تلفیق هنر معرق با صنعت جواهرات

یکی از شرکت های خلاق پارک ملی علوم و فناوری های نرم و صنایع فرهنگی ، در حوزه جواهرات دست ساز پارسی با برند تُرسه توانسته است با تلفیق هنرهای سنتی( خاتم کاری و معرق) و طلا و جواهر، روحی دوباره به کالبد هنر ایرانی بدمد. این شرکت در سال 1388 با ثبت رسمی برند چکش فلزی به این عرصه ورود پیدا کرده است.

محمد رضا محمودی، بنیان گذار و طراح برند تُرسه در گفت و گو با خبرنگار سیناپرس گفت: شرکت تُرسه از سال 88 ضمن آغاز فعالیت هایی در بحث R&D( تحقیق و توسعه) طراحی ها و ایده پردازی ها، سفرهای داخلی و خارجی خود را آغاز کرد تا بتواند ضمن استخراج موتیف ها (یکی از اصطلاحات رایج در هنر و ادب که مهم ترين ويژگی آن، خصلت تکرار شوندگی و برانگيزندگی هنر است) و المان ها( عناصر)، یک سری هنرهای اصیل ایرانی که پیش از این در هنرهای دیگر استفاده می شدند مانند دست بافته ها و معاری سنتی را برای نخستین بار در صنعت جواهرات باز تعریف کند.

وی افزود: هم اکنون برند تُرسه هنر خاتم کاری را با صنعت جواهرات تلفیق کرده است اما در ماموریت و چشم انداز آینده اش به دنبال تلفیق هنرهای سنتی با جواهرات است؛ در آینده نزدیک هنرهای دیگر نیز به مجموعه این برند اضافه می شود. به طور حتم صنعت و هنر خاتم کاری را با تنوع و نگرش های مختلف در آینده ادامه خواهیم داد.

وی بیان کرد: پیش از این در زیورآلاتی مانند برنج، کارهای خاتم کاری به صورت موردی انجام می شد اما با آغاز فعالیت تُرسه، هنر خاتم کاری با جواهرات تلفیق شد. این شرکت فعالیتش را ابتدا با برندی به نام چکش فلزی آغاز کرد. این برند اکنون به عنوان برند کارگاهی مجموعه تُرسه به فعالیت می پردازد. پس از آن برند تجاری با نام تُرسه ( در زبان پهلوی به معنای رنگین کمان) را برای شعب و حوزه های بین المللی خود تعریف کردیم که هم راستا با فعالیت هایمان باشد و هم بتوانیم با گفتمان و اسمی با تلفظ بین المللی در نمایشگاه های خارجی حضور پیدا کنیم.

وی اظهارداشت: یکی از ماموریت های اصلی ما در تُرسه معرفی هنرهای سنتی ایران( به خصوص هنرهای که مغفول باقی مانده اند یا رو به افول هستند) و تلفیق آنها با  صنعت جواهرات است.

وی خاطرنشان کرد: هم اکنون ما در تهران و اهواز برای سفارش های خاص و شخصی شعبی داریم. در کالیفرنیا (در شهر لس آنجلس) نیز فروشگاهی داریم.

ضرورت بها دادن به هنر خاتم کاری

محمدرضا محمودی گفت: ما تاکنون با حضور در 11 نمایشگاه و رویداد خارجی، سهم قابل توجهی از فعالیت هایمان را معطوف به صادرات کرده ایم و مورد استقبال ایرانیان مقیم خارج از کشور قرار گرفته ایم.

وی ادامه داد: در حال حاضر صادرات صنعت جواهر در کل دنیا به صورت چمدانی است. ما طی سال های گذشته  شرایط بسیار خوبی را برای صادرات آثارمان تجربه کرده ایم. امسال نیز به دلیل مباحث سیاسی و اقتصادی که پیش آمده است، بیشتر به روی بحث صادرات تمرکز کرده ایم. به زودی برپایی یک فروشگاه در یکی از کشورهای دیگر را نیز در دستور کار خود قرار داده ایم.

وی به گواهینامه ها و استانداردهای بین المللی این آثاراشاره کرد و گفت: تاکنون توانسته ایم نزدیک به 270 اثر را به ثبت طرح صنعتی برسانیم و گواهینامه ها، استانداردها و مجوزهای لازم را از سازمان صنایع دستی و وزراتخانه های مختلف دریافت کنیم. با حضور در نمایشگاه های ساخت جواهرات مسکو و سئول نیز توانسته ایم تقدیر نامه هایی کسب کنیم؛ سال 1396 برند تُرسه به عنوان برند برگزیده نمایشگاه ساخت جواهرات مسکو شناخته شده است.

وی به استراتژی های صادراتی این شرکت اشاره کرد و گفت: در وهله نخست استراتژی و نگاه اولیه ما برندینگ( نه بحث فروش) بود؛ ماموریت های اصلی ما پیش از فروش آثار، در ابتدا گام برداشتن در مسیر بها دادن و ارزش دادن و متمایز ساختن هنر ایرانی و صنعت خاتم کاری بود. هنر سختی که حاصل دسترنج صدها استاد کار بی نام و نشان است. هنری که دستاورد این سرزمین است و باید به بهترین شکل و فاخرترین حالت عرضه شود.

 

به گفته وی، این نوع نگاه برندینگ، جوانب مختلفی را در بر می گیرد که بخشی از آن به بازاریابی، بازارسازی و ذائقه سازی مرتبط است. سال 1388 ما همزمان با گسترش فعالیت های تحقیق و توسعه، ذائقه های اقوام مختلف را کشف کردیم تا بتوانیم به نحو احسن این طراحی ها را عرضه کنیم.

حضور پر رنگ صنعتگران و هنرمندان ایرانی در خارج از کشور

بنیان گذار و طراح برند تُرسه به کاربردهای آثاراین شرکت اشاره کرد و گفت: از این آثارمی توان هنگام عرضه آثار فاخر یا هدایای تشریفاتی نهادها و سازمان ها و همچنین در فسیتوال ها، همایش ها و جشنواره هایی (که آثار فاخر عرضه می شوند) استفاده کرد. مسلما چنین محصولاتی در حوزه صنعت گردشگری و صنایع دستی می توانند بسیار درآمدزا باشند.

وی افزود: این آثاراغلب در فروشگاه های خارجی مورد توجه گردشگران زیادی قرار می گیرد. در حال حاضر بیشترین فروش آثارما مربوط به گردشگران خارجی است. به همین دلیل می توان بسیار زیاد به روی این مقوله کارکرد و با تدوین پروتکل مناسب و برقراری پل ارتباطی میان صنعت گردگشری و آثار فاخر صنایع دستی، این آثاررا به خارج از کشور عرضه کرد.

وی به مشکلات پیش روی این صنعت اشاره کرد و گفت: مشکلات همیشه وجود دارند. اگر مشکلی وجود نداشته باشد به رشد و بلوغ نخواهیم رسید. مسلما در آینده نیز در مسیر رشد و تعالی مان با مشکلاتی مواجه خواهیم بود اما تمامی این مشکلات قابل رفع هستند زیرا چشم انداز و ماموریت های ما روشن و مشخص است. یکی از اهداف ما این است که بتوانیم با کمک پل ارتباطی پارک ملی علوم و فناوری‌های نرم و صنایع فرهنگی با پارک های خارج از کشور، تفاهم نامه هایی را انعقاد کنیم تا حضور صنعتگران و هنرمندان ایرانی در خارج از کشور پر رنگ تر و هدفمند تر شود.

تحریم ها، تهدید یا فرصت؟

محمودی در پاسخ به این سوال که اکنون تحریم های اقتصادی کشور برای شما تهدید یا فرصت تلقی می شوند؟ گفت: هم اکنون تحریم ها می توانند هم تهدید و هم فرصتی برای ما تلقی شوند. اکنون اسم ایران آغشته و عجین شده با یک سری مباحث از جمله تحریم ها، تهدیدها و نا امنی هاست. از آنجایی که اکنون ما اسم ایران را وام گرفته ایم، یک سری مشکلاتی پیش رو داریم که کار ما را سخت می کند. به عنوان مثال اکنون ما هرجایی که می رویم باید نام، هنر و هویت ایرانی را فرهنگ سازی کنیم.

وی تصریح کرد: صنایع دستی همواره در طول تاریخ با نگاه دیپلماسی نرم، هویت ایرانی را بدون هیچ شعار زدگی بسط و گسترش داده اند اما متاسفانه حتی کسانی که با هنر ایرانی آشنا بوده اند، خاتم کاری را همیشه به صورت یک سری accessory (شی که همراه یک مورد اصلی دیگه استفاده می شود) دیده اند. این مساله خیلی وجه خوبی به این هنر نداده بود اما ما با رویکردی که به دنبال آن بودیم، توانستیم با بازتعریف دوباره موتیف ها، این هنر را بار دیگر از حاشیه به متن بیاوریم.

وی خطاب به جوانان گفت: همیشه باید در تمام ناملایمات صبر و درایت داشته باشیم. هرچند هم اکنون در دوره ای هستیم که همه به دنبال ایجاد استارتاپ یا  ارائه مدل های سریع هستند وهمه کارها و اتفاق ها به سرعت در حال پیش رویی است اما تجربه مساله ای نیست که ما بخواهیم آن را نادیده بگیریم. مباحثی که اکنون در تُرسه دنبال می شود از جنس صبر و درایت است. صبر و درایتی که طی سال ها تجربه به دست آمده است.

وی بیان کرد: ما اکنون با نسلی مواجه هستیم که می خواهند طی یکی دو سال به تمامی خواسته هایشان برسند در حالی که این کار اصلا امکان پذیر نیست. اگرچه صبوری در این مدل ها بسیار سخت است اما تا زمانی که انسان به بلوغ رفتاری و فکری نرسد، به موفقیت دست پیدا نمی کند. اکنون افراد تصور می کنند نخستین کار برای انجام یک کار تهیه ابزارهای آن گرایش و هنر است، در صورتی که تهیه این ابزارها تنها کافی نیست. در کنار آن ما باید نگرش و ذهن مان را نیز آماده کنیم. تا زمانی که فرد به پختگی کامل نرسد، تجربه های تلخ را کسب نکند و «نه»های زیادی نشوند، به موفقیت دست پیدا نمی کند.

گزارش: فرزانه صدقی

No tags for this post.