ناسا ماهواره مورد اعتمادش را نابود میکند
ناسا همواره از قطعات سختافزاری بسیار پیشرفتهای برای تجهیزات ماهوارهای خود استفاده میکند، اما علیرغم وجود این قطعات گرانقیمت و پیشرفته، تجهیزات و ماهواره ها عمرمحدود و خاص خود را داشته و بهسرعت پیر میشوند.
یکی از این تجهیزات ماهوارهای بسیار ارزشمند که همواره مورداستفاده پژوهشگران ناسا قرارگرفته بود، تلسکوپ فضایی اسپیتزر (The Spitzer Space Telescope) است. این تلسکوپ فضایی که طی شانزده سال گذشته خدمات زیادی به پیشبرد علم ستارهشناسی و مطالعات و پژوهشهای مدنظر ناسا کرده بود، در آستانه بازنشستگی است. بسیاری از متخصصین، این تلسکوپ ماهوارهای را یکی از مورد اعتمادت رین ابزارهای ناسا محسوب میکنند.
در حال حاضر این تلسکوپ فضایی بهقدری از زمین فاصله دارد که مدتزمان کمی برای انتقال داده در اختیار دارد این موضوع مستلزم جمعآوری انرژی خورشیدی به میزان زیادی است. متخصصین ناسا دریافتند با نزدیک شدن عملکرد این تلسکوپ به راندمان صفر، وقت آن فرارسیده تا فرمان مرگ و ازکارافتادن کامل این تلسکوپ صادرشده و اجازه دهیم اسپیتزر در صلح کیهانی استراحت کند.
سازمان فضایی ناسا بهطور رسمی اعلام كرد كه اسپیتزر رسماً در حالت ایمن قرارگرفته است و بهطور مؤثر تمام مشاهدات علمی خود را متوقف میکند. این آخرین مرحله عملی پذیرش بازنشستگی و پایان فعالیتهای این ماهواره محسوب شده و جوزف هانت (Joseph Hunt) اظهارنظر نهایی را مبنی بر اتمام این مأموریت اعلام کرد.
این تلسکوپ ماهوارهای، شانزده سال پیش آغاز به کارکرده و در ابتدا مأموریت آن حدود 2 و نیم سال پیشبینیشده بود. پس از طی این مدت، مشخص شد که اسپیتزر هنوز قادر است چشماندازهای خیرهکنندهای از اجرام دوردست در فضا ارائه دهد، ناسا همچنان به تداوم این مأموریت ادامه داد.
در حقیقت، تنها دلیلی که پروژه اسپیتزر به پایان رسیده، این است که این تلسکوپ بهاندازهای از زمین دور شده است که حفظ قدرت این فضاپیما امری بسیار دشوار است.
تلسکوپ ماهوارهای اسپیتزر دقیقاً در مدار کره زمین گردش نمیکند، بلکه در مسیری مطابق با مدار حرکت زمین به دور خورشید حرکت میکند اما سرعت حرکت آن به همان سرعت زمین نیست و این موضوع بدین معنی است که زمین دائماً از آن پیشی میگیرد. این مسئله برای سالها مشکلی نبود، زیرا اسپیتزر میتوانست مشاهدات خود را انجام داده و سپس آنتن خود را به سمت زمین چرخانده و هدایت کند تا دادههای خود را به خانه بازگرداند.
در حال حاضر این تلسکوپ فضایی بهقدری از زمین فاصله دارد که مدتزمان کمی برای انتقال داده در اختیار دارد این موضوع مستلزم جمعآوری انرژی خورشیدی به میزان زیادی است.
متخصصین ناسا دریافتند با نزدیک شدن عملکرد این تلسکوپ به راندمان صفر، وقت آن فرارسیده تا فرمان مرگ و ازکارافتادن کامل این تلسکوپ صادرشده و اجازه دهیم اسپیتزر در صلح کیهانی استراحت کند.
باید در نظر داشت زبالههای فضائی که طی چندین دهه فعالیت انسان در مدار زمین رهاشدهاند، اکنون تبدیل به یک معضل در پیشبرد برنامههای توسعه فضائی کشورهای گوناگون شده و در برخی موارد موجب بروز مشکلاتی در مأموریتهای فضائی میشوند. در حال حاضر وجود حجم زیاد ماهوارههای از رده خارج، ادوات و تجهیزات دورریز ایستگاههای فضائی و سایر تجهیزات ساختهشده توسط انسان که در مدار کره زمین قرار دارند تبدیل به یک معضل جدی برای فضانوردان و فضاپیماهای ساخت بشر شده است.
علاوه بر این موارد، در مدار زمین، صدها ماهواره و مدارگردهای پژوهشی، نظامی و جاسوسی قرار دارند که در حال استفاده بوده و بهعنوان زباله فضائی محسوب نمیشوند. بیشترین تعداد این ماهوارههای در حال خدمت به ایالاتمتحده آمریکا تعلق داشته که مالکیت 542 ماهواره را در مدار زمین در اختیار دارد و پسازآن کشور چین با 163 ماهواره و روسیه با 139 ماهواره در ردههای بعدی جای گرفتهاند.
در پایان گفتنی است پروژه اسپیتزر حدود 800 میلیون دلار هزینه داشته و این تلسکوپ در سال 2003 میلادی از پایگاه فضایی کیپ کارناوال به مأموریت اعزام شد.
مداری که این تلسکوپ در آن قرار دارد، مدار معمولی زمین نبوده و یک مدار خورشید مرکزی است. مدار خورشید مرکزی مدار اصلی منظومه شمسی به شمار میرود که تمامی سیارهها و سایر اجرام این منظومه در آن قرار دارند. درنتیجه تلسکوپ اسپیتزر هرسال از زمین دورتر و دورتر شده و ارسال اطلاعات آن به مرکز دادهها، دشوارتر میشد.
مترجم: احسان محمدحسینی
No tags for this post.
چرا این همه هزینه وبعد نابود میشه واقعا ادم نمیدونه چی بگه