روش دفن زباله های هسته ای، امن نیست
.برخی از ضایعات رادیواکتیو، برای دور انداخته شدن، ابتدا در شیشه یا سرامیک بی حرکت می‌شوند و سپس در مخازن فلزی در نقاط عمیق زیرزمینی قرار داده می‌شوند. محققان دانشگاه اوهایو آمریکا برای بررسی شرایط این مخازن نگهداری زباله‌های هسته‌ای، آزمایشی را انجام داده‌اند که در آن از شرایط شبیه‌سازی‌شده این مخازن در زیر زمین استفاده شده است.
آن‌ها در این تحقیق، فولاد ضد زنگ را به‌صورت فشرده در مقابل زباله‌های هسته‌ای فوق قرار دادند و متوجه شدند که چنین تماسی، میزان خوردگی شیشه و سرامیک موجود در آن‌ها را افزایش می‌دهد. این محققان اظهار داشته‌اند که بالارفتن خوردگی این مواد می‌تواند به انتشار تشدیدشده مواد رادیواکتیو به محیط منجر شود.
مدت‌ها است که دفن عمیق در زمین، به‌عنوان راه‌حلی برای مدیریت پسماندهای هسته‌ای سطح بالا در نظر گرفته می‌شود. در این راستا، برخی از ضایعات رادیواکتیو، ابتدا در موادی مثل شیشه یا سرامیک بی‌حرکت می‌شوند و سپس در مخازن فلزی محصور می‌گردند تا از تعامل آن‌ها با محیط جلوگیری شود و سپس این مخازن، در بخش‌های عمیق زیر زمین دفن می‌شوند. بااین‌حال، معمولاً در طولانی‌مدت، مواد موجود در محیط اطراف این مخازن، سرانجام به درون زباله‌ها نفوذ می‌کنند.
تا قبل از این، مدل‌هایی که برای ایمنی و ارزیابی عملکرد این مخازن مورد استفاده قرار می‌گرفتند، میزان خوردگی هر گروه از مواد موجود در این سیستم‌های ذخیره‌ای را به‌طور مستقل از یکدیگر ارزیابی می‌کردند و از تعامل احتمالی و بالقوه‌ای که ممکن است بین گروه‌های ماده‌ای مختلف در این سیستم‌ها به وجود بیاید، غفلت می‌شد.
اما در آزمایش انجام شده توسط دانشگاه اوهایو، محققان، فولاد ضد زنگ را به‌صورت فشرده در برابر مواد بی‌حرکت کننده زباله‌های هسته‌ای شامل «شیشه بوروسیلیکات» و «سرامیک‌های مبتنی بر تیتانات» قرار دادند و سپس میزان خوردگی این مواد را در شرایط شبیه‌سازی‌شده مخازن زیرزمینی، مورد مطالعه قرار دادند.
نتایج بررسی‌های آنان نشان داد که در محل تماس با فولاد ضد زنگ، خوردگی شیشه و سرامیک افزایش می‌یابد. این محققان اظهار داشته‌اند که چنین اتفاقی می‌تواند انتشار مواد رادیواکتیو از چنین زباله‌هایی را به محیط دور و بر خود، تشدید کند.
آن‌ها نتیجه گرفته‌اند که این موضوع بایستی با دقت و توجه بسیار بالا، در ارزیابی دوباره ایمنی فرایند دفع زباله‌های هسته‌ای در نظر گرفته شود و در انتخاب موادی که برای ساخت بشکه‌های ذخیره‌ساز استفاده می‌شوند، اقدامات مناسب‌تری صورت گیرد.
این یافته‌های علمی پژوهشی مهم که می‌توانند دیدگاه کشورهای استفاده‌کننده از انرژی هسته ای را در خصوص تغییر استراتژی‌های دفن زباله‌های این صنعت، تحت تأثیر قرار دهد، در نشریه معتبر Nature Materials منتشر شده‌اند.
مترجم: محمدرضا دلفیه
No tags for this post.
