پرتاب تلسکوپ فضایی کیاپس به تعویق افتاد

 سازمان فضایی اروپا در ادامه جستجو برای کشف سیاره‌های قابل سکونت قرار بود تلسکوپ فضایی «کیاپس» (Cheops) را دیروز سه‌شنبه ۱۷ دسامبر (۲۶ آذر) به فضا پرتاب کند اما پرتاب این تلسکوپ دقیقا یک ساعت و ۲۵ دقیقه قبل از پرتاب، به دلیل بروز نقص فنی در راکت سایوز-فرگات که این تلسکوپ را به فضا حمل می‌کند، مختل شد. این راکت همچنین حامل یک ماهواره دفاعی ایتالیا و پنج نانو ماهواره به نام «کیوب ست» است.

شرکت ماهواره‌ای Arianespace که پرتاب این ماهواره را کنترل می‌کند، در بیانیه‌ای اعلام کرد که لانچر و محموله آن هر دو در وضعیت استندبای و کاملا سالم قرار دارند.

قرار است این تلسکوپ ساعت ۳:۵۴ دقیقه بامداد امروز چهارشنبه ۱۸ دسامبر (۲۷ آذر) به وقت منطقه زمانی شرقی از پایگاه فضایی «کورو» در گویان فرانسه به فضا پرتاب شود. این دومین تلاش برای پرتاب تلسکوپ  فضایی «کیاپس» (Cheops) است.

ماموریت این تلسکوپ مطالعه دقیق‌تر سیاراتی است که قبلا کشف شده‌اند، به این امید که شناخت بیشتری از آن‌ها بدست آید. مثلا اینکه آیا خاکی هستند یا گازی. کیاپس پروژه مشترک ۱۱ عضو سازمان فضایی اروپا (اسا) است و هدایت آن را سوئیس به عهده دارد.

این تلسکوپ به یک مدار غیر معمول قطب به قطب (pole-to-pole orbit) در حدود ۵۰۰ مایل بالاتر از سطح زمین پرتاب می‌شود. در مقایسه، تلسکوپ فضایی هابل، در حدود ۳۵۰ مایل بالای سطح زمین از غرب به شرق حرکت می‌کند.

این تلسکوپ با استفاده از یک مهندسی هوشمندانه نجومی تنها  در امتداد خط «ترمیناتور» – مرز خطی بین شب و روزِ کره‌ زمین- به دور زمین می‌چرخد؛ دوربین این تلسکوپ به‌طور دائم از سمت خورشید به سمت تاریکی نشانه رفته است. هدف دانشمندان از ارسال این تلسکوپ فضایی شناسایی سیاره‌های فراخورشیدی و کشف نشانه‌های احتمالی از حیات فرا زمینی دربرخی از این سیاره‌هاست.

ساخت این تلسکوپ فضایی بیش از ۵۰ میلیون دلار هزینه در بر داشته است. در ساخت تلسکوپ کیاپس از فناوری‌های پیشرفته‌ به ویژه دوربینی منحصربه فرد استفاده شده است که با استفاده از آن کارشناسان می‌توانند به مشاهده با وضوح بالای سیاره‌های فراخورشیدی بپردازند.

مدت زمان انجام ماموریت تلسکوپ فضایی کیاپس حدود ۳ سال و نیم و شروع به کار آن پس از استقرار در مدار ویژه‌اش در فاصله ۷۰۰ کیلومتری از زمین از آوریل سال ۲۰۲۰ خواهد بود.

این تلسکوپ فضایی قرار است به مطالعه بین ۳۰۰ تا ۵۰۰ جهان فراخورشیدی شامل سیاره و ستاره‌های مادرشان بپردازد. داده‌های ارسالی از تلسکوپ به وسیله مراکز دانشگاهی در اروپا دریافت، طبقه‌بندی و پردازش خواهد شد.

منبع: ایرنا

No tags for this post.