دارویی برای سرعت بخشیدن به درمان بافت آسیب‌دیده
محققان دانشگاه کیس‌وسترن رزرو با همکاری مرکز پزشکی ساوث‌وسترن در دانشگاه تگزاس، نتایج تحقیقاتی را منتشر کرده‌اند که نشان می‌دهد، چگونه یک داروی آزمایشی SW033291 قادر به بازسازی بافت‌های آسیب‌دیده در روده بزرگ، کبد و مغز استخوان در مدل حیوان است.
پتانسیل درمانی این دارو مربوط به مولکولی به نام پروستاگلاندین E2 یا PGE2 است که در بدن تولید می‌شود. در تحقیقات صورت گرفته اثبات شده است که PGE2 از تکثیر بسیاری از انواع سلول‌های بنیادی بافت حمایت می‌کند.
ژن 15-PGDH که در تمامی انسان‌ها وجود دارد، مقدار مولکول PGE2 در بدن را کاهش می‌دهد؛ براین اساس، مهار 15-PGDH می‌تواند به افزایش مولکول PGE2 و درنتیجه تسریع بازسازی بافت منجر شود.
تحقیقات صورت گرفته بر روی موش‌های تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) فاقد 15-PGDH نشان داد که فرضیه مطرح شده درست است.
موش‌هایی که دوزهای کشنده تابش را دریافت کرده و سپس تحت پیوند مغز استخوان قرار گرفتند، بدون داروی SW033291 مردند و حیواناتی که این ترکیب را دریافت کردند، بهبود یافتند.
موش‌های دریافت‌کننده این ترکیب دارویی با بهبود سریعتر نوتروفیل‌ها، پلاکت‌ها و گلبول‌های قرمز مواجه شدند؛ نوتروفیل با عفونت مقابله می‌کند، پلاکت از خونریزی جلوگیری کرده و گلبول قرمز اکسیژن را در سراسر بدن حمل می‌کند.
زمانیکه ترکیب SW033291 میزان PGE را در مغز استخوان افزایش می‌دهد، بدن شروع به تولید سایر موادی می‌کند که سلول‌های بنیادی مغز استخوان برای زنده ماندن نیاز دارند.
"سانفورد مارکویتز" استاد ژنتیک سرطان در مرکز سرطان دانشگاه کیس‌وسترن تأکید کرد: داروی SW033291 مانند یک ویتامین برای سلول‌های بنیادی بافت عمل کرده و توانایی آنها را برای بازسازی سریعتر بافت تحریک می‌کند. این دارو قادر به درمان آسیب در بافت‌های متعدد بدون عوارض جانبی مضر است.
از آنجاکه مغز استخوان، روده بزرگ و کبد بافت‌های بسیار متفاوتی هستند، محققان معتقدند مسیری که ترکیب SW033291 روند بازسازی بافت را سرعت می‌دهد، برای درمان سایر بافت‌های بدن نیز کارآیی خواهد داشت.
گام بعدی تحقیقات، آزمایش عملکرد و تأیید ایمنی این ترکیب دارویی بر روی حیوانات بزرگتر است تا مجوز لازم از سوی سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای آزمایش بالینی بر روی انسان صادر شود.
آزمایش بالینی داروی SW033291 بر روی انسان بدلیل نوع آزمایش‌های انجام شده بر روی موش، نخست بر روی بیماران دریافت‌کننده پیوند مغز استخوان، افراد مبتلا به کولیت اولستراتیو (بیماری التهای روده) و افراد تحت جراحی کبد با هدف افزایش شانس بهبود سریعتر انجام می‌شود. آزمایش بالینی این دارو بر روی انسان سه سال آینده آغاز خواهد شد.
نتایج این تحقیق در مجله Science منتشر شده است.
No tags for this post.
