابل نیز بدن افراد دارای پوست روشن‌تر ملانین کمتری تولید می‌کنند. درنتیجه در چشم آن‌ها، نور از مرز قدامی با سهولت بیشتری عبور کرده و با سلول‌های خاکستری بیشتر در عنبیه تعامل پیدا می‌کند. به‌این‌ترتیب نور منعکس‌شده به بخش پشت چشم‌ها، رنگی شفاف‌تر به چشم‌ها می‌بخشد.

مترجم: احسان محمدحسینی

No tags for this post.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا