مراکز علمی-کاربردی پا از گلیمشان فراتر گذاشته اند

دلیل عمده این تصمیم گیری در آن زمان مشکلات نظام اداری و اجرایی کشورعنوان شد. به این معنا که در دهه هفتاد نیروهایی که در سازمان ها و ادارات کشور فعالیت می کردند، اغلب فاقد تخصص و تحصیلات کافی بودند.

از این رو، اینگونه تصمیم گرفته شد که با تاسیس و گسترش دانشگاه های علمی-کاربردی در کشور کارمندان دولت توانمندتر شده و با فراگیری مهارت های مورد نیاز، عملکرد بهتری داشته باشند.

تاکید بر این مقوله ضروری است که مراکز علمی-کاربردی در ابتدای فعالیت خود خدمات قابل قبولی را در راستای ارتقای مهارت و تخصص نیروهای اداری و مدیریتی کشور در دستگاه های مختلف دولتی ارائه دادند. اما، در ادامه فعالیت از مسیر خود منحرف شده و با قرار گرفتن در مسیری که رسالت اصلی آنها نبود نگرانی هایی را برای دست اندرکاران امر و جامعه علمی کشور ایجاد کردند.

از سوی دیگر، علیرغم آموزش و تربیت دانشجو در دانشگاه های علمی-کاربردی، سازمان های دولتی و بخش خصوصی هنگام جذب نیرو تمایل به جذب فارغ التحصیلان دانشگاه های سراسری دارند. این مقوله حرکت مراکز علمی-کاربردی به سمت آموزش دانشجویان عادی را به یک فعالیت پوچ تبدیل کرده است. از این رو، شاید بهتر باشد که این مراکز رسالت خود که آموزش تخصصی به نیروهای اداری و مدیریتی سازمان ها و ارگان هاست را فراموش نکنند.

اینگونه با از بین رفتن رسالت اصلی این مراکز که در ابتدای تاسیس آن مطرح شده بود، عملا وجود و ماهیت فعالیت چنین مراکزی زیر سوال رفته و ادامه فعالیتشان به یک چالش جدی تبدیل شد. علاوه بر این، کاهش کیفیت خدمات رسانی به اساتید، دانشجویان و محتوای آموزشی ضعیف دانشگاه علمی-کاربردی را با بحران جدی رو به رو کرد. به گونه ای که چندی پیش رئیس جمهور موضوع تعطیلی این مراکز یا خروج آنها از چارچوب حمایت های دولتی را مطرح کرد که با اما و اگرهای فراوانی رو به رو شد.

شاید بهتر باشد که مراکز علمی و کاربردی، رسالت خود که آموزش تخصص به نیروهای اداری و مدیریتی سازمان ها و ارگان هاست را فراموش نکنند.

بعد از انتقادات زیادی که به عملکرد واحدهای مختلف دانشگاه های علمی-کاربردی وارد و منجر به انحلال برخی از این واحدها شده و دانشجویان را با مشکلات بسیاری رو به رو کرده بود؛ به تازگی نیز اخبار تازه ای از عملکرد یکی از واحدهای این مرکز به دست خبرگزاری سیناپرس رسیده، مبنی بر اینکه دانشجویان را در روزهای پایانی ترم ثبت نام کرده اند، در شرایطی که هیچ آموزشی صورت نگرفته است به دانشجویان قول قبولی در آن ترم و پاس شدن درس ها را داده اند. همه اینها در حالی است که دانشجویان نه تنها مهارتی کسب نکرده اند، بلکه اصلا سر کلاس نرفته اند.

از این دست اخبار در حوزه فعالیت مراکز علمی-کاربردی زیاد است، این درحالیست که انتشار اخبارهایی با محتواهای این چنینی که از عملکرد نامطلوب این مراکز به گوش می رسد، موجب نارضایتی جامعه علمی کشور نیز شده است.

مراکز علمی-کاربردی از رسالت اصلی خود دور افتاده اند

یکی از اساتید دانشگاه علامه طباطبایی(ره) با اشاره به گسترش بی‌رویه‌ دانشگاه ها و مراکز آموزشی بی کیفیت در گفتگو با سیناپرس در این رابطه گفت: دوره هایی در نظام آموزش عالی کشور برگزار می شود که کیفیت پایینی دارد و از سوی دیگر، فارغ التحصیلان این مراکز به واسطه مدرکی که دارند دچار توهم می شوند. این موضوع همه رشته های آکادمیک کشور و حتی بدنه اجرایی بخش دولتی و خصوصی را با مشکلات عدیده ای مواجه کرده است.

دکتر محمد زاهدی اصل ادامه داد: فلسفه تاسیس و شکل گیری دانشگاه علمی-کاربردی همانگونه که از نامش پیداست آموزش‌های عمومی و کاربردی بوده است. این در حالیست که امروزه شاهد آن هستیم که این مراکز به حوزه‌های تخصصی ورود پیدا کرده اند.

وی اظهار کرد: هدف اصلی ایجاد دانشگاه جامع علمی-کاربردی دانش‌افزایی صرفا برای کارکنان سازمان‌ها، آن هم تنها تا مقطع فوق دیپلم، بود که از این طریق افراد بتوانند مهارت های ابتدایی مورد نیاز در کار و حرفه خود را یاد بگیرند. اما آنچه امروزه، شاهد آن هستیم این است که این مراکز به همه حوزه های تخصصی و مقاطع بالاتر از فوق دیپلم ورود پیدا کرده اند و این موضوع نگرانی هایی را به وجود آورده است.

این استاد دانشگاه تصریح کرد: طبیعتا این چنین عملکردی برای جامعه علمی و نظام آموزش عالی و حتی حوزه پژوهشی کشور آسیب های جدی ایجاد می کند و کیفیت رشته های تخصصی را با چالش مواجه خواهد کرد.

بر اساس این گزارش، با توجه به اینکه دانشگاه جامع علمی-کاربردی یکی از دانشگاه های وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری است که با هدف مشخصی شکل گرفته، به نظر می رسد باید  فوری و به شکل جدی راجع به ادامه فعالیت آنها اقدامات اساسی از سوی مسوولان و دست اندرکاران این مقوله در بدنه دولت انجام گیرد.

گزارش: هانیه حقیقی

No tags for this post.